مروارید عملیات های دریایی ایران

به گزارش لنجانا، سپیده دم هفتم آذر ۱۳۵۹ در یک درگیری شدید، قهرمانان نیروی دریایی ارتش ایران با اتکا به ذات پروردگار، عملیات مروارید را اجرا کردند.

در این نبرد هفت ناوچه مدرن و اژدرافکن عراقی از نوع اوزا به قعر دریا فرستاده شدند؛ همچنین چند فروند ناو، تعدادی هواپیما و هلیکوپتر توسط ناوچه همیشه قهرمان پیکان نابود شدند؛ بسیاری از نیروهای دشمن که روی ناوها مستقر بودند به هلاکت رسیدند و تعدادی هم به اسارت در آمدند با اجرای موفقیت‏آمیز عملیات مروارید سکوهای نفتی البکر و الامیه برای اولین بار به دست پرسنل نیروی دریایی ایران افتاد.

این دو سکو که برای دشمن اهمیت حیاتی داشت به دست نیروهای ایرانی افتاد و پس از آن صدور نفت عراق از خلیج فارس به صفر رسید.

فرماندهان نیروی دریایی ایران با دور اندیشی و با توجه به اینکه جنگ در دریا ابعاد مختلف سیاسی اقتصادی و بین المللی را در بر خواهد داشت چند روز پس از جنگ بخش عظیمی از خلیج فارس را منطقه جنگی اعلام کردند از آن زمان عراق عملن در محاصره دریایی نیروهای ایرانی درآمد و راه مواصلات دریایی به بنادر ام‏القصر و بصره قطع شد.

معمولا در هر جنگی کمبود ارزاق و یا قحطی و عدم صدور کالا از راههای آبی در تاریخ جنگهای دریایی به چشم می خورد ولی در هشت سال جنگ با عراق شاهد بودیم علیرغم بعضی کمبودها ارزاق اساسی به راحتی در اختیار مردم قرار گرفت وصادرات کالا و نفت نیز به روال عادی انجام شد. واین میسر نبود مگر با اراده ارتشی قدرتمند که بتواند سیادت خود را در زمین دریا و هوا حفظ کند.
عملیات تسخیر سکوهای البکر و الامیه و انهدام آنها توسط نیروی دریایی و با پشتیبانی نزدیک نیروی هوایی قدرتمند ما صورت گرفت تا آنجا که نیروی دریایی و هوایی عراق مجبور به خروج از بندر شدند و بخش اعظم نیروی دریایی عراق شامل هفت فروند ناو و ناوچه، ۱۱ فروند هواپیما در این عملیات نابود شدند و هسته اصلی نیروی دریایی عراق منهدم گردید، به طوری که تا به امروز خلیج فارس نشانه از حضور موثر یگانهای شناور عراق را ثبت نکرده است. پس از این عملیات، عراق سیاست ضربه و فرار را در مقابل نیروی دریایی بیشتر کرد و طی آن دو فروند ناوچه موشک‏انداز خود را از دست داد. پس از تلاشهای فراوان باز هم ارتش عراق تغییر سیاست داد و به خرید تسلیحات موشکی ساحل به در از نوع کرم ابریشم و هوا به سطح از نوع اگزوست اقدام نمود؛ زیرا به این صورت می‏توانست بدون درگیری مستقیم، موشکهای خود را از راه دور پرتاب کند.
پس از گذشت سه هفته از عملیات موفقیت آمیز شهید صفری در آبان ۵۹ به منظور تخریب سکوهای نفتی دشمن عملیات مروارید اجرا گردید.

نیروی رزمی ۴۲۱ مستقر در بوشهر که از اولین روز جنگ فرماندهی کلی عملیات دریایی را در منطقه خلیج فارس و دریای عمان بر عهده داشت پس از اجرای اولین مرحلهء موفقیت‏آمیز طرح مربوط به سکوهای مزبور، تصمیم گرفت برای حفظ سیادت دریایی از ترمینال نفتی البکر و الامیه به عنوان سر پل و پستهای دیده‏بانی استفاده کند و با در اختیار گرفتن سکوهای مزبور کنترل نیروهای رزمی سطحی هوایی و تجاری عبوری دشمن را از بنادر ام‏القصر و بندر نفتی فاو را عملی سازد؛ این طرح به منظور دیده‏بانی غافلگیری و کشاندن یگانهای رزمی دشمن به دریا انجام شد.

منطقه عملیات
این عملیات به مدت ۱۰ روز از تاریخ اول آذر ۱۳۵۹ بود که بعدن به دلائلی با چند روز تاخیر اجرا شد. عملیات در منطقه‏ای به طول تقریبی ۴۰۰ کیلومتر و عرض ۵۰ کیلومتر (به مساحت ۲۰۰۰۰ کیلومتر مربع) که از شمالی‏ترین نقطه خلیج همیشه فارس تا محدوده عملیاتی نیروی رزمی ۴۲۱ در منطقه دوم دریایی بوشهر را دربرمی‏گرفت.

وضعیت دشمن
در مدت سه هفته از عملیات شهید صفری دشمن تلاش مضاعفی را در جهت به‏کارگیری و بهره‏برداری مجدد از سکوها به عمل آورده بود و تعدادی از نظامیان عراق به منظور پاسداری و اقدامات شنودی بر روی آنها مستقر شده بودند؛ به طوری که تحرکات نیروی دریایی عراق در حال افزایش بود اما به دلیل خسارات سنگینی که تاسیسات سکوها وارد شده بود نیروهای عراقی به پشتیبانی آمادی زیادی احتیاج داشتند که به دلیل ناامنی منطقه، این کار به سختی صورت می‏ گرفت و روحیه دشمن بسیار ضعیف بود.

وضعیت خودی
نیروی رزمی ۴۲۱ هماهنگی لازم با نیروی هوایی را برای انجام عملیات مشترک برون منطقه‏ای را به عمل آورد و تمرینات لازم که در این رابطه انجام شد که در عمل موجب موفقیت در به‏کارگیری و هدایت ۱۳ فروند جنگندهء F4-E و ۴ فروند F-14A توسط واحدهای شناور نیروی دریایی شد. به‏کارگیری همزمان نیروهای تکاور، واحدهای شناور و نیروی هوایی به صورت گسترده، ناشی از آمادگی قابل توجه نیروها و مناسب بودن طرح و زمان عملیات دریایی داشت.
اهداف عملیات
* نابودی بخش قابل توجهی از نیروی دریایی عراق
* زندانی نمودن باقیمانده افراد نیروی دریایی عراق در بندر ام القصر
* سیادت نیروی دریایی ارتش ایران در تمام خلیج فارس و دریای عمان
* جلوگیری از صدور نفت عراق به منظور اختلال در نظام اقتصادی عراق
* قطع کامل خطوط مواصلاتی دشمن
* ایجاد پست دیده بانی در سکوی البکر برای نیروی خودی جهت اعمال کنترل بر ترددهای احتمالی و آتی دشمن.
که جملگی باعث می‏شدند کشور عراق از استفاده از سکوهای مذکور به عنوان یک نقطه آفندی بر علیه نیروی دریایی و هوایی ایران محروم شود.
علل انتخاب منطقه عملیات
تمرکز قوای نیروهای دریایی دشمن در منطقه شمال خلیج فارس که دربرگیرنده حساس‏ترین وحیاتی‏ترین تاسیسات عراق در دریا یعنی ترمینالهای نفتی البکر و الامیه بودند، موجب شد این منطقه جهت وارد آوردن ضربه اساسی و قطع کامل خطوط مواصلاتی دریایی و به ویژه قطع صدور نفت عراق از طریق خلیج فارس، انتخاب گردد.

