به گزارش صدای لنجان؛ مسابقات پارالمپیک ۲۰۲۰ توکیو به پایان رسید و کاروان جمهوری اسلامی ایران با حضور ۶۴ ورزشکار که مزین به نام سردار دل‌ها بود در پایان با کسب ۱۲ مدال طلا، ۱۱ نقره و یک برنز در رشته‌های وزنه‌برداری، دو و میدانی، تکواندو، تیراندازی، جودو و والیبال نشسته در رده سیزدهم جدول این رقابت‌ها قرار گرفت.
رشته دو و میدانی عملکرد خیره کننده‌ای داشت و ۵ مدال طلا و ۶ نقره سهم این ورزشکاران این رشته در توکیو بود؛ این بهترین عملکرد کاروان پارالمپیک ایران در طی ادوار گذشته است.رهبر معظم انقلاب در پیامی از افتخارآفرینی کاروان وررزشی کشورمان در این دوره از رقابت‌ها تشکر کردند.
علیرضا مختاری یکی از قهرمانان ورزشی کاروان کشورمان بود که توانست در رشته پرتاب وزنه به مقام نائب قهرمانی این دوره از مسابقات دست یابد، مختاری در حرکت نخست خود وزنه را ۷ متر و ۸۶ سانتی متر پرتاب کرد و پرتاب دوم او خطا شد. در بین مدال آوران، علیرضا مختاری همامی ورزشکار لنجانی پرتاب وزنه کلاس F53 بود که در پایان رقابت با ۸ حریف از سایر کشورها با پرتابی به طول ۸.۴۸ متر موفق به کسب مدال نقره پارالمپیک توکیو شد.
این ورزشکار در پرتاب سوم خود دست به کار بزرگی زد و وزنه را به طول ۸ متر و ۴۸ سانتی متر انداخت، پرتاب چهارم مختاری کمتر از حرکت سوم بود و وزنه او ۷ متر و ۳۶ سانتی متر را طی کرد.حرکت پنجم مختاری خطا شد و پرتاب پنجم به میزان ۶ متر و ۸۶ سانتی متر کمتر از تمام حرکت‌ها بود. به این ترتیب مختاری ۸ متر و ۴۸ سانتی متر بهترین پرتاب خود را انجام داد و در جایگاه نایب قهرمانی ایستاد.
ضمن تشکر از حسن خلق همیشگی شما و وقتی که در اختیار ما قرار دادید؛ از خودتان بگویید و اینکه علیرضا مختاری چه مسیری را برای رسیدن به این عنوان طی کرده است؟
علیرضا مختاری: متولد ۲ آبان ۱۳۵۶ هستم که در ۸ ماهگی دچار معلولیت از ناحیه پای راست و دست چپ شدم و با این شرایط به زندگی ادامه دادم در سال ۱۳۷۲، مقطع دوم هنرستان از طریق یکی از همکلاسی‌هایم به اکبر حسن‌نژاد، بازیکن اصفهانی والیبال نشسته معرفی شدم و تا سال ۸۴ شیفته این ورزش بودم ولی با توجه به این که دست چپم برای انجام حرکات این ورزش احتیاج بود نتوانستم ادامه دهم؛ همان سال به واسطه احدی به دو و میدانی معرفی شدم و سال ۲۰۰۶ در اولین مسابقه‌ای که در اصفهان با عنوان خواهرخوانده برگزار شد شرکت کردم و اولین مدال را گرفتم و بعد از آن علاقمند به این رشته شدم، در سال ۲۰۱۱ مسابقات جمهوری چک بازهم در قالب تیم ایران ولی به اسم اصفهان شرکت کردم و آنجا کلاسم قطعی شد و یک نقره و یک برنز در پرتاب دیسک و وزنه گرفتم، چند سال پیگیر کلاس بندی بودم ولی متاسفانه مانع می‌شدند.
در مسابقات سال ۹۱، در پرتاب دیسک رکورد ۲۷.۶۲ متر را ثبت کردم، اطلاعی نداشتم که به پارالمپیک معرفی شدم ولی هنوز کلاس قطعی را هم نمی‌دانستم و متاسفانه مدال صد در صد پارالمپیک لندن را کمیته پارالمپیک از من گرفت و اجازه اعزام نداد، بازهم کارشکنی‌های مسوولان وقت ادامه داشت تا بازی‌های ۲۰۱۴ اینچئون، سخنگویی کلاس‌بند ایران اطلاع داد که کلاسم کامفِر شده ولی به من اطلاع داده نشده بود و با توجه به شرایطی که داشتیم نمی‌دانم چه مشکلی با ما داشتند، همین مسائل برای علی نادری جانباز طلایی پارالمپیک هم بود؛ در مسابقات ۲۰۱۴ کلاسم تایید شد و ۲ مدال طلا کسب کردم، سال ۲۰۱۵ مسابقات جهانی قطر که اولین حضورم در مسابقات جهانی بود و با توجه به آشنا نبودن به قوانین این مسابقات ۵ خطا از من گرفته شد و فقط با یک پرتاب سهمیه پارالمپیک ریو را به دست آوردم.
