به گزارش لنجانا به نقل از ایسنا، سایت «روز نو» با این مقدمه نوشت: در گزارشی تکان‌دهنده از بازار کارگران سلیمانیه که اخیرا توسط خبرنگار خبرگزاری آناتولی ترکیه مخابره شده، کارمندان دولتی عراق و حتی قاضی شهر به این بازار آمده تا برای سیر کردن شکم خانواده کار کنند؛ چیزی که خود به صراحت به آن می‌گویند «حمالی»!
خبرنگار آناتولی در بازار کارگری سلیمانیه در کمال تعجب با قاضی شهر و کارمند دولتی روبه‌رو می‌شود که برای زنده ماندن و سیر کردن شکم خانواده از اولین ساعات صبح به بازار آمده‌اند تا شاید با کار کارگری پولی به دست آوردند.
در مشاهدات خبرنگار، فاجعه زمانی رخ می‌دهد که در بین عراقی‌های بحران‌زده که تروریست‌های داعش از کار بیکارشان کرده و شهر و کشورشان را به آشوب و آتش کشیده‌اند، کارگرانی از ایران و سوریه هم دیده می‌شود. البته سوری‌ها همانند عراقی‌ها بحران مشابهی را تجربه کرده و حالا علاوه بر اینکه آواره‌اند، بیکار هم هستند.
خبرنگار آناتولی مدعی شده که کارگران ایرانی اما به دلیل دیگری به این بازار آمده‌اند؛ تحریم. تحریم‌های اقتصادی غرب همانند حملات داعش به عراق، به ایران ضربه زده است و خیلی‌ها از کار بیکار شده‌اند. این را یک کارگر ایرانی به صراحت به خبرنگار آناتولی می‌گوید.
کارگران ایرانی، عراقی و سوری از اولین ساعات روز برای کارهای ساختمانی و خدمات منزل از قبیل نظافت به بازار کارگری سلیمانیه می‌آیند و در نهایت کاری که گیرشان می‌آید حمالی است.
یکی از کارگران حاضر در این بازار، کارمند و مامور دولت است اما 3 ماه است که حقوق نگرفته و از این‌رو برای امرار معاش خانواده به بازار کارگران آمده است. محمد می‌گوید هر چقدر کار نباشد بیشتر در عذابم چون به جز کارگری چاره دیگری ندارم.
او می‌گوید: حتی کار حمالی هم باشد انجام می‌دهم.
احمد ایبارکا مرد 54 ساله‌ای که همراه خانواده‌اش از سنجار به سلیمانیه گریخته برای یافتن کار از اولین ساعات روز همراه پسرش به بازار کارگران می‌آید. او می‌گوید که در هفته 4 روز کار پیدا می‌کند و روزانه هم 25 دلار می‌گیرد.
بر اساس این گزارش، از روستاهای ایران در مرز عراق هم کارگرانی به سلیمانیه آمده‌اند. ابراهیم حسن یکی از این کارگران کردزبان ایرانی است که به دنبال بحران اقتصادی ایران در جریان تحریم به این بازار می‌آید. ابراهیم حسن در حالی که در صف کارگران به انتظار نشسته تا کسی او را برای کار ببرد، از اوضاع بد کار می‌گوید. حسن ابراهیم می‌گوید که حمالی می‌کند و هرکاری که بتواند انجام می‌دهد.
او می‌گوید که تعداد کارگران زیاد شده و دستمزد آنان هم تحت تاثیر آن کاهش یافته است. با این حال چاره‌ای ندارد و با همین میزان دستمزد هم حاضر است کار کند. دستمزدها در اینجا فقط 25 دلار است.