ضربات و تلفات وارده به دشمن به طور کلی
در طول عملیات غرور آفرین مروارید بخش اعظم نیروی دریایی عراق از هم پاشید و به کلی نابود گردید. خسارات به طور کلی به شرح زیر بود:
۵ فروند ناوچه موشک انداز از نوع OSA و OSA2
ناو مین جمع کن ۱ فروند
ناو نیرو بر ۱ فروند
ناوچه تندرو ۳ فروند
یگان ناشناخته ۲ فروند
یگان صدمه دیده ۳ فروند
همچنین تعدادی از نیروهای دشمن به اسارت در آمدند.

غنائم
این عملیات یک عملیات برون منطقه‏ای بود، به همین دلیل، غنائم به دست آمده در طول عملیات قابل نگهداری نبودند، لذا دستور انهدام کلیه واحدهای دشمن داده شده بود.

شرح عملیات
در مرحله اول با استفاده از عناصر اطلاعاتی و با انجام ماموریت های گشت شناسایی توسط هلیکوپترهای نیروی دریایی ارتش و حصول اطمینان از وضعیت دشمن و امکانات تدافعی آنها، نیروی دریایی مصمم گردید که در یک فرصت مناسب عملیات فوق را انجام دهد؛ پس از آن و تهیه مقدمات پس از گذشت ۳ هفته از عملیات شهید صفری، عملیات مروارید اجرا گردید.

طرح مذکور به دلیل شرائط جوی نامناسب در شمال خلیج فارس با ۳ روز تاخیر آغاز شد. معمولن در فصل پائیز، تغییر سمت باد از جنوب به شمال وضعیت جوی را دگرگون می کند. در روز شروع عملیات سمت باد ۳۵۰ و سرعت آن بین ۱۸ تا ۲۰ گره و قدرت دریا سه تا چهار در مقیاس بوفورت بود، لذا در این شرائط اعزام ناوچه موشک‏انداز پیکان به صلاح نبود لیکن در خلال ۳ روز تاخیر در عملیات هلیکوپترها و گشت روزانه، به دستور فرماندهی نیروی رزمی ۴۲۱ به منظور جمع‏آوری اطلاعات تکمیلی و زیرنظرداشتن سکوها و گزارش تردد احتمالی نیروهای دشمن به منطقه اعزام گردیدند.

یدک‏ کش دلیر که در اجرای طرح می‏بایست مهمات، آذوقه و سلاحهای انفرادی برای تیم ویژه‏ای را که قرار بود در سکوی البکر قرار گرفته و آماده جلوگیری از نفوذ دشمن باشند حمل نماید، در ساعت ۶:۳۰ مورخه ۴ / ۹ / ۱۳۵۹ از بندرگاه بوشهر به دریا اعزام گردید. به علت بدی شرائط جوی، به فرمانده یدک‏کش دلیر، ناوبان یکم «مدافع» دستور داده شد در لنگرگاه خارک لنگر اندازد. بعد از ظهر همان روز دلیر در خارک لنگر انداخت منتظر دستورات بعدی شد.
در روز چهارشنبه ۵ / ۹ / ۱۳۵۹ برابر طرح، یک فروند هلیکوپتر SH-3D با افسر گشت به نام ناوبان یکم «ناصر سرنوشت» (نامبرده جزو تیم عملیات ویژه بود) جهت گشت به منطقه اعزام گردید پس از مراجعه در گزارش خود اظهار داشت که یک فروند لندینگ کرافت کوچک تقریبا ۴۰ نفره در کنار سکوی نفتی البکر مشاهده شده است.
گزارش نامبرده سریعا با تشکیل جلسه فرماندهی نیروی رزمی ۴۲۱ مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. با توجه به ضربات شدیدی که نیروی رزمی به دشمن وارد کرده بود چنین استنباط شد که دشمن نیروهایی به منظور حفاظت از سکوها اعزام کرده باشد.

طرح گشت زنی بیشتر اجرا شد. لذا ۴ ساعت قبل از اجرای طرح گشت توسط هلیکوپتر به ناوچه موشک انداز گرز که ماموریت روزانه گشت در منطقه را عهد دار بود دستور داده شد در ساعت ۲۳:۰۰ مورخه ۵ / ۹ / ۱۳۵۹ به ترمینال البکر نزدیک شده و از فاصله ۴۰۰۰ یاردی، آن را زیر آتش بگیرد. طبق گزارش فرماندهء گرز، تعدادی گلوله ۷۶ میلیمتری به پایه های سکو شلیک شد اما از آنجا که عکس العملی از سوی دشمن دیده نشد، گشت مجددن هلیکوپتر در مورخه ۶ / ۹ / ۱۳۵۹ با نفرات مجهز به ژ۳ و نارنجک دستی انجام و وجود قایق لندینگ کرافت در کنار سکو تایید می گردد. با شلیک به موتور قایق و به طور پراکنده به اطراف سکو هیچ تحرکی از سوی دشمن صورت نگرفت. پس از سه سورتی پرواز دیگر و تایید عدم وجود دشمن به صورت گسترده تایید می گردد و با اطلاعات به دست آمده از سایر قسمتها عملیات با زمان بندی جدیدی اجرا می شود.