همیشه شب قبل از مسابقه خواب خوبی ندارم
از چه مسیری به پارالمپیک توکیو رسیدید؟
مختاری: در مسابقات آسیا و اقیانوسیه ۲۰۱۶ امارات شرکت کردم و یک طلا و یک نقره گرفتم و بعد از آن در اردوی باکو که متصل به اعزام بود رکورد خیلی خوبی ثبت کردم که کاروان پارالمپیک روی رکوردشکنی من حساب باز‌می‌کردند؛ در ۱۰ شهریور ۹۵ به ریو اعزام شدیم، ۱۳ شهریور مطلع شدم که مادرم فوت کرده و شرایط خیلی سختی حاکم شد و در آن دوره به مقام چهارم رسیدم، ۸ ماه بعد از پارالمپیک پدرم فوت کرد و ولی پا پس نکشیدم و با آن روحیه در مسابقات جهانی ۲۰۱۷ لندن طلا گرفتم و توانستم حریف آمریکایی را پشت سر بگذارم.
در بازی‌های آسیایی جاکارتا یک طلا و یک برنز بدست آوردم و رکورد پرتاب وزنه جهان که ۱۵ سال در اختیار ورزشکار مکزیک بود را شکستم، ۲۰۱۹ به مسابقات امارات اعزام شدیم که ابتدا مدال نقره گرفتم ولی بعد از ویدیو چک تبدیل به مدال برنز شد ولی سهمیه پارالمپیک توکیو را به دست آوردم.
اواخر سال ۹۸ اردوهای کیش آغاز شد و در تاریخ ۱۵ اسفند مبتلا به کرونا شدم و اردو کنسل شد و تا اواخر فروردین ۹۹ درگیر بودم که بعد از آن شروع به تمرین کردم و مهر ماه زمان رکوردگیری بود که ۸.۱۷ متر ورودی خواستند که من موفق به پرتاب ۸.۲۷ متر شدم، اواخر اسفند اردوها در کیش پیگیری شد که بازهم رکورد ۸.۵۱ متر را ثبت کردم، پی در پی اردوهای رکوردگیری برگزار می‌شد درحالی که در دو و میدانی نهایتا یک ورزشکار ۲ بار می‌تواند در اوج باشد ولی بازهم ۳۰ اردیبهشت رکوردگیری انجام شد که داوری به ناحق خطا گرفت و نتوانستم بهتر از ۷.۲۰ متر بزنم و ظلم زیادی شد، اسبقیان رئیس فدراسیون و دبیر حمایت زیادی کردند و کمک کردند و مجوز دوباره رکوردگیری دادند و در ۲۵ خرداد مجدد ورودی را گرفتم و این مدال نقره پارالمپیک از ۲۵ خرداد تا ۷ شهریور بدست آمد.
همیشه شب قبل از مسابقه خواب خوبی ندارم از استرس و هیجان ولی همیشه بهترین رکوردها مربوط به روز مسابقه بوده که در توکیو هم دو پرتاب اول زیر ۸ متر بود و پرتاب دوم خطا گرفته شد، قبل از پرتاب سوم ابا توکل به خداوند و دعای پدر و مادرم بود، با تمام کارشکنی‌ها باز هم خدا خواست و با دعای مردم ختم بخیر شد.
شرمنده مردم ایران هستم که نتوانستم طلا بگیرم
ماجرای حریف آذربایجانی و کارشکنی‌هایی که انجام شد، چه بود؟
مختاری: حریف آذربایجانی ورزشکار کلاس ۵۴ بود و وزنه ۴ کیلو بود، در مسابقات ۲۰۲۱ که در دبی به نام مسابقات فضا برگزار می‌شود، با مظلوم‌نمایی وانمود کرده بود که محدودیت حرکت دست دارد و هنگام برگزاری مسابقات نوبت او بعد از من افتاد و به نفع او شد چون از رکورد من مطلع شد و حتی قدرت این را داشت که پرتاب بالای ۹ متر هم انجام دهد ولی با توجه به این که با رکورد‌های پایین‌تر هم قهرمان می‌شد تمام پرتاب‌ها زیر ۹ متر بود که آمریکا، جمهوری چک و یونان هم اعتراض کردند و قرار شد که از سمت ایران هم اعتراض شود چون ۲ سال و ۱۱ ماه دیگر المپیک پاریس است و باید فکری به حال این ورزشکار بشود تا کلاسش عوض شود که اگر این شرایط نبود طلا سهم ما بود و شرمنده مردم ایران شدم که نتوانستم طلا بگیرم.
با توجه به این که قبل از رقابت‌های پارالمپیک شرایط برای حضور شما خوب نبود، این اتفاقات را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
مختاری: شاید بتوان گفت اصفهان ستیزی ولی به هرحال می‌توانم بگویم که با من خوب نبودند و از خدا خواسته‌ام و امیدوارم سزای اعمالشان را ببینند البته که با چند ورزشکار دیگر هم همین رفتار را داشتند و به ناحق خط خوردند در حالی که شانس کسب مدال داشتند.
