روزنامه شرق نوشت:
چند سالی است که اجاره یکشبه در تهران باب شده و بیشتر برای برگزاری میهمانیها و عروسیها کاربرد دارد. وقتی مجبوری برای برگزاری مراسم در هتل هزینههای سرسامآور داشته باشی یا زیر بار قوانین تالارها که بیشتر از 10 و 11شب اجازه ادامه میهمانی را نمیدهند، بروی، آنوقت به فکر راه سومی میافتی. در چندسال گذشته هم تعداد آنهایی که راه سوم به ذهنشان رسیده روزبهروز بیشتر شده است. یک واحد 200 یا 300متری اجاره میکنی، مبله. برای این واحدها هشت تا 10میلیونتومان بسته به منطقه و امکانات موجود پرداخت میکنی. خانههایی با سالنهای بزرگتر و در منطقههای بالاتر هم نهایت شبی 20میلیونتومان از شما میگیرند.
به گزارش لنجانا ، شرق در ادامه مینویسد:
خانههای کاری
این خانهها کاربردهای دیگری هم دارد؛ برخی تاجران و فعالان اقتصادی برای قرار ملاقاتهای کاری خود که محرمانهبودن جزییات قرارداد برایشان اهمیت دارد، بهویژه با طرفهای خارجی، مشتری این خانهها هستند. اما گمان نکنید که اگر به دفاتر مشاوره املاک مراجعه کرده و سفارش خانه یکشبه بدهید، در فایلهایشان دنبال مورد برای درخواست شما میگردند. اگر آشنا نداشته باشید مسلما موردی پیدا نخواهید کرد.
کسری زمانیپور، مشاور املاکی در ولنجک سفارش چنین نمونههایی را به دفاتر، بسیار اندک میداند. او روال کار را اینگونه توضیح میدهد: معمولا پس از ارایه درخواست اجاره از سوی مشتریان، مشاوران در فایلهای خود مواردی با ویژگیهایی نزدیک به این درخواست را انتخاب کرده و پس از مذاکره و حصول توافق دو طرف معامله را به انجام میرسانند.
برای این خانهها در مناطق شمالی شهر اجارههایی تا 20میلیونتومان گرفته میشود. اما اگر متقاضی برای مراسم خود، ویلا مدنظر داشته باشد خب مسلما قیمتها بسیار بیشتر از این خواهد بود. برخی از خانهها صرفا به همین امر اختصاص دارند و چون کاربریشان تغییر کرده، خدمات جانبی مانند پذیرایی از میهمانان را نیز در فهرست دارند.
اجاره یکشبه اصولا کاری در راستای عرف و روتین نیست. بنابراین قیمتها هم سلیقهای و توافقی خواهد بود. بههیچوجه نمیتوان یک پایه و مبنای واحد برای چنین اجارههایی در نظر گرفت. یک خانه 200متری ممکن است 10میلیونتومان قیمت بخورد حال آنکه صاحب یک خانه 800متری نیز برای یک شب واگذارکردن ملکش هم همین رقم را از مشتری بگیرد.