به گزارش لنجانا به نقل از خبرگزاری تسنیم ، کمآبی که بر پیکره اصفهان جاری شده، در حالی رخ میدهد که ندای فروش آب در بین لایههای زیرین جامعه و آن هم به صورت کاملاً محسوس و بااحتیاط به گوش میرسد که بیشتر مسئولان اصفهان ترجیح میدهند از آن با عنوان واگذاری نام ببرند تا فروش؛ این مسئله در حالی مطرح است که یک مسئول آن را تایید میکند، دیگری بعید میدند و آن یکی تکذیب میکند.
این بازی دایره مانند در بین مسئولان در حالی ادامه دارد که در چند سال اخیر شاهد شکایت بیش از 850 عامه مردم اصفهان از مسئله خشکسالی زایندهرود به دادگستری اصفهان و پرونده سازی علیه یکی از مدیران استانی به عنوان سمبل از عملکرد سازمان مربوطه در تهران درباره عدول از اختیارات قانونی و دادن اجازه استفاده غیر مجاز از آب رودخانه زایندهرود صورت گرفت که از سوی دستگاه قضایی منع پیگیری خورد.
دلهره و تشویشی که از نبود و یا کمبود آب به جان مردم اصفهان و حتی زندگی آنها رخنه کرد، آسیب مالی که بر مزارع کشاورزی وارد شد و ضربهای جبران ناپذیری که بر آثار باستانی اصفهان ناشی از خشکی زایندهود زده شد و بیرونقی صنعت گردشگری داخلی و خارجی در اصفهان همه و همه از آسیبهای غیر قابل جبرانی است که خواه یا ناخواه بر پیکره نصف جهان ایران خورد.
قانون ملی شدن آب، توزیع عادلانه آب و استقلال آب استان در حالی به طور شرعی و قانونی حقابهداری کشاورزان اصفهان از آب زاینده رود را به رسمیت شناخت که از سال 84 به صورت شفاهی مجوز برداشت آب از زایندهرود به مردم استان چهار محال بختیاری داده شد به گونهای که هیچ حقابهای برای کشاورزان استان اصفهان در نظر گرفته نشد؛ اما تمام سوال این است که چنین معاملهای چرا تاکنون محکوم نشده است؟
عناوین تند بر دل ریش زایندهرود
خشکی زایندهرود که از سوی برخی از رسانههای بیگانه به طعنه آن را اتوبان زایندهرود یا شهید زایندهرود عنوان کردند یا به قول فعال محیط زیست ایران از این زندهرود اصفهان به نام زمین فوتبال یاد شد یا به نقل از داد دلسوزان دانشگاهی اصفهان به چراگاه گوسفندان مبدل شده، آنچنان بر مردم اصفهان گران تمام شد که بلاخره بیش از دو هزار نفر از مردم اصفهان را در چند سال اخیر به شکایت دست زدند.
این موضوع توسط سه وکیل در شعبه یک دادیاری دادسرای عمومی انقلاب اصفهان مورد بررسی قرار گرفت که سوگنامهای به نام «رودی که زنده نیست» از سوی وکلای این پرونده تنظیم و پس از هر بار پیگیری خبر از معلق ماندن آن شنیده شد.
مدیر عامل کانون خبرگان کشاورزی استان اصفهان با اشاره به اینکه خشکسالی زایندهرود که 17 سال پیش از سوی یکی از اساتید دانشگاه صنعتی اصفهان پیشبینی و به کاریکاتور آن سالها تبدیل شد، گفت: این در حالی است که خشکی زاینده رود جز یک واقعیت تلخی نبود که امروز گریبانگیر مردم اصفهان شده است.
اسفندیار امینی افزود: زمانی که برای طرح مشکلات زایندهرود به دیدار معاون اول رئیس جمهور وقت آن دوران رفتیم تنها با حالت تعجب وی روبهرو شدیم که چرا اینقدر دیر پیگیر این مشکل شدهاید اما این در حالی بود که 17 سال قبل معضل امروز مطرح شد.
وی در تشریح دلایل کمتوجهی به وضعیت زایندهرود در سالهای پیش از خشکسالی، بیان کرد: وجود ذخایر غنی زیرزمینی آب در زایندهرود در سالهای پیش سبب شده بود تا در صورت مواجه با کمآبی به استفاده از این ذخایر پناه ببریم که در حال حاضر با مصرف بیش از حد از این منابع با مشکل روبهرو شدهایم.