از سلطانی‌فر گله‌مندم/ در خانه اجاره‌ای زندگی می‌کنم
حال و هوای لحظه‌ای که در توکیو توانستید مدال کسب کنید را توصیف کنید؟
مختاری: خیلی خوشحال بودم، یک روز قبل از مسابقات مردم پیام‌های زیادی دادند و انرژی خوبی می‌دادند برای کسب مدال طلا و تصمیم گرفتم تمام تلاشم را انجام دهم و دیگر نتیجه هرچه شد تفاوتی ندارد و در واقع چیزی برای از دست دادن نداشتم و بعد از رسیدن به نتیجه بسیار خوشحال بودم، در این مدت فشار‌های زیادی تحمل کردم و اردوهای ۲ ماهه برگزار شد که این اردوهای بلندمدت مخصوص ورزش‌های تیمی است و دلیل رکورد خوب جاکارتا همین بود، از قبل گفته می‌شد توکیو آب و هوای بدی دارد ولی خیلی بهتر از جاکارتا بود و هزینه‌ای که در این مدت در کیش شد اگر مقدار کمی به خودمان داده شده بود تا در شهر خودمان تمرین کنیم، نتیجه خیلی بهتر از این می‌شد؛ از سلطانی‌فر به شدت گله‌مندم، در همان زمان تمرینات کیش ما در زمین خاکی تمرین می‌کردیم ولی برای فوتبالیست‌ها استادیوم را رنگ کردند و حتی ملاقات ساده با ما نداشتند.
محل تمرینات در استان کجاست و مسوولان استان چه حمایت‌هایی از شما کرده‌اند؟
مختاری: در ورزشگاه شهید میثمی که متعلق به جانبازان و معلولان است تمرین می‌کنم و در پایگاه قهرمانی هم تمرینات بدنسازی انجام می‌شود؛ از لحاظ سخت‌افزار اداره کل حمایت زیادی انجام داد و مبلغ کمی هم پرداخت کردند ولی ما انتظار داریم، ۱ ماه و نیم قبل از مسابقات من باید منزل اجاره‌ای را تخلیه می‌کردم، شغل و درآمد و مسکن ندارم، نامه‌ای به دفتر رهبری نوشتم در خصوص وضعیت مسکن که مکاتباتی با استانداری انجام شد و از آن سمت با اداره مسکن و شهرسازی و بعد از نامه‌نگاری‌ها اطلاع‌داده شده که مسکن مهر باید تعلق بگیرد ولی موجود نیست.
به عنوان یک ورزشکار از حق مردم اصفهان دفاع می‌کنم
چه حسی به نام کاروان پارالمپیک امسال با عنوان سردار دل‌ها، داشتید؟
مختاری: اگر در مسوولان شخص دیگری مثل سردار سلیمانی پیدا می‌شد مملکت ما گلستان می‌شد، سردار خودش در میدان و اول خط بود و عقب نشینی نمی‌کرد، این روش باید الگوی همه باشد و از خط و منش ایشان پیروی کنند ولی متاسفانه عکس شهدا را نصب میکنند و برعکس عمل میکنند؛ هنگامی که از نام کاروان با خبر شدم خیلی خوشحال شدم و الان هم خانواده ایشان درخواست دیدار و تجلیل از کل کاروان پارالمپیک را دادند که این افتخار بسیار بزرگی است.
در خصوص صحبتی که کردید و اهدای بعد معنوی مدالتان به کشاورزان شرق اصفهان توضیح دهید؟
مختاری: قبل از هر مسابقه‌ای نیتی می‌کنم که این مدال را به چه کسی تقدیم کنم، نایب‌قهرمانی را تقدیم کردم به روح پدر و مادرم، مردم خوب ایران و استان اصفهان و خود مدال را تقدیم کردم به کشاورزان شرق اصفهان، همه‌جا صحبت از خوزستان و دریاچه ارومیه هست ولی هیچ وقت زاینده‌رود و کشاورزان اصفهان دیده و حمایت نشدند و مطمئن باشید اگر دیدار با رهبری و رئیس جمهور رفتم حتما به عنوان یک ورزشکار از این حق دفاع می‌کنم.
برنامه شما برای آینده چیست؟
مختاری: در این مدت خیلی خسته شده‌ام، ۲ ماه استراحت می‌کنم و دوباره برای بازی‌های آسیایی و جهانی سال آینده شروع می‌کنم.
شما علاوه بر اینکه در ورزش قهرمانی فعال هستید، در حوزه علمی هم جایگاه خوبی دارید، نقش رسانه‌ها را در ترویج ورزش قهرمانی چگونه ارزیابی می‌کنید؟
مختاری: من به عنوان یک ورزشکار می‌گویم، هیچ شخصی در این جامعه به تنهایی معرفی نمی‌شود مگر این که اصحاب رسانه و خبرگزاری حامی باشند تا ورزشکار به جامعه معرفی شود و من از این جهت قدردان شما هستم و افتخار می‌کنم که در جمع شما هستم.
انتهای پیام/فارس