اجرای ماموریت استقرار در سکوی البکر و عملیات فریب
ماموریت تیم ویژه که برابر طرح پیش بینی و اجرا گردید به شرح زیر است:
الف- ماموریت دسته رزمی ۱ – ۲۲ – ۴۲۱ (تیم ویژه مرکب)
(۱) در ساعت ۶:۳۰ روز ۴ / ۹ / ۱۳۵۹ با کلیه تجهیزات با یک فروند یدک کش به طرف منطقه ماموریت حرکت کنید (به جز نفراتی که با هلیکوپتر اعزام می شوند)
(۲) کلیه وسائل و تجهیزات مورد نیاز خود را به منطقه عملیات منتقل کنید.
(۳) کلیه وسائل و تجهیزات به طریقی در خواست و ارسال گردد که نوع ماموریت افشا نگردد.
(۴) پس از ورود به سکو، عملیات پاکسازی را انجام داده و در محلهای مربوط مستقر شوید.
(۵) در طول اقامت در سکو، کلیه ترددهای دشمن را به فرماندهی نیروی رزمی ۴۲۱ گزارش نمائید.
(۶) کلیه تردد های کاروان های تجاری را گزارش کنید.
(۷) در طول اقامت در سکو، ضمن استتار در سکو، با کار گذاردن مواد منفجره در نقاط حساس سکو، آن را برای تخریب آماده کنید.
(۸) در صورت مشاهدهء هواپیماهای دشمن، مراتب را گزارش نمائید.
(۹) در صورت مشاهدهء یگانهای دشمن که قصد پهلو گرفتن در سکو را دارند، گزارش کرده و آنها را منهدم کنید.
(۱۰) در مورد بند ۹ طبق هماهنگی عمل گردد با در نظر گرفتن بند ۱۵٫
(۱۱) در طول اقامت در سکو حداقل یک نفر دیده بان برای جلوگیری از غافلگیری گمارده شود.
(۱۲) طبق زمان بندی، فیوز ها را مشتعل و سکو را به وسیله هلیکوپتر تخلیه کنید.
(۱۳) طبق برنامه، اماکن مشخص شده را برای استفاده های بعدی تخریب نکنید.
(۱۴) تردد در روی سکو به نحوی انجام شود که از دید یگانهای سطحی و هوایی دشمن دور بمانید.
(۱۵) در صورت مشاهدهء یگانهای سطحی دشمن که در حال پهلو گرفتن هستند، در صورت امکان آنها را تسخیر یا در غیر این صورت نابود کنید.
(۱۶) در طول اقامت در سکو آمادگی نابودی اسناد را بنا به ضرورت داشته باشید.
(۱۷) به محض ورود و پاکسازی ترمینال کنترل شود که آیا قایق های موجود برای ترک اضطراری مناسب هستند یا نه، در صورتی که قابل استفاده هستند، کمبودها پس از پهلو گرفتن یدک کش دلیر رفع شود.
ماموریت هلیکوپترها
در مرحله دوم، ماموریت هلیکوپترها که برابر طرح از فرماندهی نیروی رزمی ۴۲۱ اعلام شده بود به شرح زیر بود:
ب- دسته رزمی ۲ – ۲۲ – ۴۲۱ (ویژه هلیکوپترها)
(۱) کارکنان تعیین شده را در روز (ر) در ساعت ابلاغی به سکوی البکر منتقل کنید.
(۲) در ساعت مشخص شده، به سکو مراجعه و افراد را پس از مشتعل کردن فیوزها به بوشهر انتقال دهید.
(۳) طبق برنامهء زمانبندی شده عمل کنید.
(۴) آمادگی کامل برای پروازهای اضطراری را داشته باشید.
در این مرحله عملیات پیاده کردن نفرات به وسیله دو فروند هلیکوپتر AB-212 و یک فروند هلیکوپتر SH-3D در روی سکوی البکر پیش بینی شده بود. این تیم از هفت نفر به شرح زیر تشکیل شده بود که باید بین ساعت ۱۵:۰۰ تا ۱۶:۰۰ در مورخه ۶ / ۹ / ۱۳۵۹ در سکوی البکر مستقر می گردیدند:
الف ناوبانیکم (سرپرست تیم ویژه)
ب ناوبانیکم (افسر هماهنگ کننده)
پ ناوبانیکم (افسر مخابرات و امور دیده بانی)
ت ناوبان سم (سرپرست تیم تخریب)
ث مهناویکم (عضو تیم ویژه)
خ مهناوی (عضو تیم ویژه)
ماموریت حمل نفرات تیم و وسائل آنها شامل دستگاههای مخابراتی مهمات اسلحه انفرادی آر پی جی ۷ نارنجک دستی به دو فروند هلیکوپتر AB-212 و عملیات نجات تجسس و ماموریت دیده بانی به هلیکوپتر SH-3D واگذار شد.
ترانزیت و تخلیه
در ساعت ۱۴:۲۰ مورخه ۶ / ۹/ ۱۳۵۹ کارکنان تیم ویژه با آمادگی صد درصد و روحیه قوی از بوشهر به سمت سکوی البکر حرکت کردند.در طول مسیر هلیکوپترها، دو فروند جنگندهء شکاری F-14A از آنها حفاظت می کردند تا هلیکوپترها از گزند هواپیما های عراقی در امان باشند.
در ساعت ۱۵:۳۷ اولین هلیکوپتر AB212 با مهارت خارق العاده ای بر ضلع شرق پلات فورم میانی (منطقه تقارن دو قسمت سکوی البکر) نزدیک شده به صورت ساکن در هوا باقی مانده بود نفرات از داخل هلیکوپتر به روی لوله های سکو پریده و بلافاصله موضع گرفتند سپس موضع خود را محکم کردند و ناوبان الفتی و یکی از تکاوران در پوشش این موضع به طریق شمال سکو از طریق راهرو های رابط نفوذ کردند و همزمان کار پاکسازی قسمت جنوبی سکو توسط دو نفر دیگر از تکاوران شروع شد پس از گماردن یک نفر دیده بان در پلات فرم میانی هلیکوپتر دوم با دو نفر دیگر و وسایل به سکو نزدیک شده و اقدام به تخلیه می کند. بدین ترتیب طرح اولیه پیاده شدن و موضع گرفتن در مدت کوتاهی انجام شد. در این مدت هلیکوپتر های AB-212 و SH-3D در نزدیکی سکو به طور ساکن باقی مانده بودند.
ت- پاکسازی سکو
ناوبان الفتی پس از چند دقیقه در برخورد با یکی از نفرات دشمن موفق به غافلگیری و دستگیری او می شود و بلافاصله او را به پلات فرم میانی آورده و از او بازجویی می کنند. ناوبان کیوان شکوهی اطلاعات لازم در مورد تعداد نفرات و سلاح و هدف استقرار نیروهای عراقی از فرد دستگیر شده می گیرد. نفر دستگیر شده به طور داوطلبانه اذعان می کند که قبل از رسیدن هلیکوپترها، تقاضای پشتیبانی هوایی نموده اند. تیم ویژه تصمیم به ماندن در سکو را می گیرد یکی از هلیکوپترها را احضار و نفر یاد شده را به وسیله هلیکوپتر جهت تحقیقات تکمیلی به بوشهر اعزام می کند با توجه به اطلاعات دریافت شده از افسر عراقی در مورد حملهء قریب الوقع میگها، سرپرست تیم ویژه به هلیکوپترها دستور داد سریعن منطقه را ترک کنند.. پس از دور شدن هلیکوپترها، تیراندازی دشمن از ضلع شمالی سکو شروع شد و تیم ویژه با آتش متقابل جواب داد.