مدیرعامل کانون خبرگان کشاورزی استان اصفهان با تاکید بر اینکه در مساله زایندهرود هماکنون به بنبست رسیدهایم، بیان کرد: در حال حاضر به دلیل اینکه به این وضعیت رسیدهایم این مشکل را از طریق حقوقی و با جدیت پیگیری میکنیم.
مردم دل خسته و زایندهرودی که هیچگاه زنده نشد
وی در پاسخ به اینکه شاید اطاله دادرسی که در برخی پروندههای قضایی معمول بوده، سبب بینتیجه ماندن پرونده یا خسته شدن شاکیان شده، افزود: وجه تمایز این پرونده با سایر پروندهها این است که شاکیان، مردم خستهای هستند که به بنبست رسیدهاند و خواهان هر چه زودتر به نتیجه رسیدن این پروندهاند.
امینی با بیان اینکه کشاورزان پیش از این آگاهی چندانی در مورد حقآبههای خود نداشتند و آن را لطف مسئولان و نه حق خود تلقی میکردند، گفت: طبقهبندی استفاده از آب زایندهرود از سوی مسئولان که در ابتدا شرب و صنعت و سپس کشاورزی را در اولویت قرار دادهاند بر اساس ماده 18 قانون توزیع عادلانه آب، شرب، درختان مستمر، زراعت و دامپروری، صنعت و سایر موارد در اولویت قرار گرفتهاند.
وی اضافه کرد: به نمایندگی از حوزه زایندهرود از زرینشهر تا شرق استان اصفهان از هر حرکتی برای بازگرداندن آب به زایندهرود که راه نجات اصفهان است، استقبال میکنیم و روندی که این پرونده در دادگاه طی کرد نشاندهنده این است که شاکیان این پرونده تنها در بخش روستایی از مرز 100 هزار نفر در آینده عبور خواهد کرد.
خشکسالی زایندهرود در بروز گرد وغبار نقش اصلی دارد
بر خلاف اینکه مسئولان اظهار میکنند که گرد وغبارهای سالهای اخیر ناشی از کشورهای حاشیه ایران است اما باید گفت که خشکسالی زایندهرود نقش اصلی در ایجاد گرد و غبار در کشور دارد به طوری چند تن از اساتید دانشگاه صنعتی اصفهان طی پژوهشی این موضوع را به اثبات رسانند.
رئیس مرکز تحقیقات محیط زیست دانشگاه صنعتی اصفهان در پژوهشی اثبات کرد که بستن زایندهرود تاثیرات روانی بالایی بر مردم اصفهان دارد به طوری که در 50 درصد موارد سبب بروز افسردگی این شهرو بوم میشود.
یک فعال محیط زیست ایران نیز به خبرنگار تسنیم گفت: امروز زایندهرود به دلیل بیتدبیری مسئولان به زمین فوتبال اهالی اصفهان درآمده که باید برای ان تدبیری اندیشید.
منتقدان خشکی زایندهرود به سکوت اجباری ملزم شدند
به دنبال مسئله خشکی آب زایندهرود اصفهان در طول این سالها همایشها، نمایشگاهها و جلسات مختلفی در این رابطه برگزار شد که آن بعضا برخی از منتقدان به خشکی زایندهرود و فروش آب استان از سوی برخی از مسئولان استان اصفهان حق اعتراض از آنها گرفته شد.
قرار بود همایشی به منظور “بررسی علل خشکی زاینده رود و تأثیرات آن بر استان اصفهان” به همت دانشگاه آزاد واحد خمینی شهر اصفهان با عنوان “زاینده رود زاینده بود” برگزار شود و حتی در پوستر اولیه آن نام دو تن از سخنرانان، یا بهتر است بگویم منتقدان به مسئله خشکی زایندهرود را اعلام کردند در حالی در تاریخ نهم آبان ماه 1390 در تالار اجتماعات آن دانشگاه برگزار شد که بنا به دستور برخی از مدیران استانی، نام این دو منتقد را از پوستر خود حذف و همایش بدون حضور آنها با سخنرانی «محمد درویش» به عنوان کارشناس و محقق منابع طبیعی و یکی از مسئولان آب منطقهای اصفهان برگزار شد و این تنها نمونهای از این رفتارهای پیشگیرانه مسئولان است.