به گزارش صدای لنجان؛ گاه خبرنگاران قبل از انجام پرواز، کارشناسان، مهندسان ایمنی و پرواز و همچنین خلبان هواپیما را از جهت‌های مختلف آزمایش می‌کنند و آنگاه هواپیما به پرواز درمی آید.
سوانح هوایی به ندرت در جهان اتفاق می‌افتند، اما اگر قصد پرواز با هواپیما در هر نقطه ای از دنیا را دارید آشنایی با راهکارهای امداد و نجات در زمان بروز سانحه، بسیار راهگشاست.
سوانح هوایی با همدیگر متفاوت هستند که بستگی به نوع هواپیما، منطقه در حال پرواز و علت بروز حادثه دارد.
برای افزایش ایمنی در زمان پرواز حتی با پیشرفته‌ترین هواپیماها، نشستن در صندلی‌های عقب هواپیما می‌تواند مفید باشد و سبب افزایش شانس بقای مسافران می‌شود.
ایمن‌ترین بخش هواپیما برای نشستن، قسمت عقب این وسیله است و مسافرانی که برصندلی‌های پشت خلبان و ردیف‌های اولیه می‌نشینند بیشترین میزان مرگ و میر را دارند.
یکی دیگر از بخش‌های ایمن هواپیما برای نشستن صندلی‌های کناره راهرو و محل عبور افراد و مهمانداران هستند، آمار‌ها نشان می‌دهند افرادی که در این بخش از هواپیما می‌نشینند از شانس زنده ماندن بیشتری درصورت بروز سوانح هوایی برخوردار هستند.
سوارشدن بر هواپیما‌های بزرگتر نیز سبب افزایش شانس زنده ماندن افراد می‌شود، زیرا این هواپیماها دارای تجهیزات و امکانات بیشتری هستند و در صورت تصادف یا ضربه خوردن مقاومت بیشتری از خود نشان می‌دهند.
اکثر مرگ و میر در هواپیما‌های سقوط کرده به دلیل انفجار هواپیما و ناتوانی مسافران در خروج از این وسیله رخ می‌دهد، به همین دلیل کارشناسان توصیه می‌کنند افرادی که ترس از پرواز دارند در انتخاب صندلی‌های خود دقت کنند و در نزدیک در‌های خروج یا خروج اضطراری هواپیماها صندلی رزرو کنند؛ فاصله بیش از پنج ردیف صندلی تا نزدیک‌ترین درب خروج شانس زنده ماندن افراد پس از بروز سانحه احتمالی را به شدت کاهش می‌دهد.
بخش بزرگی از علت مرگ و میر مسافران در زمان سقوط هواپیما به دلیل آتش سوزی، افزایش دمای حرارت داخل کابین، شدت یافتن دود و استشمام بوی مواد سمی است.
کارشناسان به افراد توصیه می‌کنند برای افزایش شانس زنده ماندن در زمان سفر‌های هوایی لباس‌هایی راحت و پوشیده به همراه داشته باشند که ۱۰۰ درصد از جنس نخ و پنبه باشد؛ بسیاری از افرادی که دچارسوختگی یا مرگ در هواپیماها شده اند از لباس‌های نایلونی و نامناسب استفاده کرده اند که سبب سرایت آتش به بدن آن‌ها و سوختگی شدید منجر به مرگ شده است.
در تصویر زیر میزان مقاومت الیاف مختلف در برابر حرارت نشان داده شده است.
استفاده از کفش‌های دارای مواد پلاستیکی یا نایلونی، استفاده از جوراب شلواری یا کفش پاشنه بلند به وسیله بانوان، شانس زنده ماندن آن‌ها را کاهش می‌دهد.
پارچه‌های مصنوعی و لباس‌هایی از این جنس انتخاب مناسبی برای سفر نیستند، پس از وقوع سانحه با استفاده از دستمالی که کیسه صندلی ردیف جلو قرار دارد و مرطوب کردن آن به وسیله بطری آب معدنی می‌توانید از مسموم شدن با مواد سمی و پخته شدن ریه‌های خود جلوگیری کنید و به سرعت از هواپیما خارج شوید.