حدود ۱۵ دقیقه پس جدا شدن هلیکوپترها از سکو، دو فروند میگ در ارتفاع کم بالای سکو ظاهر شدند و به سمت مسیر حرکت هلیکوپترها حرکت کردند، ولی بلافاصله دوباره روی سکوی البکر ظاهر گشتند. مانور میگها در روحیه و عزم راسخ هیچ کدام از نیروها خللی وارد نکرد و تیم ویژه دشمن را زیر آتش خود میخکوب کرده بود. میگها پس از حدود ۳۵ دقیقه سکو را ترک کردند. در این هنگام چون تعدادی از نیروهای دشمن مستقر در ضلع شمالی سکو قصد ملحق شدن به مابقی نفرات در ساختمان مخروبه انتهای سکو را داشتند لذا مواضع آنها به وسیله RPG7 زیر آتش قرار گرفت پس از چند دقیقه اجرای آتش یکی از نفرات عراقی کشته می شود و مابقی با بالا بردن پرچم سفید خود را تسلیم کردند.
در این لحظه اجرای آتش خودی قطع و به دشمن دستور داده شد که موضع خود را ترک و سلاح ها به زمین گذاشته و به طرف راهرو حرکت کنند. در فاصله ۳۰ متری نیروهای خودی به دشمن دستور داده شد که اسرا به ستون یک در حالی که دستها را بالا نگه داشته اند به طرف مواضع خودی نزدیک شوند سپس هر یک از نفرات دشمن پس از بازرسی کامل و حصول اطمینان از غیرمسلح بودن به منتها الیه پلات فرم میانی راهنمایی شدند اسرا که جمعا ۹ نفر بودند پس از بسته شدن دستها در حالت نشسته قرار گرفتند و یک نفر با مسلسل دستی از آنها نگهبانی می کرد. یکی از اسرا با بهت زدگی سوال می کند شما فقط هفت نفرید؟ ناوبان یکم در گزارش خود می نویسد چشمهای حیرت زده دشمن دربند، در جستجوی بقیهء ما بود و گویی باور نداشت ما فقط هفت نفریم.
بلافاصله بازجویی های مقدماتی از اسرا آغاز شد و مشخص گردید که از ۹ نفر یک نفر افسریار غواص، چهار نفر درجه دار غواص و چهار نفر دیگر سرباز نیروی زمینی هستند. با استفاده از یکی از نفرات به مابقی افراد دشمن اخطار شد که خود را تسلیم نمایند در غیر این صورت مواضع شان زیر آتش قرار می گیرد. پس از یک دقیقه اثری از تسلیم دیده نشد، لذا مواضع دشمن(شمال سکو) زیر آتش قرار گرفت. در پوشش این آتش، نفرات دشمن به منتها الیه جنوبی سکو منتقل شدند. در این هنگام افراد کاملن در حالت استتار و دیده بانی قرار گرفتند و دو نفر از افراد در حالت خزیده اقدام به کشیدن سیم رابطهای تلفن صحرایی در پستهای ۳ گانه (خط مقدم آتش، محل استقرار دستگاههای مخابراتی و محل دیده بانی و استقرار اسرا) کردند. در خلال این اقدامات هر از چند گاهی یک نارنجک زیر سکو در آب انداخته می شود تا دشمن را از نفوذ احتمالی از زیر سکو منصرف نماید.
ناوبان یکم شکوهی در ادامه گزارش خود در این مورد می افزاید: «در تمام مراحل سعی به تماس گرفتن با نیروی رزمی می شود لیکن تلاشها موفقیت آمیز نیست ما می دانیم که پشت فرماندهی چقدر نگران وضعیت ما می باشند. لازم بود هر چه زودتر اعلام کنیم که تا آخرین لحظه با دشمن می جنگیم و از دشمن باکی نداریم.»
در ساعت ۱۹:۰۲ تماس مخابراتی با ناوچه پیکان و پست فرماندهی ۴۲۱ برقرار شد و پیام زیر مخابره شد:
کاملا بر سکو مسلط هستیم دشمن موضع گرفته و ما در شرایط خوبی قرار داریم.
سروان عصام فرمانده سکو که به اسارت گرفته شده بود، با هلیکوپتر به بوشهر منتقل می شود و بلافاصله در منطقه دوم دریایی بوشهر مورد توسط اطلاعات نیروی رزمی ۴۲۱ مورد باز جویی قرار می گیرد.
تیم ویژه تصمیم به پاکسازی مابقی سکو می گیرد ولی به دلیل تاریک شدن هوا و نظر به اینکه نفرات خودی می بایست از راهرو های رابط استفاده کنند که هیچ گونه جان پناهی ندارد و نفرات در معرض تیر دشمن قرار می گیرند پاکسازی سکو به تعویق می افتد.در این مدت فرمانده تیم ویژه مواضع خود را مستحکم می کند و در ۳ پست یاد شده نگهبان می گذارد و ضمن تماس با نیروی رزمی ۴۲۱ و تشریح خلاصه وضعیت، قسمت جنوبی سکو را برای پهلو گرفتن ناوچه پیکان اعلام می کند.در این مرحله از عملیات، ضمن استتار و زیر نظر گرفتن دشمن با دوربین دید در شب، غذا بین اعضاء تیم و اسرا تقسیم گردید. در ساعت ۲۰:۳۰ ناوچه پیکان در جنوبی ترین نقطه سکو پهلو می گیرد و بلافاصله اسرا به پیکان منتقل می شوند. از این مرحله به بعد، با وارد شدن ناوچه همیشه قهرمان پیکان و نیروی هوایی و همچنین ناوهای عراقی و نیروی هوایی عراق عملیات وارد مرحله اصلی خود می شود.

