به گزارش صدای لنجان؛ به نقل از پایگاه «healthline»، یکی از مواردی که شاید دانستن آن برای ما مفید باشد، مدت زمانی است که طول می‌کشد تا غذا در بدن هضم شود. به طور کلی حرکت غذا‌ها در دستگاه گوارش ۲۴ تا ۷۲ ساعت طول می‌کشد؛ اما زمان دقیق آن بسته به نوع غذایی که خورده اید، متفاوت خواهد بود.
سرعت گوارش غذا همچنین بر عواملی نظیر جنسیت، متابولیسم (سوخت و سو غذا در بدن) و اینکه آیا شما هر گونه مشکل گوارشی دارید که قادر به کُند کردن و یا تسریع روند هضم غذا باشد، مبتنی خواهد بود.
اما در خصوص روند هضم غذا باید گفت در ابتدا غذا تقریبا به سرعت از طریق سیستم گوارشی شما به حرکت در می‌آید. طی ۶ الی ۸ ساعت، غذا به مسیر خود در معده، روده کوچک و روده بزرگ ادامه می‌دهد.
به محض ورود به روده بزرگ، محتوای غذایی نیمه هضم شده شما، می‌تواند برای بیش از یک روز در آنجا بماند تا هرچه بیشتر تجزیه شود.
مدت زمان عادی گوارش غذا به این صورت است: تخلیه معده (۲ تا ۵ ساعت)، انتقال به روده کوچک (۲ تا ۶ ساعت)، انتقال به روده بزرگ (۱۰ تا ۵۹ ساعت) و کل زمان عبور از مسیر گوارشی (۱۰ تا ۷۳ ساعت).
همچنین سرعت گوارش غذا نیز بر اساس غذایی که شما خورده اید، متفاوت است. گوشت و ماهی ممکن است ۲ روز برای هضم کامل زمان نیاز داشته باشند، زیرا مدت زمانی بیشتری طول می‌کشد تا پروتئین و چربی‌های آن‌ها که مولکول پیچیده‌ای دارند، در بدن شما تجزیه شوند.
به عکس، میوه‌ها و سبزیجات که دارای فیبر بالایی هستند، می‌توانند در سیستم گوارشی شما کمتر از یک روز در حرکت باشند. در حقیقت این غذا‌های دارای فیبر بالا به دستگاه گوارش شما کمک می‌کنند تا به طور کلی کارآمدتر عمل کنند.
بر اساس این گزارش، سریعترین موادی که گوارش می‌شوند، تنقلات شیرین و فرآوری شده مانند آب نبات و تنقلات شکلاتی هستند که بدن شما طی چند ساعت آن‌ها را تجزیه می‌کند و شما دوباره گرسنه می‌شوید.
چه اتفاقی به هنگام هضم غذا رخ می‌دهد؟
هضم به فرآیندی گفته می‌شود که بدن شما مواد غذایی را تجزیه کرده و مواد مغذی مورد نیاز خود را از آن بیرون می‌کشد. هر آنچه باقی می‌ماند نیز مواد زائدی است که بدن آن را دفع می کند.
دستگاه گوارش شما از ۵ قسمت اصلی تشکیل شده است:
دهان
مری
معده
روده کوچک
روده بزرگ
اما به هنگام گوارش غذا، چنین اتفاق‌هایی می‌افتد: هنگام جویدن، غدد موجود در دهان شما بزاق آزاد می‌کنند. این مایع گوارشی حاوی آنزیم‌هایی است که نشاسته مواد غذایی را تجزیه می‌کنند. نتیجه آن ایجاد توده‌ای به نام «بولوس» (bolus) است که بلع آن راحت‌تر است. هنگام بلعیدن، غذا در مری شما به پایین می‌رود؛ لوله‌ای که دهان شما را به معده متصل می‌کند. یک ورودی عضلانی به نام اسفنکتر تحتانی مری باز می‌شود تا اجازه دهد غذا به معده منتقل شود.
اسید‌های موجود در معده غذا را بیشتر تجزیه می‌کنند. با این کار مخلوطی از عصاره معده و غذای نیمه هضم شده شکل می‌گیرد؛ که به آن «کیموس» (chime) گویند. این مخلوط به سمت روده کوچک حرکت می‌کند.
در روده کوچک، لوزالمعده و کبد عصاره گوارشی خود را به این مخلوط اضافه می‌کند. عصاره اضافه شده از سوی لوزالمعده، به تجزیه کربوهیدرات‌ها و چربی کمک می‌کند. صفرا از کیسه صفرا چربی را حل می‌کند. ویتامین‌ها، سایر مواد مغذی و آب از طریق دیواره‌های روده کوچک به جریان خون منتقل می‌شوند. قسمت هضم نشده‌ای که باقی مانده به سمت روده بزرگ شما حرکت می‌کند.
روده بزرگ هر آب باقیمانده و مواد مغذی باقی مانده از غذا را جذب می‌کند. بقیه به صورت مدفوع به مواد زائد جامد تبدیل می‌شود. راست روده (یا رکتوم که در انتهای روده بزرگ قرار دارد) مدفوع را ذخیره می‌کند تا زمانی که آماده دفع شوید.
انتهای پیام/
