به گزارش لنجانا به نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، علیرضا جهانگیریان، رییس سازمان هواپیمایی کشوری در ابتدای هفته رسما اعلام کرد که نمی‌توان برای سقوط هواپیما به یک عامل واحد رسید و وقتی یک هواپیما سقوط می‌کند که زنجیره‌ای از اتفاقات در کنار یکدیگر قرار گیرند و سقوط آنتونوف 140 در صبح روز 19 مرداد نیز از این قاعده مستثنی نیست.
در اظهارات رییس سازمان هواپیمایی سه عامل اصلی به چشم می خورد و به نظر می رسد راهبرد تقسیم مسوولیت‌ها بین عوامل مختلف برای جلوگیری از تنش‌های مضاعف بهترین انتخاب این روزها است.
نقص فنی هواپیما، اشتباهات انسانی و مشکلات جوی سه عاملی است که به اعتقاد سازمان هواپیمایی کشور در نهایت به سقوط هواپیما منجر شده است.
هر چند در اظهارات رییس این سازمان زنجیره‌ای منطقی از اتفاقات لحظه سقوط به دست می‌آید اما مشخص نیست آیا واقعا اشکالات متعدد در سه زمینه فنی، انسانی و جوی قابل پیش بینی نبوده و یا در این زمینه کم کاری رخ داده است.
در بعد فنی طبق اعلام سازمان سه اختلال ثبت شده وجود دارد در مرحله نخست در لحظه بلند شدن هواپیما از باند، موتور سمت راست هواپیما از کار می‌افتد که این موضوع اصلی‌ترین دلیل سقوط آنتونوف 140 بوده است هر چند مکانیزم‌هایی در این هواپیما طراحی شده تا در زمان از دست رفتن یکی از موتورها، نبود آن را جبران کند که متاسفانه در حادثه 19 مرداد هیچ یک از این راه‌ها به درستی عمل نکرده است.
از یک سو سیستم مدیریت موتورهای هواپیما، با تاخیر چند ثانیه‌ای، از دست رفتن موتور سمت راست را گزارش کرده که این مساله خود در سقوط هواپیما بسیار تاثیر داشته است، زیرا اگر در این سیستم در زمانی کوتاه‌تر و بلافاصله موضوع از دست رفتن یکی از موتورها به خلبان ارائه می‌داد، شاید راهی برای کنترل آن باقی بود.
از سوی دیگر به گفته شهبازی، نماینده سازمان هواپیمایی در کمیسیون بررسی سانحه، ملخ هواپیما نیز که باید در نبود موتور سمت راست، جور آن را می‌کشیده نیز درست عمل نکرده و با ترکیب این سه عامل سقوط حتمی شده است.
این اختلالات فنی که یکی پس از دیگری اتفاق افتاده‌اند فشار بسیاری را بر کابین هواپیما وارد کرده‌اند و خلبان نتوانسته هواپیما را در مسیر مستقیم حفظ کند و گردش هواپیما به سمت رسات و به شکل مداوم باعث سقوط آن شده است.
جدای از اوضاع جوی که شاید نیاز به بررسی‌های جداگانه دارد، مشخص نیست چرا اشکالات فنی دلیل اصلی این حادثه اعلام نمی‌شود و حتی عدم توانایی خلبان در کنترل هواپیما در کانون توجهات است.
ابهام دیگری که در این زمینه به وجود می‌آید، مربوط به تکرار چند اختلال فنی در زمانی کوتاه است و مشخص نیست که سه ایراد فنی شامل از کار افتادن موتور،تاخیر سیستم مدیریت موتورها در اطلاع رسانی به خلبان و درست عمل نکردن ملخ آیا امکان هیچ گونه پیش بینی و ارزیابی پیش از حادثه وجود نداشته و تمام این ایرادات تصادف به وقوع پیوسته‌اند یا خیر! در حال سقوط آنتونوف 140 به 50 روز نزدیک می شود که سازمان هواپیمایی هنوز از اعلام نام متهم ردیف اول این حادثه امتناع می‌کند و با این روال شاید تبرئه آنتونوف نیز چندان دور انتظار نباشد.