ماموریت ناوچه پیکان
الف: ماموریت ناوچه موشک انداز پیکان که برابر که برابر طرح از طرف فرماندهی نیروی رزمی ۴۲۱ ابلاغ شده بود به شرح زیر است:
دسته رزمی ۳ – ۲۲ – ۴۲۱ ویژه ناوچه موشک انداز :
۱- در ساعت و روز هماهنگ شده بندر بوشهر را ترک و عملیات اسکورت یدک کش را انجام دهید.
۲- یدک کش مورد نظر را بدون جلب توجه اسکورت نمائید.
۳- ترتیبی اتخاذ گردد که حیطه بندی ماموریت کاملن رعایت شود.
۴- در صورت مشاهدهء یگانهای هوایی و دریایی دشمن، ضمن گزارش به فرماندهی نیروی رزمی ۴۲۱ آنها را منهدم کنید.
۵- در صورت نیاز، کلیه پیامهای دریافتی از ترمینال البکر را به نیروی رزمی ۴۲۱ مخابره نمائید.
۶- بر روی مدار تعیین شده مبادله پیام ترمینال و نیروی رزمی در تمام مدت به گوش باشید.
۷- آمادگی پدافند کارکنان ترمینال را بر علیه هدفهای سطحی و هوایی داشته باشید.
۸- فقط بنا به دستور به ترمینال نزدیک شوید.
۹- محل استقرار طبق هماهنگی و دستورات نیروی رزمی ۴۲۱ خواهد بود.
۱۰- آمادگی پذیرش نیروهای خودی را داشته باشید.
ب- آغاز ماموریت قهرمانانه ناوچه پیکان
ناوچه پیکان در ساعت ۹:۵۵ مورخه ۶ / ۹ / ۱۳۵۹ برابر طرح مروارید، بندر بوشهر را به سمت منطقهء عملیات ترک کرد. ناوچه گرز که ماموریت گشت منطقه چاههای نفتی را بر عهده داشت توسط ناوچه پیکان جایگزین شد از این رو حرکت پیکان به گرز اطلاع داده شد و ناوچه ها تماس مخابراتی جهت تبادل اطلاعات و تحویل و تحول در منطقه را برقرار کردند. ناوچه گرز بعد از تحویل منطقه به پیکان به سمت بوشهر حرکت و در ساعت ۱۴:۰۰ همان روز در اسکله پهلو می گیرد. ناوچه پیکان از ساعت ۹:۵۵ تا ۱۴:۵۴ که زمان رسیدن به سکوهای نفتی نوروز می باشد تعداد ۳ هدف سطحی را گزارش و شناسایی می کند و علاوه بر آن با یدک کش دلیر که مسئول پشتیبانی عملیات ویژه را بر عهد داشت تماس برقرار می کند. یدک کش یاد شده به علت اشکال در موتور و رادار، در چاههای نوروز متوقف شده بود.
در ساعت ۱۶:۱۰ پیکان تقاضا می کند به علت آماده نبودن یدک کش، مستقلن به ماموریت ادامه دهد در پاسخ به ناوچه دستور داده شد یدک کش را در اجرای ماموریت همراهی نموده و در فاصله ۱۰۰ یاردی آن حرکت کند.
در ساعت ۱۸:۴۳ به یدک کش دستور داده شد به دلیل اشکال در موتور به سکوی نوروز پهلو بگیرد و ناوچه پیکان به سمت سکوی البکر حرکت کند.
از سوی پست فرماندهی نیروی رزمی موفقیت افراد در سکو تعداد اسرا و کلیه احتمالات به پیکان داده می شود. در ساعت ۱۹:۳۵ به ناوچه پیکان پیامی بدین مضمون فرستاده شد: «ممکن است از سکوی نفتی الامیه و یا جهات دیگر سکوی البکر واحدهای سطحی بزرگ و کوچک دشمن به شما نزدیک شوند در صورت مشاهده درگیر شوید یک دسته مسلح و مجهز به قایق جمینی آماده باشند از جنوب سکو نزدیک شوید با نفرات در سکو تماس بگیرید و هماهنگی کنید و در صورت لزوم آتش پشتیبانی را تامین کنید.»
ناوچه پیکان با آمادگی روحیه و توان رزمی ۱۰۰% در ساعت ۲۰:۳۰ در سمت جنوبی سکو پهلو میگیرد در ساعت ۲۰:۳۲ ناوچه پیکان وجود ۲ هدف سطحی را در ناحیه کانال خور عبدالله گزارش و آنها را هدفهای A وB نام گذاری می کند. دستور سوار کردن اسرا صادر می گردد.
در ناوچه از یک نفر عرب زبان جهت آرام سازی و دادن دستورات به اسرا استفاده می گردد. در ساعت ۲۱:۳۰ بعد از دریافت اسرا و تبادل اطلاعات با فرمانده تیم ویژه جهت رزم و برای رویایی با ۲ واحد که به منظور پشتیبانی از نفرات عراقی سکو وارد منطقه شده بودند از سکو جدا می شود. در ساعت ۲۱:۳۰ اولین مرحله درگیری این یگان رزمی آغاز می گردد و در ساعت ۲۱:۳۱ با هر دو هدف درگیر می شود که در نتیجه آن دشمن با سرعت زیاد فرار می کند!
در ساعت ۲۲:۱۴ از دشمن آتش متقابل دریافت و در ساعت ۲۲:۲۳ هدف B را منهدم می نماید. و این یگان به دلیل شدت خسارات وارده به گل می نشیند.از طرف فرماندهی نیروی رزمی دستور جمع آوری نفرات یگان منهدم شده صادر می شود، ولی به علت وجود خطر غافلگیری از سوی دیگر یگان دشمن، امکان حضور در محل انهدام آن یگان وجود نداشت و پیکان سرافرازنه به طرف سکوی البکر مراجعه کرده و در حدود ساعت ۲۳:۰۰ درمحل اولیه پهلو گرفت.
بعد از اتمام این درگیری دستورات زیر از طرف فرماندهی نیروی رزمی ۴۲۱ صادر گردید:
(۱) یدک کش تا دستورات بعدی در سکوی نوروز باقی بماند.
(۲) ناوچه جوشن با نفرات کمکی به دریا اعزام گردد.
(۳) ناوچه پیکان با تشخیص فرمانده و با کمک نفرات مستقر در سکوی البکر دشمن را پاکسازی کند.
(۴) هلیکوپترهای مستقر در چاههای اردشیر تماس مخابراتی را با تیم ویژه مستقر در سکوی البکر و ناوچه برقرار نمایند.
(۵) از ناوچه پیکان سوال شد برآورد شما از ماندن و ادامه کار یا مراجعه چیست؟ ناوچه تصمیم به ماندن می گیرد و به نفرات مستقر در سکو مهمات کمکی می دهد.
دستور فرماندهی نیروی رزمی در مورد ناوچه جوشن بدین شرح بود:
پس از ورود جوشن، ناوچه پیکان از سکو جدا و جوشن پهلو بگیرد؛ ضمنن مترجم عربی و سایر ملزومات از پیکان به جوشن منتقل شوند. دستورات اکید در مورد تردد بین دو سکو صادر شد.
در ساعت ۰۰:۵۵ ناوچه پیکان هدف سطحی دشمن را در موقعیت خروجی خور عبدالله به فاصله ۱۲ مایلی سکوی البکر را گزارش می کند که به علت صرفه جویی و کمبود مهمات با آن درگیر نشده و فقط ان را پلات می کند. هدف یاد شده که هدف C نامگذاری شده بود در ساعت ۰۵:۰۵ در زیر سکوی نفتی الامیه مستقر می شود. در ساعت ۰۵:۵۵ در نزدیکی طلوع آفتاب، هدف C از سکو جدا و به سمت پیکان حرکت می کند. در این هنگام دستور درگیری صادر می شود و پیکان سریعن از سکو جدا شده و برای در گیری آماده می شود. در ساعت ۶:۲۵ پیکان با هدف C و یک هدف دیگر که سفید رنگ بوده درگیر و هر دو را زیر آتش توپخانه خود می گیرد و به طور مرتب موضع خود را تغییر داده تا دشمن نتواند آن را مورد حمله قرار دهد. در ساعت ۰۶:۳۵ یک موشک از طرف هدف C به سمت پیکان شلیک می شود که در نزدیکی پاشنه در سطح آب منفجر می گردد در اثر موج انفجار یکی از کارکنان زخمی می شود.در ساعت ۶:۵۵ هدف C از صحنه دور می شود و هدف دوم که از سوی پیکان شناسایی نشده بود به شدت صدمه می بیند.
ناوچه پیکان تقاضای پشتیبانی هوایی برای انهدام هدفهای سطحی دشمن می کند. به پیکان دستور داده می شود که به سکو مراجعه کند و تا رسیدن هواپیماهای خودی در سکو باقی بماند. که در این حین در ساعت ۶:۵۵ پیکان مورد حمله ناگهانی دو فروند هواپیمای دشمن قرار می گیرد که یکی از آنها در ساعت ۰۷:۰۵ توسط موشک شلیک شده از پیکان، منهدم و ساقط می گردد؛ در این لحظه پیکان همزمان با دو هواپیما درگیر شده بود.
در ساعت ۷:۱۱ آخرین نقطه هدف C سوال می شود؛ پیکان پاسخ می دهد فعلن وقت نداریم. ناوچه پیکان که همواره به فکر دیگر همراه خود بود، تقاضا می نماید که ناوچه جوشن به صحنه نزدیک نشود.
در ساعت ۷:۱۲ از طرف فرماندهی نیروی رزمی پیامی بدین مضمون صادر می گردد: «احتمالن می خواهند شما را مشغول کنند تا نیروی کمکی برسد.» ناوچه پیکان ضمن تایید نظر فرماندهی مجددن تاکید می کند که جوشن به صحنه نزدیک نشود ضمنن تقاضای هواپیما جهت پشتیبانی و پوشش خود به منظور فرار تاکتیکی نموده که اطاق عملیات بوشهر به آن پاسخ مثبت می دهد. فرمانده ناو که در این لحظه به فکر تنها زخمی شناور خویش است، محل هلیکوپترها را سوال می کند تا در اولین فرصت او را به بوشهر اعزام کند.
در ساعت ۷:۲۲ بار دیگر ۲ هواپیمای میگ به پیکان حمله می کنند. ناوچه با وجود کمبود مهمات با آنها درگیر می شود. پیکان مجددن تقاضای پشتیبانی هوایی خود را تکرار می کند. در ساعت ۷:۳۰ الی ۷:۳۵ پیکان هدف C به انضمام ۳ هدف دیگر که در حال نزدیک شدن به وی هستند را گزارش می کند. از طرف فرماندهی نیروی رزمی دستور فرار تاکتیکی و عقب نشینی صادر می گردد، ولی پیکان با نهایت شجاعت و شهامت و از خودگذشتگی پاسخ می دهد: «ما همین جا هستیم و اصلن از جای خود تکان نمی خوریم و با هر ۵ هدف درگیر می شویم.» این پیام روحیه کارکنان مستقر در سکو و ناوچه را افزایش می دهد. ناوچه پیکان هدفها را شناسایی می کند و ۳ فروند آنها را ناوچهء موشک انداز اوزا تشخیص می دهد و مجددن تاکید می کند از آنجایی که ۳ فروند اوزا در منطقه هستند، جوشن به طرف منطقه حرکت نکند. موقعیت ۳ هدف به شرح زیر مخابره می گردد:
از جنوب سکوی البکر ۲۸۷ فاصله ۹ مایل – ۲۹۰ فاصله ۱۲٫۵ مایل – ۲۹۲ فاصله ۱۴ مایل راه هر سه به سمت محل استقرار پیکان در سکوی البکر است. ساعت ۷:۴۵ هدف شماره ۴ سمت ۱۱۰ فاصله ۶ مایل است. لحظاتی بعد هدف شماره ۴ از صفحه رادار محو می گردد. در ساعت ۷:۵۵ برابر گزارش رادار بوشهر، به ناوچه اطلاع داده می شود که چند فروند میگ از طرف ام القصر با ارتفاع پائین به سمت صحنه عملیات نزدیک می شوند.
روحیه دشمن در دریا بسیار خراب و همگی ترس نزدیک شدن به پیکان را دارند صفحه رادار پیکان پر از یگانهای دشمن است. آسمان از میگهای ۲۳ و هلیکوپترهای توپ دار سیاه و در دریا یگانهای سطحی دشمن همگی سعی در نابودی پیکان را دارند. پیکان می داند موشکهای ضدکشتی، دنبال هدفهای بزرگتر هستند به همین دلیل در کنار سکو باقی می ماند و از آنجا به راحتی می تواند هواپیماهای خودی را کنترل کند. در همین زمان سر فرماندهی که با نام بصام خوانده می شود به ناو سر فرماندهی خود به نام واثق دستور می دهد که به کلیه یگانها ابلاغ شود با تمام قدرت به سمت ناوچه ایرانی آتش گشوده شود حتی اگر سکوی البکر به طور کامل نابود شود در ساعت ۰۸:۳۷ پیکان مجددن با یک هواپیمای مهاجم درگیر می شود در ساعت ۰۸:۴۰ یک فروند موشک استیکس به طرف ناوچه پرتاب می شود که در سمت چپ ناوچه به پلات مرکزی سکو اصابت می کند. در ساعت ۰۸:۴۴ دستور فرماندهی مبنی بر صرفه جویی در مصرف مهمات صادر می گردد.
پایگاه ششم شکاری بوشهر، جمعا ۱۰ سورتی پرواز جنگی را که ۴ سورتی از آنها به موشک مجهز بودند از ساعت ۰۸:۱۴ الی ۱۱:۳۶ در منطقه به پرواز در می آورد که در کنترل عملیاتی ناوچه پیکان قرار داشتند. ناوچه پیکان با شناختی که از منطقه و هدفهای سطحی دشمن داشته، هواپیماها را روی هدفهایی که در رادار داشته هدایت می کند و شش هدف سطحی دشمن را منهدم و به قعر دریا می فرستد که در ادامه آنها را شرح خواهم داد.
در ساعت ۰۸:۳۵ در موقعیت هشت مایلی غرب اسکله الامیه، یک فروند ناوچه موشک انداز و یک فروند مین جمع کن بزرگ توسط یک فروند جنگندهء F-4E با استفاده از چهار موشک ماوریک منهدم می گردند. انهدام این هدفها به وسیله اسرا و اطلاعات نیروی رزمی تایید می شود. در ساعت ۰۸:۴۰ دو فروند F-4E یکی مجهز به موشکهای ماوریک و دیگری به عنوان TOP COVER (پشتیبان) به منطقه عزیمت و در حدود ساعت ۹:۰۰ یک فروند ناوچه تندرو را به وسیله موشک نابود و غرق می کنند. در ساعت ۰۸:۴۸ یک فروند F-4E به منطقه عزیمت می نماید که برابر گزارش خلبان آن در ساعت ۰۹:۱۰ یک هدف سطحی دشمن را نابود می کند که خلبان هدف را در گزارش خود تیره رنگ توصیف می کند و در نهایت به دلیل اینکه MiG-23 های عراقی به وی حمله می کنند بقیه موشکها را رها و فرار تاکتیکی انجام می دهد. در ساعت ۱۰:۴۵ یک فروند F-4E مجهز به چهار موشک ماوریک پرواز می کند و بعد از گشت به این دلیل که هیچ هدف سطحی دیده نشد در ساعت ۱۱:۳۶ به زمین می نشیند.
در ساعت ۱۱:۳۶ یک فروند F-4E از بوشهر به منطقه عزیمت می کند که در ساعت ۱۱:۵۳ بعد از تماس با ناوچه پیکان یک فروند ناوچه موشک انداز OSA2 و دو فروند ناوچه تندرو را در سمت ۲۹۲ فاصله ۱۵ مایل از جنوب سکوی البکر منهدم می نماید.
کلیه هدفهای سطحی که به وسیله ناوچه پیکان شناسایی شده بودند به وسیله جنگندهای قهرمان نیروی هوایی ارتش ایران، یکی پس از دیگری با هدایت دقیق عملیاتی پیکان منهدم و به قعر آبهای نیلگون خلیج همیشه فارس فرستاده می شوند. ضمنا در این حین هواپیماهای F-14A با گشت در منطقه، اجازه قدرت نمایی را به جنگندهای عراقی نمی دادند.
در ساعت ۱۲:۰۴ دستور فرماندهی نیروی رزمی ۴۲۱ با توجه به وضعیت منطقه در مورد ترک محل به پیکان و جوشن ابلاغ می گردد.
در ساعت ۱۲:۱۴ مجددن به ناوچه پیکان دستور داده می شود که پس از سوار کردن نفرات مستقر در سکوی البکر منطقه را ترک کند . پیکان ضمن تماس با هواپیمای گشتی F-14A مبادله اطلاعات می کند و از وضعیت هواپیماهای دشمن آگاه می شود. در ساعت ۱۲:۲۹ نفرات مستقر در سکو را سوار کرده و به طرف چاههای نوروز حرکت می کند. در ساعت ۱۲:۳۸ یک پیام آنی به پیکان ارسال و ضمن عرض تبریک از پیکان خواسته می شود که زمان ورود (ETA) را محاسبه و نکاتی را که در این دستور آنی ارسال شده را به دقت اجرا کند.
در ساعت ۱۲:۴۰ پیکان ساعت ورود ETA را ۱۷:۳۰ گزارش می کند پیکان می گوید: ETA ساعت ۱۷:۳۰ انشاالله. حالا می رسیم به قسمت غم انگیز ماجرا در ساعت ۱۲:۴۷ پیکان گزارش می دهد که ما را زدند در ساعت ۱۲:۴۸ پیکان تکرار می کند که مورد حمله موشک قرار گرفتیم و سرعت موتور نداریم. در ساعت ۱۲:۵۲ پیکان گزارش می دهد ما مورد اصابت موشک قرار گرفته ایم به ما کمک کنید کشته و زخمی داریم و موشکها متوالی به سمت ما می آیند. در ساعت ۱۲:۵۲ روز ۷ / ۹ / ۱۳۵۹ عملیات تجسس و نجات ناوچه پیکان در منطقه عملیات آغاز می شود و به کلیه پستها ابلاغ می گردد مرکز دیتوم (مبدا تجسس) در نقطه سانحه تشکیل و منطقه تجسس تعیین و ابلاغ گردد.
هلیکوپترهای نیروی دریایی در مدت ۳ روز متوالی در حالی که جنگ ادامه داشت همراه با غواصان از جان گذشته عملیات نجات را موفقیت و پشت کار و خستگی ناپذیری انجام دادند.
گزارش ناوبان یکم کیوان شکوهی فرمانده تیم ویژه اعزامی به سکوی البکر در مورد ناوچه پس از سوار شدن اعضای تیم بدین شرح است:
«بلافاصله پس از سوار شدن ما به ناوچه، یگان مذکور از سکو جدا شد در راه تقریبی ۱۴۵ به طرف چاههای نوروز حرکت کردیم و با ناوبانیکم حفیظی فرمانده دوم ناوچه مشغول تبادل نظر بودیم که یک موشک دیده شد که ایشان به سرعت به طرف پل فرماندهی دوید و سکان را تمام به چپ گذاشت و ناوچه به طور سریعی به چپ چرخید که در اثر چرخش سریع ناو موشک در حالی که دیده می شد در نزدیکی پاشنه ناو به آب برخورد کرد و در سطح آب منفجر شد. موشک دوم بعد از چند ثانیه به منتها الیه سمت چپ ناوچه اصابت کرد و بلافاصله قدرت حرکت از ناوچه صلب شد بازوی یکی از کارکنان طوری قطع شده بود که عضله به حالت آویخته کاملا مشهود بود یکی از کارکنان از ناحیه پشت جمجمه و دیگری از ناحیه چشم صدمه دیده بودند از وضعیت داخل ناوچه اطلاعی در دست نبود همه منتظر موشک سوم بودیم که اینکه موشک سوم نیز دیده شد در این تعدادی از کارکنان قصد زدن موشک با ژ۳ را داشتند که کارساز نبود و با درک اینکه قادر به مقابله نیستیم در حالی که فریاد می زدیم ترک ناو به همراه تعدادی از کارکنان به داخل آب پریدیم و بلافاصله موشک به ناوچه اصابت کرد و من به اندازه ۴ تا ۵ متر درآب فرو رفتم و وقتی بالا آمدم ناوچه کاملن منهدم شده بود؛ به طرف پاشنه ناوچه شنا کردم و به تعدادی که در آنجا بودند گفتم از ناوچه دور شوید ناوچه غرق می شود و ناوچه با کج شدن به سمت چپ به قعر دریا فرو رفت و بعد از ۲ ساعت من را با هلیکوپتر از آب گرفتند.»

