دختری که گلوله افراطی گری، آرمانش را نشانه گرفت

به گزارش لنجانا به نقل از گروه ترجمه ایمنا، دختری که در دوازدهم ژوییه سال ۱۹۹۷ در پاکستان چشم به جهان گشود امروزه به چهره ای جهانی بدل شده است. دختری که اکنون در سنین نوجوانی خود یکی از برجسته ترین فعالان حقوق دختران محسوب می شود؛ کسی که همگان وی را جوان ترین برنده جایزهخ صلح نوبل خطاب می کنند.
شهرت ملاله که بیشتر مربوط به فعالیت های وی در زمینه حقوق بشر و به ویژه حمایت از حقوق زنان و دختران است، تا جایی پیش رفته است که توانسته در جهان جنبشی برای حمایت از تحصیل دختران به پا کند؛ دخترانی که برخی از آنها در منطقه محل سکونت وی، به دلیل حضور نیروهای طالبان اجازه رفتن به مدرسه و کسب تحصیل را نداشتند.
عصر روز ۹ اکتبر سال ۲۰۱۲ زمانی که ملاله در حال سوار شدن به سرویس مدرسه‌اش بود توسط یکی از سربازان طالبان مورد اصابت گلوله قرار گرفت. یکی از گلوله‌ها به سر وی برخورد کرد و موجب شد که ملاله به کما رود.
پس از بستری شدن در یکی از بیمارستان‌های پاکستان و با بهبود اوضاع جسمانی، ملاله به بیمارستان ملکه الیزابت شهر بیرمنگام انگلستان منتقل شد تا ادامه درمان‌های وی در آنجا صورت گیرد.
در دوازدهم همان ماه، ۵۰ تن از رهبران مسلمان پاکستان با صدور فتوایی، اقدامات کسانی که در پی به قتل رساندن ملاله یوسف زی بودند را محکوم کردند.
پس از این جریانات، دویچه وله در ژانویه سال ۲۰۱۳ در یادداشتی خاطر نشان کرد که ملاله یوسف زی به یکی از مشهورترین نوجوانان جهان بدل خواهد شد.
در ۲۹آوریل همان سال، مجله تایم با نشان دادن تصویر ملاله بر روی جلد خود، وی را به عنوان یکی از صد چهره تاثیر گذار جهان معرفی کرد.
در ۱۰ اکتبر سال جاری میلادی، ملاله به دلیل فعالیت‌های خود در جهت مقابله با خشونت علیه کودکان و تلاش برای تحصیل تمامی کودکان جهان به عنوان برنده مشترک جایزه صلح نوبل انتخاب شد.
وی به خاطر تلاش برای آموزش در پاکستان، به همراه کایلاش ساتیارتی، فعال حقوق کودکان از هند برنده مشترک جایزه صلح نوبل ۲۰۱۴ شد.
شهرت و فعالیت‌های وی تا جایی پیش رفت که توانست با مهم ترین مقاما سیاسی دنیا نیز دیدار و گفت‌و گو کند. یکی از این دیدارها در کاخ سفید و با حضور ملاله و باراک اوباما، رییس جمهور ایالات متحده آمریکا صورت گرفت.
ملالی کتابی را تحت عنوان «منم ملاله» به تحریر در آورده است. او در این داستان اعتقاد دارد که این تنها داستان خودش نیست بلکه داستان ۶۱ میلیون کودکی است که از درس و تعلیم محروم مانده‌اند. این کتاب با ویرایش کریستینا لمب – خبرنگار انگلیسی – نوشته شده و کتابی است که ورود آن به مدرسه‌های خصوصی پاکستان ممنوع شده است.