به گزارش لنجانا «هما حامدی»، یکی از 64 دانشجوی ایرانی که موفق به دریافت ویزا برای ادامه تحصیل در نروژ به بهانه تحریم‌های اتحادیه اروپا نشده است، در مصاحبه با خبرگزاری فارس ضمن تأکید بر این مسئله که پروژه دکتری او هیچ ارتباطی با برنامه هسته‌ای ندارد تصریح کرد که اقدام نروژ در اخراج دانشجویان ایرانی و ندادن ویزا برای ادامه تحصیل در این کشور حتی اساتید و خود مردم نروژ را نیز متحیر کرد.
وی با اشاره به فرایند تحصیل در مقطع دکتری در دانشگاه نروژ اعلام کرد که پروژه‌ای که قرار بود بر روی آن کار کند، «مایع‌سازی گاز طبیعی» بود که به هیچ عنوان ارتباطی با ساخت انرژی و موضوع هسته‌ای ندارد.
حامدی ادامه داد که در خردادماه سال گذشته بعد از آن که پروژه‌اش را برای دپارتمان «فرایند و انرژی» نروژ ارسال کرد، توانست پذیرش بگیرد و بعد از آن در 11 آگوست درخواست ویزا داد که این فرایند به طور طبیعی دو هفته و در نهایت یک ماه به طول می‌انجامد.
این دانشجوی ایرانی که در ابتدا اطمینان داشت که به طور قطع ویزا را دریافت می‌کند، از کار خود در ایران استعفا کرد و منتظر بود که بعد از گرفتن ویزا برای ادامه تحصیل به نروژ سفر کند اما به دلیل طولانی شدن پروسه صدور ویزا، وقتی از مسوولان نروژی این مسئله را پیگیری کرد به او گفته شد که به دلیل کمبود کارمند در بخش پلیس امنیت نروژ، فرایند صدور ویزا زمان می‌برد.
وی اینگونه ادامه داد که این پروسه حدود 6 ماه و نیم به طول انجامید و در نهایت در اواخر فوریه نامه‌ای صادر شد که پلیس امنیت نروژ به وی و دیگر دانشجویان ایرانی گفته شده بود که از آنجایی که ممکن است اطلاعات حساس را به ایران انتقال دهید و به دلیل تحریم‌های اروپا علیه ایران، اجازه ورود به نروژ را ندارند.
به گفته حامدی، پروسه دریافت ویزا در نروژ به این شکل است که ابتدا درخواست ویزا باید برای پلیس امنیت نروژ فرستاده شود و در صورتیکه جواب آنها منفی باشد، درخواست تجدید نظر برای سازمانی تحت عنوان «یو ان ای» فرستاده می‌شود که این نهاد به طور مستقل مجدداً درخواست ویزا را بررسی می‌کند و جواب نهایی را صادر می‌کند اما ظرف مدت چهار روز بعد از فرستاده شدن درخواست تجدیدنظر، یو ان ای، به دلیل آنکه پلیس امنیت حاضر به پذیرش ویزای دانشجویان ایرانی نشده بود، درخواست تجدیدنظر او را رد کرد.
این دانشجوی ایرانی تأکید کرد که این رفتار دور از دموکراسی نروژ برای اساتید نروژی هم تعجب برانگیز بود و گفت که جای تأسف است که هیچ سازمانی وجود ندارد که بتوان این مسئله و اعتراض را به آنها بیان کرد و واقعاً این موضوع پیگیری شود.
حامدی در ادامه صحبت‌هایش از دولت و بی‌اعتنایی مقامات وزارت خارجه به این موضوع گله و شکایت کرد و گفت که شخصاً به «محمد جواد ظریف» وزیر خارجه ایران نامه داده اما هیچ جوابی دریافت نکرده است.
وی گفت: در داخل ایران به دکتر ظریف نامه زدم و به وزارت خارجه هم مراجعه کردم اما هیچ جوابی نگرفتم. به قسمت دانشجویی وزارت خارجه هم مراجعه کردم که گفته شد که این مسئله پیگیری می‌شود اما هیچ پیگیری صورت نگرفت و فقط به این بسنده می‌کنند که داریم پیگیری می‌کنیم اما دکتر ظریف هیچ پاسخی نداد.
حامدی با اشاره به اینکه پلیس امنیت نروژ بهانه آورده که به دلیل تحریم‌های اتحادیه اروپا علیه ایران حاضر نیستند به دانشجویان ایرانی ویزا دهند، گفت: این یک موضوع دیپلماتیکی است و در حدی نیست که ما دانشجویان بتوانیم کاری بکنیم. این یک موضوع سیاست خارجی است و ما دانشجویان دکتری، قربانیان این مسئله شدیم که یا اخراج شدیم یا اینکه به ما ویزا داده نشده است. یکسال و نیم از عمر ما که جزء نخبه‌ها محسوب می‌شویم هدر رفته است و هیچ پاسخ قانع‌کننده ای دریافت نکردیم و وزارت خارجه به ما جوابگو نیست.
وی تأکید کرد که موضوعی که بیش از همه آنها را اذیت می‌کند این است که از ابتدا به آنها گفته نشد که مشکل تحریم‌ها است و در نامه نوشته شد که تحریم‌های اروپا و نه تحریم‌های نروژ. آیا فقط نروژ اروپا محسوب می‌شود؟ پس به چه دلیل کشورهای دیگر و حتی خود آمریکا که باعث و بانی این تحریم‌ها است، دانشجویان ایرانی و حتی دانشجویان شیمی را پذیرش کرده‌اند؟
حامدی به نمایندگی از آنهایی که ویزایشان مورد پذیرش قرار نگرفته گفت که رفتار مسوولان و پلیس امنیت نروژ تبعیض آمیز است و آنها گزینشی عمل می‌کنند و اگر بحث تحریم‌ها مطرح است پس باید تمامی دانشجویان دپارتمان فنی را نپذیرند اما این در حالی است که برخی از دانشجویان ایرانی که بعضاً موضوع پروژه آنها با پروژه دانشجویانی که موفق به گرفتن ویزا نشده‌اند، یکسان است بعد از شکایت موفق شدند که ویزای تحصیلی خود را از کشور نروژ دریافت کنند.
وی در پایان مصاحبه مجدداً از مقامات وزارت خارجه ایران درخواست کرد که این مسئله را از طریق دیپلماتیک حل کنند تا بتوانند به تحصیل خود ادامه دهند.\