پس از اصابت موشک به پیکان، ناوچه جوشن با پیکان تماس کوتاهی می گیرد و موقعیت آنها را سوال می کند که پیکان در جواب می گوید که تازه حرکت کردیم و این آخرین تماس مخابراتی با پیکان قبل از غرق شدن بود. ناوچه فلاخن که طبق دستور شماره ۹ عملیات مروارید در روز ۷ / ۹ / ۱۳۵۹ به دریا اعزام شده بود، ماموریت داشت که در ۱۰ مایلی جزیره خارک مستقر شود؛ با غرق شدن ناوچه پیکان در ساعت ۱۲:۵۴ به فلاخن و جوشن دستور داده شد که با حداکثر سرعت به منطقه انهدام پیکان نزدیک شوند و با تمام قدرت با دشمن درگیر شوند. در ساعت ۱۲:۵۹ که جوشن فرماندهی عملیات در صحنه نبرد بعد از پیکان در دست می گیرد با بوشهر تماس می گیرد و تقاضای می کند که با هواپیمای TOP COVER مواظب آنها باشند.
در ساعت ۱۳:۱۴ فرماندهی نیروی رزمی ۴۲۱ به فلاخن و جوشن دستور می دهد در فاصله مناسب از سکوی البکر قرار گیرند. در ساعت ۱۳:۲۷ یک فروند هواپیمای مسلح به موشکهای ماوریک، به طرف منطقه عملیات پرواز می کند؛ بلافاصله ناوچه های فلاخن و جوشن ضمن تماس با هواپیمای یاد شده، منطقه را به سمت چاههای نوروز ترک می کنند. این عمل برای خالی نمودن صحنه نبرد برای جنگنده های نیروی هوایی بوده که به درو کردن نیروی دریایی عراق بپردازند. در ساعت ۱۳:۵۹ ضمن داشتن تماس با هلیکوپتر SH-3D و ناوچه ها به سمت هدف هدایت می شود. در یک مایلی جنوب غربی اسکله البکر یک ناوچه OSA2 در حال شلیک به هواپیما مشاهده می کند و در این لحظه ۳ موشک به طرف آن پرتاب می کند که دو موشک به ناوچه اصابت می کند و آن را به آتش می کشد غرق شدن ناوچه توسط کارکنان نجات یافته پیکان مشاهده می گردد.
در ساعت ۱۵:۰۰ یک فروند F-4E دیگر مسلح به موشکهای ماوریک، به سمت منطقه پرواز می کند و در ساعت ۱۵:۲۵ به صحنه عملیات وارد می شود و به یک فروند ناوچه موشک انداز OSA1 عراقی که در ۸ مایلی غرب اسکله البکر و در مختصات داده شده توسط هلیکوپترSH-3D بود خساراتی را وارد می نماید. گزارش خلبان در مورد این موفقیت از این قرار است: «در منطقه حدود ۸ مایلی غرب اسکله البکر طبق مختصات داده شده از طرف هلیکوپتر SH-3D نیروی دریایی یک فروند ناوچه OSA1 به احتمال غریب به یقین منهدم شد.» که انهدام فوق توسط هواپیمای TOP COVER تایید می گردد. این یک نمونه همکاری کامل و دقیق بین نیروی دریایی و هوایی بود که نتیجه آن به وضوح دیده می شود.
در ساعت ۱۶:۳۰ تعداد ۴ فروند جنگندهء F-4E مسلح به موشکهای ماوریک، به طرف محل سانحه پیکان پرواز کردند. (دو فروند از آنها TOP COVER ) بودند و در حدود ساعت ۱۷:۰۰ به منطقه می رسند که یک فروند ناوچه دشمن را مورد حمله قرار می دهند که مشاهد عینی ناو سروان فرهاد شکیر که در آن لحظه در هلیکوپتر SH-3D در حال عملیات تجسس و نجات بوده به این شرح است:

