به گزارش صدای لنجان؛«کشور به مصاحبه دیگری احتیاج داشت…» این یعنی گفت و گوی زنده تلویزیونی دیشب حتی صدای حامیانش را هم درآورده است؛ روحانی دیشب بیشتر از آنچه گفت و مردم شنیدند، درباره مسائلی حرف نزد که مردم منتظر بودند درباره آنها بشنوند.
مصاحبه دیشب روحانی از دو روز پیش جنجالی شده بود؛ رشید پور مجری فعلی برنامه حالا خورشید و اجرا کننده برنامه های تبلیغاتی روحانی در ایام انتخابات قرار بود در مقابل رئیس جمهور قرار گیرد؛ این انتخاب برای برخی تعجب برانگیز بود و برای بعضی دیگر نیز با توجه به اجراهای بعضا انتقادی وی در «حالا خورشید»، نوید یک مصاحبه چالشی را می داد.
عده ای دیگر اما از روزها قبل پیش بینی می کردند که نه تنها روحانی که حتی مجموعه دولت نیز نه می تواند و نه می خواهد که مصاحبه ای جنجالی و چالشی در کار باشد و اصولا از اینگونه مصاحبه ها که بدون حضور خبرنگاران مستقل از جناح های مختلف برگزار می شود، نمی توان انتظار چالش جدی داشت.
سوالات و نوع پرسش های مجری اما تنها یک طرف ماجرای دیشب بود؛ بخش اصلی پاسخ هایی بود که رئیس جمهور به سوالات داد.
روحانی دیشب دوباره از پازلی استفاده کرد که قطعه اول و آخرش دولت قبل بود و با این کلید واژه که دولت قبل شرکت ملی نفتکش را به وزارت کار داده است، ماجرا را به واگذاری ها و دیگر مسائل کشاند؛ جدای از توضیحات روحانی درباره تشکیل کمیته ها و دیگر مسائل، بازگشت هزاران باره روحانی به «دولت قبل» حسابی توی ذوق می زد.
وقتی مصاحبه روحانی به التهاب دلار رسید، خیلی ها احساس می کردند که باید منتظر توضیحاتی شنیدنی و امیدوار کننده تر باشند؛ روحانی اما بحث را به درآمدهای ارزی کشور کشاند و توضیح نداد که دولت دقیقا چه برنامه ای برای کاهش و یا تثبیت قیمت آن دارد.
در واقع در مصاحبه دیشب رئیس جمهور یکی از اصلی ترین دغدغه های مردم یعنی قیمت دلار با پاسخ شبهه کارشناسی کنار گذاشته شد و اگر از عموم جامعه این سوال مطرح شود که «فهمیدید منظور رئیس جمهور ارتباط درآمد ارزی و نرخ دلار چیست؟» قطعا میزان پاسخ های «متوجه نشدم»، بیشتر از دیگر پاسخ هاست.
روحانی در مصاحبه شب گذشته خود حتی افزایش سهوی ۱۰۰ تومانی قیمت دلار توسط رشیدپور را هم تحمل نکرد؛ رشید پور در سوال خود قیمت دلار را ۱۰۰ تومان بیشتر از نرخ دیروز یعنی ۴۷۵۰ تومان ذکر کرد که رئیس جمهور سریعا با حالتی کنایه آمیز گفت که «شما نرخ تعیین نکن وسط دعوا..» و تاکید کرد که قیمت دلار کمتر از این است.
واکنش فوق دارای یک پیام قابل توجه است؛ این نشان می دهد که رئیس جمهور به خوبی می داند که بالا رفتن قیمت دلار آستانه تحمل مردم و بازار را به حدی بالا برده است که در مرز بحرانی قرار دارد و حتی افزایش اسمی ۱۰۰ تومانی هم ذهن ها را آشفته تر می کند؛ این نکته که روحانی این مساله را می داند قابل توجه است ولی اینکه وی و همکارانش در دولت نمی توانند چاره ای برای وضعیت بی ثبات دلار انجام دهند، قابل توجه تر!
نه تنها در میان منتقدان دولت که حتی در میان حامیانش، اکثریتی وجود دارند که مصاحبه شب گذشته را مصاحبه ای پر از «قول می دهم» می دانند؛ رئیس جمهور هم به خوبی می دانست که یا باید بگوید این کارها انجام شده یا اینکه انجام خواهد شد؛ ضمانت اجرایی «انجام خواهد شد» نیز استفاده پرتعداد از واژه «دولت قول می دهد» یا «ما قول می دهیم» بود.
اما نکته قابل تامل این است که استفاده از این واژه شاید در ماه های اول دولت یازدهم و یا ایام انتخابات می توانست موثر باشد اما این روزها و در میانه مشکلات کشور، تقریبا هیچ کسی دوست نداشت چنین واژه ای را از روحانی بشنود.
دیشب در واقع حسن روحانی به تشریح اقداماتی پرداخت که توسط دولتش انجام نشده است؛ اقداماتی نظیر سامان دهی مشکلات ارزی، عملی سازی وعده پایان تحریم ها و ارتباطات بانکی، مشکلات مسکن مهر و حتی مسائلی نظیر بحران ریزگردها.
روحانی اما خوب می داند که فشارهای معیشتی این روزها به مردم آنها را در تاریخ عمیق تر کرده است؛ «ملاک تورم جیب مردم است» شاید یکی از حرف های تاثیرگذار حسن روحانی در مبارزه های انتخاباتی بود که هم درست بود و هم قابل توجه مردم.
این روزها و شب گذشته اما خبری از رئیس جمهوری که قرار بود ملاک تورم را جیب مردم بداند نبود؛ بهتر بگوئیم اصلا روحانی ترجیح داد درباره تورم حرفی نزند؛ آنهم تورمی که ادعا می شود تک رقمی و یا حداکثر در پایین ترین سطح دو رقمی بودن قرار دارد.
دیشب نه تنها خبری از تورم در صحبت های روحانی نبود، بلکه رئیس جمهور ترجیح داد درباره رکود هم حرفی نزند؛ این از دولتی که در دوره گذشته خود حداقل دو طرح خروج از رکود ارائه داده عجیب است؛ در انگاره ای منطقی اگر دولت توانسته کشور را از رکود خارج کند باید به آن ببالد و هر روز و هر ثانیه آنرا در بوق و کرنا کند ولی ظاهرا یا دولت تواضع بیش از حد دارد یا واقعیت این است که تقریبا همه در دولت ترجیح می دهند درباره وضعیت رکود اقتصادی سکوت کنند.
در مجموع می توان گفت که مصاحبه شب گذشته رئیس جمهور کلید واژه های اساسی و مورد خواست مردم را نداشت؛ کلید واژه هایی مثل تورم، رکود، اقتصاد و معیشت و راهکارهای بهبود آن چیزی که مردم می خواستند بشنوند ولی روحانی ترجیح داد درباره آن حرفی به میان نیاید؛ حالا تقریبا همه متفق القولند که حرف های دیشب روحانی حرف هایی نبود که مردم می خواستند بشنوند.
انتهای پیام/فاس پلاس