همیشه در ابتدای پرواز مهمانداران و خدمه پرواز نحوه استفاده از کمربند ایمنی، خواندن کارت ایمنی پرواز، شیوه پوشیدن جلیقه نجات، ایمنی در زمان فرود و نحوه استفاده از ماسک اکسیژن را توضیح می‌دهند، اما مسافران در تمام کشور‌های دنیا به این توضیحات توجه چندانی ندارد، اما بسیاری از افرادی که پس از سانحه نجات یافته اند، زنده ماندن خود را مدیون رعایت همین نکات ساده هستند که از نظر بسیاری تکراری و خسته کننده است.
به همین دلیل زمان پرواز، بازه زمانی معینی را برای مطالعه کارت ایمنی پرواز و مرور آموزش‌های ایمنی که مهمانداران یاد می‌دهند، بگذرانید.
آمار‌ها نشان می‌دهند بیش از ۸۰ درصد از سقوط هواپیماها سه دقیقه پس از بلند شدن یا هشت دقیقه قبل ازفرود هواپیما رخ می‌دهد، به همین دلیل در این دوبازه زمانی توجه خاصی داشته باشید و سرعت عمل خود را در صورت بروز حادثه بالا ببرید.
در این دوبازه زمانی از گوش دادن به موسیقی، نبستن کمربند ایمنی، بی توجهی به اطراف و پیام‌های مهمانداران و خلبان، خوابیدن، رفتن به سرویس بهداشتی، چرت زدن، عکس گرفتن با تلفن همراه و مواردی از این دست خودداری کنید و تمام توجه خود را متوجه پرواز کنید.
مداد، خودکار، دسته کلید و سایر وسایلی که درصورت سقوط هواپیما می‌تواند سبب تروما در شما شود را زمان سفر از خود دور کنید و در کیف بگذارید.
در صورت بروز احتمالی سانحه و اعلام وضعیت خطر در هواپیما به صحبت‌های مهمانداران گوش دهید و ابتدا کمربند ایمنی خود را ببندید، دست‌ها را روی صندلی ردیف جلو قرار دهید و پیشانی خود را برروی دستانتان بگذارید، این سبب می‌شود از شدت ضربه وارد شده به شما و سرتان کاسته شود.
اگر در ردیف اول هستید و صندلی در ردیف جلوی شما قرار ندارد، سرخود را پایین آورده بین زانوانتان قرار دهید و تا زمانی که حس نکرده اید هواپیما توقف کرده است سرخود را بالا نیاورید.
کارشناسان در بررسی‌های خود برروی هواپیما‌های سقوط کرده دریافتند تعداد زیادی از افراد برروی صندلی‌های هواپیما جان خود را از دست داده اند و این به دلیل ناتوانی آن‌ها در استفاده از بازه زمانی طلایی ۹۰ ثانیه قبل از آتش گرفتن بدنه آلومینیومی هواپیما است.
اگر پس از سقوط از هواپیما زنده مانده اید به سرعت به سوی در‌های اضطراری خروج حرکت کنید، اگر آتش در هواپیما در حال گسترش است، با استفاده از بطری آب، لباس‌ها و بدن خود را مرطوب کنید تا کمتر در معرض سوختگی قرار بگیرید.
برای خروج منتظر خالی شدن راهروی عبوری نباشید و درصورت مسدود بودن مسیر از روی صندلی‌ها حرکت کنید و به در‌های خروج برسید.
در این زمان جست و جو برای برداشتن کیف یا چمدان کاری بسیار اشتباه است و سبب اتلاف وقت و از دست رفتن زمان طلایی نجات شما می‌شود.
از سرسره‌های خروج اضطراری با رعایت نکات ایمنی استفاده کنید و پس از خروج از هواپیما در اولین زمان ممکن با نیرو‌های امدادی تماس بگیرید.
در این زمان کمک به افراد سالمند، بیمار، کودکان و زنان را فراموش نکنید و تا جای ممکن به آن‌ها کمک کنید و درمکان ایمن در فاصله مناسب از هواپیما مستقر شوید، زیرا امکان انفجار هواپیما وجود دارد.
انتهای پیام/باشگاه خبرنگاران جوان