«حدود ساعت ۱۷:۰۰ با هلیکوپتر به منطقه وارد شدیم و در حالی که خورشید غروب می کرد امیدمان به نجات مغروقین از دست می رفت دو واحد سطحی دشمن در نزدیکی هم دیده شدند که ناگهان دو انفجار در یکی از آنها رخ داد و دود سیاه زیادی از آنها بالا رفت. واحد دومی به اولی نزدیک شد به نظر می رسید نفرات صدمه دیده یگان اول را جمع می کند که در این حین دو فروند F-4E به واحد دومی نزدیک شدند و آن را مورد حمله قرار دادند دود سفیدی مشاهده شد و پس از مدتی اثری از هدف نبود و فقط واحد اولی با دود سیاه رنگ می سوخت و هنوز شناور بود.»
به منظور پاکسازی منطقه از یگانهای سطحی دشمن برای عملیات نجات در تاریخ ۸ / ۹ / ۱۳۵۹ بنا به در خواست فرماندهی نیروی رزمی ۴۲۱ دو فروند جنگندهء F-4E در ساعت ۰۶:۳۵ به پرواز در آمدند و در منطقه سکوی البکر به یک فروند ناوچه کوچک که به نظر می رسید ناوچه تندرو باشد و یک فروند ناوچه OSA1 حمله می کنند که شناور کوچک منهدم و موشکی که به سمت OSA1 شلیک شده بود به سکوی البکر اصابت می کند که بنا به گزارش اسرای عراقی موجب زخمی شدن فرمانده آن می شود که فرمانده دوم جای او را می گیرد.
در ساعت ۰۸:۴۰ دو فروند هواپیمای F-4E به پرواز در آمدند که در حدود ساعت ۹ به منطقه عملیات وارد می شوند. این جنگنده ها در قسمت غربی اسکله به یک فروند ناوچه موشک انداز OSA1 حمله می کنند و آن را به وسیله موشک ماوریک غرق می کنند؛ این همان ناوچه قبلی بوده است.
در عملیات نجات که با شرکت هلیکوپترهای SH-3D ، ۳۰۲ ، ۳۰۷ ، ۳۰۸ ، ۳۱۱ ، ۳۱۴ انجام شد که با جان فشانی ها و از خودگذشتگی های فراوان، با وجود اینکه بارها مورد حمله میگها قرار گرفتند و مجبور به ترک منطقه عملیات می شدند اما توانستد ۱۶ نفر نیروی خودی و دو نفر شهید و ۱۷ عراقی و ۲ جسد دشمن را از آب بیرون بکشند.
در مورد هلیکوپتر شماره ۳۱۴ این نکته را بگویم که چند سال پیش دقیقا یادم نیست زمان زلزله بم این هلیکوپتر نمی دانم برای کمک رفته بوده یا ماموریت دیگر اطلاع ندارم سقوط کرد و دچار آسیب کلی شده والان در شرکت پنها و در کنار سایر هلیکوپترهای اوراق شده و سقوط کرده و از رده خارج شده و مخصوصا در کنار هلیکوپترهای آمریکایی RH-53D که به طبس آورده بودند آرام گرفته است.
در مورد نجات خلبانان نیروی هوایی هم در ساعت ۰۹:۳۵ هلیکوپتر شماره ۳۰۷ که مستقیمن جهت جایگزینی هلیکوپتر شماره ۳۰۸ به منطقه اعزام شد و برابر گزارش خلبان منطقه جنوب سکوی البکر کاوش می شود و جستجو در شعاع بیشتر از حد معمول انجام شد ولی متاسفانه نتیجه ای حاصل نمی شود در ساعت ۱۱:۳۰ دو هلیکوپتر عراقی و یک میگ مشاهده گردید که موجب تغییر مسیر هلیکوپتر می شود که به طور اتفاقی ناوبان یکم سرنوشت به همراه یک نفر غواص عراقی از آب گرفته می شوند و در ادامه مسیر موفق به نجات ۷ نفر عراقی می شود و در ساعت ۱۳:۱۰ در فرودگاه هوا دریای بوشهر به زمین می نشیند.

