به گزارش صدای لنجان؛به نقل از اداره ارتباطات مردم شهرداری زرین شهر، همزمان با اولین شنبه ی سال ۱۴۰۱ حسین اسماعیلی احمدی با انتشار پیامی، رسم شنبه گردش در زرین شهر را یکی از آیین های کهن خطه طلایی ایران دانست و بر ضرورت حفظ این آیین به عنوان یک میراث فرهنگی تاکید کرد.
متن پیام بدین شرح است:
آیینهای کهن ایران زمین ریشه در فرهنگ و سنن مردم دارد، که جلوهای زیبا از باورهایی است که هویت فرهنگی و تاریخی آن دیار را به نمایش میگذارد و برگزاری اینگونه آیننها یکی از مظاهر تمدن و ویژگیهای فرهنگی نزد هر ملتی است که در حفظ هویت و ایجاد همبستگی فرهنگی- اجتماعی نقش بسزایی دارد.
نوروز نیز چکیدهای از خرده فرهنگها به شمار میآید که دارای ریشه تاریخی است و از دوران کهن تا به امروز رسیده و بادل و جان مردم این سرزمین پیوند خورده است و مردمان ایران اسلامی با آغاز فصل بهار آداب و رسوم خاص دیار خود به استقبال از آن میروند.
تاریخ کهن خطه طلایی ایران با آداب و رسومی همراه است که در حوزه اجتماعی مدنیت و تاریخ، زرین شهر را با زیبایی و ویژگیهای مختص این شهر برجسته کرده است و یکی از آیینهایی کهن مردمان زرین شهر که از گذشتههای دور در “ریز قدیم” رواج داشته، رسم شنبه گردش در نوروز بوده که به نوعی سیزده بدر کوچک محسوب شده و با هدف آشتی دوباره با طبیعت در نخستین شنبه سال مردم بار سفری یک روزه به دامان طبیعت را بسته و جشن همنشینی خانوادگی را برگزار میکنند.
اگر چه این آئین در نزد برخی خانوادهها در حال فراموشی است، اما همچنان در بین خانوادههای بسیاری جایگاه خود را حفظ کرده است و پس از چیدن گیاهان طبیعی و خوراکی همچون پونه و شبدر و پختن غذاها با خواندن قرآن و دعا، به گشت و گذار خود پایان می دهند.
نقل است که انداختن سنگ و کلوخ در آب رودخانه زاینده در “شنبه گردش” رسم بوده و در گذشته معتقد بودند برای کاهش غم و غصه باید حداقل یک سنگ یا کلوخ در آب انداخت و هنگام انداختن سنگ و کلوخ در آب این شعر را میخوانند: غم برو شادی بیا / محنت برو روزی بیا.
شهرداری زرین شهر با حرکت در مسیر حفظ مواریث فرهنگی باقی مانده به عنوان گنجینهای برای آیندگان پیشنهاد ثبت آئین کهن “شنبه گردش” را داده و امیدواریم اقدامات لازم برای ثبت در فهرست آثار ملی ایران انجام گیرد تا به وظیفه خود برای حفظ شناسنامه تاریخی خطه طلایی ایران جامه عمل پوشانده و از این میراث گرانبها پاسداری کرده تا نسلهای جدید بتوانند هویت اصیل و فرهنگ دیرینه دیار خود را برای نسلهای آینده بازگو نمایند.
انتهای پیام/