به گزارش لنجانا، در گزارش شماره اول خود با عنوان «پرونده ای برای دانشگاه های غیرانتفاعی» کلیتی را از وضعیت دانشگاه های غیرانتفاعی در کشور خصوصا در استان مازندران که مهد دانشگاه های غیرانتفاعی و پولی می باشد، ارائه دادیم.
اکنون در بخش دوم این گزارش می خواهیم به بررسی وضعیت آموزشی این دانشگاه ها بپردازیم و وضعیت اسفناک تحصیلی و آموزشی آنها که در پی عدم نظارت و بی توجهی مسئولین در حال بدتر شدن است را بیان کنیم.
دانشگاه های غیرانتفاعی در کنار رشد قارچ گونه خود به هیچ عنوان تلاش نکردند تا وضعیت علمی و آموزشی خود را ارتقا دهند و مجموعه فعالیت آنها به این سمت رفت تا تنها به عنوان یک بنگاه اقتصادی عمل کنند. اساتید حق التدریسی، نداشتن هیات علمی قوی، وضعیت علمی دانشجویان، سطح پایین ارائه درس به دانشجویان، مشخص نبودن نقش این دانشگاه ها در جریان تولید علم و غیره از مواردی است که نگرانی های بیشماری را به وجود آورده است.
جایگاه دانشگاه های غیرانتفاعی در تولید علم کجاست
مهمترین موضوعی که در حال حاضر توجه اهالی علم را به خود جلب می کند این است که جایگاه دانشگاه های غیرانتفاعی در تولید علم کجاست؟ دانشگاه های غیرانتفاعی در جریان علمی کشور در کدام نقطه قرار دارند؟ رتبه علمی دانشگاه های غیرانتفاعی در بین دانشگاه های ایران کجاست؟ چه تعداد مقالات تولیدی از دانشگاه های غیرانتفاعی منتشر می شود و در جریان سازی علمی اثرگذار است؟ و …
حال وقتی به این سوالات نگاه می کنید و در مقابل منتظر پاسخ می مانید در می یابید که برای این سوالات هیچ پاسخی یافت نمی شود و همین امر است که نگرانی ها در خصوص دانشگاه های غیرانتفاعی را بیشتر می کند.
به جز اندک دانشگاه های غیرانتفاعی اکثر آنها از اساتید حق التدریسی و بعضا لیسانس و فوق لیسانس استفاده می کنند و به دلیل حقوق پایین این اساتید سعی نمی کنند درس بهتری ارائه کنند.
زهرا کریمی، دانشجوی یکی از دانشگاه های غیرانتفاعی ساری در این خصوص می گوید: اساتید در کلاس درس هایی را ارائه می دهند که ما در دوره دبیرستان آنها را خواندیم.
وی ادامه داد: علاوه بر این، یا منبعی معرفی نمی کنند یا اگر منبعی هم معرفی کنند بسیار آسان است و با این شرایط تنها چیزی که در دانشگاه های غیرانتفاعی زیاد وجود دارد وفت گذرانی بیهوده است.
در دانشگاه های غیرانتفاعی ثروت بهتر است تا علم
نکته دیگری که در اینجا وجود دارد این است که این دانشگاه ها امروزه به جای یک محیط آموزشی بیشتر تبدیل به یک محیط تجاری شده اند و برای مسئولان دانشگاه تنها درآمدزایی مهم است.
نکته جالب تر اینجاست که برخی از این دانشگاه ها در حالی تنها با یک استاد دکتری یک دوره کارشناسی ارشد راه اندازی و به جذب دانشجو اقدام می کنند که دانشگاه های مادر استان آن رشته تحصیلی را ندارند.
یکی دیگر از دانشجویان در این خصوص می گوید: مسئولان دانشگاه به دانشجو تنها به عنوان یک منبع درآمد نگاه می کنند و وضعیت تحصیلی دانشجویان برای آنها مهم نیست.
وی ادامه می دهد: دانشگاه ما در حالی که برای زمان استراحت حیاط ندارد و دانشجویان پس از کلاس در کافی شاپ های اطراف دانشگاه به سر می برند، همین طور اقدام به جذب دانشجو می کند و از آن بدتر این است، که با تمام ضعف های آموزشی در دوره کارشناسی، دانشجوی ارشد جذب می کند و با این سطح پایین آموزشی مسئولان دانشگاه به فکر جذب دانشجوی دکترا هستند.
استثمار اساتید در دانشگاه های غیرانتفاعی/ جذب هیات علمی زن با نصف مزایای هیات علمی مرد
یکی دیگر از موارد مهمی که در دانشگاه های غیرانتفاعی وجود دارد و تا حد زیادی موجب شده است تا اساتید میل و رغبتی به وقت گذاشتن برای دانشجویان نداشته باشند، وضعیت بد حقوق های اساتید و به نوعی استثمار آنها در این دانشگاه ها می باشد.
یکی از مصادیق بارز این استثمار، جذب هیات علمی خانم در دانشگاه های غیرانتفاعی و دادن نصف حقوق هیات علمی مردان به آنها می باشد.
یکی از اساتید خانم هیات علمی در یکی از دانشگاه های غیرانتفاعی مازندران در این خصوص به خبرنگار ما گفت: پس از مشاهده فراخوان جذب هیات علمی توسط دانشگاه های غیرانتفاعی درخواست خود را ارائه دادم و درخواست من توسط آنها پذیرفته شد.
وی ادامه داد: البته نکته ای که باعث تعجب من شده بود، عدم نیاز به هیات علمی مرد بود که البته پس از مراجعه برای مصاحبه و تکمیل فرم پاسخ این موضوع را یافتم.
این استاد دانشگاه می افزاید: پس از طی همه مراحل و قبولی نهایی من، مسئولان دانشگاه فرمی را برای امضا به من دادند که در آن نوشته بود، دانشگاه نصف حقوق یک هیات علمی را به من می دهد و من حق اعتراض نسبت به این موضوع را ندارم و با آگاهی این شرایط را قبول کردم.
وی در پایان تاکید کرد: من برای به دست آوردن این شغل چاره ای جز این کار نداشتم، اما این کار استثمار اساتید است و با این وضعیت نباید انتظار داشت که اساتید رغبتی برای تدریس داشته باشند.
برخی از دانشگاه ها مولد علم اند، برخی مصرف کننده و برخی نیز غیرانتفاعی
در پایان باید گفت، برخی دانشگاه های مادر ما تولید کننده علم هستند، برخی مصرف کننده علم و برخی نیز که در هیچ یک از گروه ها نیستند، دانشگاه غیرانتفاعی اند که البته می توان آنها را جزو بنگاه های اقتصادی به حساب آورد.
این بنگاه های اقتصادی که همانند قارچ در کنار دانشگاه های مادر در حال رشد هستند و البته مورد اعتراض روسای دانشگاه های دولتی و مادر استان نیز می باشند، به دلیل منفعت برخی از مسئولان که عضو هیات موسس این دانشگاه ها هستند، تا کنون از نظارت به دور بوده اند و آزادانه در حال فعالیت های اقتصادی خود هستند و اگر مسئولان هرچه سریع تر با این پدیده برخورد نکنند شامل زوال نظام آموزشی خواهیم بود.
منبع:دانشجو
انتهای خبر /
