به گزارش لنجانا به نقل از ایمنا حجت الاسلام مسعود آذربایجانی امروز در همایش کشوری پیشگیری و درمان با طب مکمل در دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با بیان اینکه امروزه شاهد افزایش گرایش جهانی به دین و معنویت هستیم، افزود: در دین اسلام آیات و احادیث مختلفی در زمینه تاثیر دین بر درمان بیماری‌ها وجود دارد تحقیقات بسیاری نیز در این زمینه به اثبات رسیده است.
وی دین را مجموعه اعتقادات، اعمال و احساسات فردی و جمعی دانست که بر محور و مفهوم حقیقت غایی یعنی خداوند سامان یافته است و بیان داشت: معنویت نیز به این معناست که شناخت، احساسات، عمل و محاسبات انسان تنها بر مبنای مادیت، منیت و موقعیت نباشد.
آذربایجانی تاثیر دین و معنویت بر حرفه های پزشکی را به چهار بخش ارتباط پزشک و بیمار، پیشگیری، درمان و مراقبت تقسیم کرد و اظهارداشت: دین و معنویت در این چهار بعد می تواند کمک یار پزشک باشد.
وی با بیان اینکه معنای لغوی طبیب به عنوان کاهنده غم و اندوه است، تصریح کرد: ارتباط کلامی و غیر کلامی در بین پزشک و بیمار از اهمیت خاصی برخوردار است و پزشک می تواند با گوش دادن، همدلی، جلب اعتماد بیمار و امیدبخشی ارتباط خود را با بیمار بهبود بخشد.
این روانشناس بالینی به اقدامات دین درمانی انجام شده در بیمارستان سیدالشهدا(ع) اصفهان اشاره کرد و تصریح کرد: روش‌های معنوی که در این بیمارستان به‌کار گرفته شد تاثیر فراوانی ب روی بیماران داشته و امید آنها به درمان را افزایش می‌دهد.
وی ادامه داد: امیدبخشی به بیمار، سیستم ایمنی بدن او را فعال تر می کند.
آذربایجانی در رابطه با تاثیر دین و معنویت بر پیشگیری از بیماری‌ها، گفت: این بحث در مواردی مانند پیش از تولد، پس از تولد، تغذیه، نظافت، ورزش، روابط جنسی سالم و خواب و استراحت مطرح است.
وی با انتقاد از ساخت و ساز بی‌رویه بیمارستان‌ها در کشور، گفت: عدم پیشگیری از بیماری‌ها موجب ابتلای تعداد زیادی از ایرانیان به انواع و اقسام بیماری‌ها شده است، این بیمارستان ها همیشه پر از بیمار است در حالیکه می توان با توجه به مسائلی مانند تغذیه تعداد این بیماری‌ها را به میزان زیادی کاهش داد.
عضو کمیته سلامت مجمع تشخیص مصلحت نظام تاثیر دین و معنویت در درمان را در کمک به غلبه بر استرس وفشارهای روانی ناشی از بیماری دانست و تصریح کرد: این موضوع به تسریع درمان کمک می کند.
وی ادامه داد: روش‌های بهره‌گیری از دین و معنویت در درمان را تشویق به سبک زندگی سالم، حمایت از باورهای سودمند، تدارک منابع و مهارت های دینی برای مقابله مانند دعا و نماز، تعدیل احساسات برای ایجاد ثبات عاطفی و ترغیب به تجارب دینی متعالی خواند.
آذربایجانی با اشاره به بعد مراقبت، گفت: در این بخش نیز می توان با استفاده از منابع و باورها و مناسک دینی، بیمار را برای بهبود کامل سلامت یا توانمند شدن برای تحمل بیماری آماده کرد.
وی بیان داشت: روش‌های به‌کار گرفته شده در این بخش را شناختی مانند معناجویی جدید، شفابخشی خدا و توکل، عاطفی مانند دعا و توسل، رفتاری مانند آموزش صبر و اجتماعی مانند عیادت و حمایت مالی و معنوی عنوان کرد.
