استاد پرورش از مطرح کردن خود به شدت پرهیز داشت

به گزارش لنجانا به نقل از ایمنا سخن از بزرگان گفتن شاید سخت باشد اما نقل آنها از زبان دوستان و نزدیکان ایشان قدری آسان‌تر است.
مرحوم استاد سید علی اکبر پرورش، بزرگ مرد میدان مبارزه و جهاد که برای آرمان‌های امام (ره) و انقلاب از جان مایه گذاشت و در این راه مو سپید کرد، اکنون و در نخستین سالگرد ارتحالش، نام وی پیوسته بر سر زبان‌هاست و دوستان به نیکی از او یاد می‌کنند.
محمد نبی حبیبی، دبیرکل حزب موتلفه اسلامی که خود سال‌ها همراه با مرحوم پرورش در جبهه‌ای مشترک فعالیت می‌کرد در توصیف فضایل و ویژگی‌های شخصیتی آن مرحوم به خبرنگار ایمنا گفت: مردم اصفهان و برخی از مردم کشور در جریان زندگی سیاسی و اجتماعی مرحوم پرورش، مبارزات ارزشمند قبل از انقلاب اسلامی و خدمات بی نظیر ایشان پس از انقلاب قرار دارند.
وی اظهار داشت: به مناسبت سالگرد ارتحال ایشان، ذکر فضایل استاد پرورش یکی از اقدامات ضروری است و بنده نیز خدا را شاکر هستم که در این باب سهیم شده‌ام.
دبیر کل حزب موتلفه اسلامی از تربیت نیروهای انقلابی توسط مرحوم پرورش سخن گفت و اظهار داشت: بسیاری از جوانانی که به دست این بزرگوار تربیت شدند در جریان انقلاب اسلامی فعالیت گسترده‌ای داشته و توانستند دستاوردهای ارزشمندی را نیز برای انقلاب به ارمغان آورند.
حبیبی در ادامه افزود: برخی از این عده نیز پس از انقلاب اسلامی و در دوران دفاع مقدس به شهادت رسیدند.
وی با اشاره به شخصیت منحصر به فرد مرحوم پرورش گفت: وقتی از استاد پرورش سخن می‌گوییم در حقیقت از شخصیتی دم می‌زنیم که نقش بسیار موثری را در مبارزات انقلابی علیه رژیم شاه ایفا کرده است.
وی ضمن بیان صفات بارز مرحوم پرورش در عرصه معارف دینی و الهی تصریح کرد: مجموعه صفات بی بدیل ایشان چنان شخصیتی از وی ایجاد کرد که توانست تاثیر فوق العاده‌ای پیش و پس از انقلاب اسلامی ایران داشته باشد.
حبیبی در ادامه همین موضوع خاطر نشان کرد: مرحوم پرورش از مطرح کردن خود به شدت اِبا داشت و همواره می‌گفت: ” زمانی که انسان به این نتیجه رسد که هیچ است در واقع همان لحظه مورد الطاف خداوند قرار گرفته است.” ایشان با ذکر مثالی در این باره خاطر نشان می‌کرد که سنگ‌های روی هم نصب شده کعبه در واقع هیچ است و به دلیل همین هیچی است که ارزش یافته و به قبله تمام مسلمین جهان بدل شده است.
دبیر کل حزب موتلفه اسلامی به دورانی که مرحوم پرورش به عنوان وزیر آموزش و پرورش وقت انجام وظیفه می‌کرد، اشاره کرده و ابراز داشت: بنده در آن زمان استاندار خراسان بودم. خاطرم می‌آید همایشی با حضور مدیران کل آموزش و پرورش استان‌ها در مشهد برگزار شد که در مقطعی از آن، استاد پرورش از پشت تریبون و در میان جمع از یکی از مدیران معذرت خواهی کرده و خطاب به وی گفت: ” به دلیل رفتار تندی که چند روز پیش از پشت تلفن با شما داشتم عذر خواهی می‌کنم.”
وی در ادامه این خاطره افزود: برخی در آن جمع جریان تلفن و رفتار تند مرحوم پرورش را پیگیر شده و خواهان توضیح بیشتری در آن باره بودند. ایشان هم در پاسخ گفت: ” چند روز پیش عده‌ای از دوستان که مورد اعتماد من هم هستند، گزارشی پیرامون عملکرد این مدیر محترم به بنده ارائه کرده و من نیز به دلیل اعتمادی که به آنان داشتم بدون تحقیق با این مدیر تماس گرفته و با وی تندی کردم. مدتی بعد متوجه شدم که آن گزارش به نحوی در اختیار آن دوستان قرار گرفته و آنان نیز بدون هیچ گونه غرضی آن را به من منتقل کرده‌اند.
می‌توانستم تلفنی و یا در جمعی خصوصی از ایشان عذر خواهی کنم اما برای آنکه خود را تنبیه کرده باشم تصمیم بر آن گرفتم تا طلب پوزش از جانب بنده در میان جمع صورت گیرد.”
حبیبی در نقل خاطره‌ای دیگر از مرحوم پرورش نیز گفت: با توجه به آنکه بنده در مشهد حضور داشتم ایشان روزی در جلسه خصوصی که میان ما برگزار شد، گفت: ” آقای حبیبی از شما که در مشهد و در جوار حضرت رضا (ع) هستید التماس دعا دارم.”
بنده عرض کردم که دعا راه دور و نزدیک ندارد و هرجا که باشیم زیر سایه امام رئوف قرار داریم. مرحوم پرورش اما با مثلی زیبا این موضوع را تشریح کرد و گفت: ” فرزندی که دستش در دست پدر است احساسی دارد و فرزندی که از پدر دور است و از دور او را یاد می‌کند نیز احساسی دیگر. شما به واسطه حضور در مشهد مقدس به مثابه فرزندی هستید که دستش در دست پدر است، پس دعاگوی ما باشید.”