به گزارش لنجانا، در خصوص زبانی که حضرت آدم(ع) با آن صحبت می کردند، روایات تاریخی در دست نیست، اما به شکل خداوند هنگام وحی و سخن گفتن با انبیاء قطعا باید به یکی از زبان ها با آنان سخن می گفتند. قرآن نسبت به کیفیت ارسال پیامبران و ابلاغ پیامهای خویش می فرماید: “و ما أرسلنا مِن رسول إلاّ بلسان قومه لیبین لهم …؛ (۱)
ما هر فرستاده ای را با زبان مردمش فرستادیم تا بتواند حقایق را برای آنان به روشنی بیان کند”.
ممکن است زبان سخن گفتن خداوند با حضرت آدم، همان زبان محاوری آدم و حوا باشد.
با توجه به توضیحات بالا، نظرات گوناگونی در خصوص زبان حضرت آدم(ع) بیان شده است.
نخست اینکه برخی می گویند، خداوند همه زبان ها را به آدم(ع) آموخت. قرآن مى گوید: «و علّم الادم الأسماء کلّها؛ (۲) خداوند همه نام ها را به او آموخت… » برخى از مفسران در تفسیر آیه گفته اند: “خداوند جمیع لغاتى را که فرزندان آدم تا روز قیامت به آن تکلّم مى کنند، به او آموخت. (۳)
دیگر اینکه برخی می گویند: زبان سریانی قدیم، یعنی مادر زبان های سامی و عربی زبان آدم ابو البشر است. (۴)
سومین گروه می گویند که احتمال می رود با توجه به این که در برخی روایات عنوان شده که اهل بهشت با زبان عربی سخن می گویند و روایت شده که زبان حضرت آدم(ع) عربی بوده ..»،(۵) بتوان این احتمال را دادکه ایشان با زبان عربی سخن می گفتند.
پی نوشت ها:
۱ ابراهیم (۱۴) آیه ۴.
۲ بقره (۲) آیه ۳۱.
۳ علامه المجلسی، بحار الأنوار، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ – ۱۹۸۳ م، ج ۱۱، ص ۱۴۶.
۴ عبدالحجت بلاغی، حجه التفاسیر و بلاغ الاکسیر، ناشر: موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت، ج۱، ص۷.
۵ محمد باقر مجلسی، بحالارانوار، ج ۱۱، ص ۵۶، روایت ۵۷.
انتهای پیام/باشگاه خبرنگاران جوان