اقدامات شاخص دشمن در این عملیات
عملیات مروارید یک جنگ تمام عیار دریایی بود به همین دلیل دشمن از تمام توان دریایی خود برای پیروزی بهره گرفت. اعزام چندین فروند ناوچه موشک انداز، ناو نیروبر و انواع دیگر ناوهای جنگی و بهره گیری از پشتیبانی هوایی با حجم زیاد، بیانگر اهمیت و حساسیت اهداف عملیات مروارید برای دشمن بود.

نتایج حاصله از این عملیات
(۱) انهدام هسته اصلی نیروی دریایی عراق و به دام افتادن بقیه نیروهای دشمن در بندر ام القصر.
(۲) قطع کامل صادرات نفتی عراق که از ترمینالهای نفتی البکر و الامیه در جریان بود.
(۳) استیلای کامل نیروی در یایی ایران تا پایان ۸ سال جنگ بر خلیج همیشه فارس و دریای عمان به طوری که در این مدت هیچ شناوری اعم از تجاری و نظامی نتوانست از مبدا یا مقصد این آبراه تردد نماید. در واقع عراق در تمام مدت جنگ دریا را از دست داد در شرائط عکس، اگر عراق در جنگ دریایی پیروز می شد، احتمال شکست ایران در جنگ بسیار بالا بود و اگر هم شکست نمی خوردیم شرائط بسیار متفاوتی در جنگ ایجاد می کرد مثل کم شدن شدید کالاهای اساسی و قحطی و …
لازم به یاد آوری است که عراق در حدود ۳ سال بعد از عملیات مروارید تقریبا هیچ تحرک نظامی در صحنه خلیج فارس نداشت و ورود هواپیماهای جدید میراژ و موشکهای اگزوست و جنگ نفت کشها، ۳ سال بعد از این واقعه شروع شد که در آن هم با توجه به برتری مطلق دریایی ایران چندان موفق نبود (در دوران جنگ در مجموع ۱۰ هزار فروند کشتی تجاری و نفت کش توسط نیروی دریایی ارتش ایران اسکورت گردیدند و قریب ۳۰۰ میلیون تن کالا به داخل کشور وارد شد از این تعداد شناور فقط ۲۵۹ فروند بر اثر حملات دشمن صدمه دیدند که این تعداد با توجه به نزدیکی دشمن با معابر اصلی ایران و برخورداری از جدیترین موشکها با بردهای زیاد رقم بسیار قابل توجهی است.)
(۴) انهدام سکویهای البکر و الامیه که می توانست به عنوان پایگاهی بر علیه ما استفاده گردد.
(۵) تامین مایحتاج و ارزاق اساسی مردم از طریق دریا
از لحاظ نظامی عراق تا پایان جنگ از رویارویی نظامی در دریا با ایران وحشت بسیار داشت و سیادت و اقتدار دریایی ایران تا پایان جنگ کاملن حفظ شد. این عملیات در رسانه های خارجی، بازتاب وسیعی داشت و علیرغم حمایت رسانه های غربی از دولت بعثی عراق، آنها مجبور شدند پروزیهای مقتدرانه ایران را به جهانیان منعکس کنند.
انتهای پیام/ صاحب نیوز