به گزارش لنجان نا، مهاراجه ها که بوی کباب به مشامشان خورده عزم خود را برای حضور پر رنگ و لعاب در بازار جذاب ایران جزم کرده اند. هندی ها در ماه های اخیر از عزم جزم خود برای ورود به بندر استراتژیک چابهار خبر داده اند، اما کشور مهاراجه ها چندان هم مورد اعتماد ایرانی ها نیست، قضیه هم مربوط می شود به چند سال پیش که کشور پرجمعیت شبه قاره هند با یک اخم کوچک آمریکا به یکباره زیر قرار داد خط لوله گاز صلح زد و پا پس کشید.
اما رفت و آمد های پر شمار هندی ها به ایران در این روزها حکایت دیگری دارد، دوست قدیمی ایران که اهمیت بندر چابهار را به خوبی درک کرده و خطر حضور رقیب دیرینه خود چین را بیخ گوش احساس می کند تکاپوی خود را دو چندان کرده است تا شاه ماهی بنادر ایران را صید کند، صیدی که آنقدر دندان گیر است که دولتمرادن هندی سختی سفر را تحمل می کنند و هر از گاهی راهی ایران می شوند.
دومین کشور پرجمعیت جهان که از زمان جدا شدن از پاکستان روابط تیره ای با این کشور داشته است به دنبال دور زدن پاکستان و حضور گسترده در بازار افغانستان و باز کردن راهی به سوی این کشور که دهلی مناسبات امنیتی و روابط اقتصادی نزدیکی را با آن برقرار کرده است، و چابهار مسیر وصل این دو کشور است.
روابط این دو کشور به اندازه ای تیره و تار است که سیاستمداران هندی به خوبی می دانند که پاکستانی ها امکان دسترسی به افغانستان از طریق سرزمین خود را نخواهد داد، اسلامآباد نمی خواهد که هند هیچ رابطه تجاری با کابل داشته باشد؛ بندر چابهار به هند کمک خواهد کرد تا کالاهای هندی را به چهار شهر بزرگ افغانستان، هرات، قندهار، کابل و مزارشریف برساند؛ همچنین میوههای خشک افغانستان نیز میتواند به سرعت از طریق این بندر به هند ارسال شود.
روزنامه هندی ایندین اکسپرس در گزارشی نوشت: پروژه توسعه بندر چابهار، نه تنها دروازه ورود هند به افغانستان و کشورهای آسیای مرکزی است بلکه با کاهش هزینهها و زمان حمل بار برای این کشور یک پروژه برد – برد برای دهلینو محسوب میشود.
اما حالا مقامات این کشور از حضور پر رنگ در ایران می گویند، طرح خط لوله انتقال گاز صادراتی ایران به هند و پاکستان در سال ۱۹۹۰ مطرح شد اما گفتگوها بر سر این طرح که «خط لوله صلح» نام گرفته از ده سال پیش آغاز شد.
طول خط لوله ایران به هند ۲۷۰۰ کیلومتر است و قرار است گاز صادراتی ایران را از مسیر پاکستان به هند منتقل کند. پیش بینی شده است که در صورت توافق نهایی، ۱۱۰۰ کیلومتر از این خط لوله در ایران، ۷۸۰ کیلومتر در پاکستان و ۶۰۰ کیلومتر در هند احداث شود.
اخم آمریکا و دو دلی های هند ها کافی بود تا این کشور پروژه خط لوله صلح را سالها به تعویق بیندازد و اما حالا که خبر از توافق هسته ای ایران و کشورهای ۱+۵ به گوش مهاراجه ها رسیده آن ها اعلام کردهاند که خواهان پیوستن به این پروژه هستند.پایگاه خبری ایندیا تایمز گزارش داد هند قصد دارد از فرصت پیش آمده ناشی از توافق هستهای بین ایران و قدرتهای جهانی نهایت استفاده را ببرد و به پروژه ۷ میلیارد دلاری انتقال گاز ایران از طریق پاکستان بپیوند.
فراتر از تحلیل های ژورنالیستی درباره شوق هندی ها برای پیوستن مجدد به خط لوله صلح باید دید این کشور وابسته به آمریکا پای عهد خود می ماند؟
البته به نظر می رسد با توجه به نیاز فراوان هند به منابع گازی مقامات کشورمان باید قرار دادی محکم تر با طرف مقابل امضا کنند تا این دوست سابق که اکنون چندان هم مورد اعتماد ایرانی ها نیست نتواند به راحتی دبه کند.
انتهای پیام/