به گزارش لنجانا؛ وب سایت پیتسبورگ پست گزت در گزارشی نوشت: همیشه از منظر آمریکا به مسئله بی‌اعتمادی میان این کشور و ایران نگاه شده است. در صورتی که اگر به وقایع دهه‌های اخیر نگاهی بیندازیم، دلایل موجه بسیاری خواهیم یافت که به ایران نیز برای بی‌اعتمادی به آمریکا حق بدهیم.
یافتن پاسخی برای پرسش‌های زیر، این مسئله را به درستی روشن می‌کند:
• کدام کشور مسئول سرنگونی نخستین دولت منتخب مردم ایران بود؟
• کدام کشور از شکنجه و کشتار هزاران ایرانی به دست ساواک حمایت می‌کرد؟
• کدام کشور مشوق صدام حسین برای حمله به ایران و کشتار نسلی از جوانان این کشور بود؟
• کدام کشور حامی مالی صدام در جنگ با ایران بود و ارتش عراق را تجهیز می‌کرد؟
• کدام کشور در مقابل استفاده صدام از سلاح شیمیایی برای نابودی نیروهای نظامی و مردم ایران سکوت کرد؟
• کدام کشور هواپیمای مسافربری ایران را هنگام عبور از آب‌های این کشور هدف حمله قرار داد؟
پاسخ تمامی پرسش‌های بالا بی‌شک آمریکا است. برای لحظه‌ای مجسم کنید واکنش آمریکا در قبال هر یک از اقدامات بالا، در صورت انجام گرفتن آن از سوی ایران چه می‌بود.
در سال ۱۹۵۳ (۱۳۳۲) نخست‌وزیر منتخب مردم ایران تهدید کرد نفت این کشور را ملی خواهد کرد؛ زیرا شرکت نفت ایران و انگلیس (نخستین شرکتی که نفت ایران را استخراج کرد) بهای کمی برای آن می‌پرداخت. زمانی که این شرکت انگلیسی برای مقابله با اقدام مذکور دولت ایران از آمریکا کمک خواست، آیزنهاور، رئیس‌جمهور وقت آمریکا، از آژانس امنیت ملی این کشور (سیا) خواست دولت مصدق را در قالب یک کودتا برکنار کند. آمریکا آن زمان میان منافع انگلیس و دموکراسی، اولی را انتخاب کرد.
درباره مسئله ساواک نیز آمریکا حمایت از هم‌پیمانش (شاه سابق) را به قیمت جان مردم ایران انتخاب کرد.
پس از پیروزی انقلاب ایران، سیاستمداران آمریکایی مانند دیک چنی و دونالد رامسفلد که چشم طمع به منابع نفتی ایران و عراق داشتند، از تمرکز شیعیان در شهر نفت‌خیز بصره نگران بودند. بنابراین صدام را تشویق کردند به ایران حمله کند و در راه نابودی آن، از هیچ حمایت تجهیزاتی و مالی نیز دریغ نکردند.
در زمان حمله عراق به ایران تجهیزات شیمیایی، سلاح کشتار جمعی محسوب نمی‌شد؛ اما به محض این که حادثه یازده سپتامبر به وقوع پیوست و صدام برای عربستان، متحد آمریکا در خاورمیانه و خانه ۱۵ مهاجم از ۱۹ تروریست حادثه یازده سپتامبر، مشکل‌ساز شد، استفاده از سلاح شیمیایی جنایت جنگی به حساب آمد.
در خصوص حمله به هواپیمای مسافربری ایران نیز گفته می‌شود آمریکا ۶۲ میلیون دلار غرامت به خانواده‌های ۲۹۰ قربانی پرداخت کرد. اما اگر این حمله از سوی ایران انجام شده بود، واکنش آمریکا چه می‌بود؟ آیا آمریکا از کنار آن به سادگی می‌گذشت؟
متأسفانه آمریکایی‌ها به مسائل گذشته توجه کمی دارند و آن‌ها را متعلق به گذشته می‌دانند. اما آیا آن‌ها توقع دارند ایران نیز به همین سادگی تمام این مسائل را فراموش کند؟ یا این که تصور می‌کنند مردم ایران دچار فراموشی ملی هستند؟
در پایان این گزارش آمده است: تاکنون هیچ توافقی میان دو دشمن، دستاوردی ۱۰۰ درصدی نداشته است ( نمونه آن، سرپیچی آمریکا از ده‌ها قراردادی است که تاکنون با مردم بومی این کشور بسته است). اما در صورتی که توافق میان دو دشمن دیرینه به درستی نظارت شود، دست‌کم می‌تواند عملی شود. پیمان منع آزمایش هسته‌ای، نمونه‌ای موفق از این دست توافق‌هاست.
منبع:yjc
انتهای پیام/
