با برملا شدن راز پنهان آمیختن روغن پالم با لبنیات برای پر چرب کردن آن، نخستین واکنشی که رخ داده، گران شدن نرخ محصولات لبنی بوده است؛ به نظر شما معنای این اتفاق چیست؟!
به گزارش لنجانا به نقل از «تابناک»، پس از آنکه مردم در واکنش به تقلب برخی صنایع لبنی در تولید محصولات پر چربف ترجیح دادند که از خرید این دست محصولات خودداری کنند و در نتیجه کاهش شدید فروش شیر و ماست چرب و موج ارجاع این محصولات به کارخانه‌ها رقم خورد، صاحبان این صنایع ترجیح دادند سود کاهش یافته خود را با گران کردن محصولات جبران کنند.
این گرانی که ظاهرا به دلیل الزام تولید کنندگان به کاهش و قطع به کارگیری روغن وارداتی «نخل روغنی» در تولید لبنیات پر چرب و استفاده از چربی حیوانی رخ داده، در حالی بروز کرده که هنوز نه اسامی شرکت های متخلف لبنی اعلام شده و نه معلوم شده که چه مجازاتی ممکن است دامنگیر ایشان شود.
اگر به این ابهامات، کاهش مصرف شیر و محصولات لبنی در جامعه را بیافزاییم که می‌تواند اثرات شوم بسیاری بر سلامت جامعه بگذارد، به نظر می‌رسد که تا اینجای کار آنچه از افشاگری قابل تقدیر وزیر بهداشت و مجموعه تحت امر وی نصیب جامعه شده، متاسفانه بیشتر تاثیرات منفی است تا نکات مثبت و دلیل آن هم چیزی نیست جز مدیریت اوضاع پس از افشاگری.
آنگونه که وزیر بهداشت پیشتر گفته، این وزارت خانه هم موضوع را به وزارت جهاد کشاورزی، نهادی که دامداران و صنایع لبنی مستقیم و غیر مستقیم با ایشان در ارتباطند، اطلاع رسانی کرده و هم گزارشی کامل در این باره به رئیس جمهور عرضه کرده تا تمهیدات لازم درباره آن اندیشیده شده و به کار بسته شود؛ لذا به نظر می‌رسد که وزارت بهداشت به عنوان عضو ناظر بر سلامت محصولاتی که مردم استفاده می‌کنند، وظایف خود را تمام و کمال به انجام رسانده است.
از سوی دیگر، شاهدیم که قوه قضائیه برای رسیدگی به ماجرا اعلام آمادگی کرده است. این گزاره یعنی اگر از اطاله دادرسی ها در این دستگاه چشم پوشی کنیم، می‌توان امید داشت که اگر گزارش تخلفات در این زمینه از دولت به ایشان منتقل شود، می‌توان امید داشت که هم متخلفان به مجازات برسند و هم شاید با معرفی ایشان، راه شناخت صنایع لبنی بدون غش باز شود تا جامعه با خطر حذف لبنیات از سبد مصرف و پیرو آن، خطرات آتی این اتفاق دست به گریبان نباشد.
با این توضیحات وقتی از یکسو می‌بینیم این اتفاق رقم نخورده و رسیدگی قضایی آغاز نشده و از سوی دیگر شاهدیم که نرخ محصولات لبنی افزایش یافته، درخواهیم یافت که مدیریت ماجرا ضعیف بوده و گرانی پدید آمده بارزترین نشانه این ضعف است.
از این رو می‌گوییم ضعیف که می‌بینیم برملا شدن تخلف برخی صنایع لبنی هم موجب نشده تا نظارت بر ایشان تشدید شده و منع افزایش قیمت اعمال شود؛ بماند که اگر دولت مردان برای مقابله با تخلف های صورت گرفته در صنایع لبنی، تمهیداتی مانند واردات شیر یا حتی توزیع رایگان شیر سالم را هم در دستور کار قرار دهند، اتفاق ارزشمندی رخ داده که هم کمبودها در عرضه را جبران می‌کند و هم گریزان شدن مردم از مصرف لبیات را مانع می‌شود.
این در حالی است که گرانی نرخ محصولات لبنی، در بطن خود حکایت دردناک تری هم دارد؛ اینکه می‌بینیم کارخانه ای نرخ محصولات خود را افزایش داده، یعنی پالم را از محصولاتش حذف کرده و سودش کاهش یافته است. یعنی یا با فروش پالم آمیخته در محصولات، هزینه و سودش تراز می‌شده یا اینکه اجبار به استفاده از چربی حیوانی به جای پالم، هزینه تولیدش را بالا برده است که در هر دو صورت، ثابت خواهد شد اینشرکت از جمله متخلفان بوده است!
به عبارت بهتر، اگر با شرکتی مواجه باشیم که از روغن پالم استفاده نمی‌کرده و تخلفی نداشته، نه تنها نمی‌توانیم توجیهی برای گران شدن محصولاتش بیابیم، بلکه می‌بایست منتظر باشیم بخشی از محصولاتی را که پیشتر با استفاده از چربی حیوانی پر چرب می‌کرده، به صف محصولات کم چرب خود اضافه کند که حاصل آن سودآوری بیشتر برای این شرکت خواهد بود، چون تقاضا برای خرید این محصولات افزایش یافته است.
گویی وقتی صنایع لبنی متوجه شدند بزرگترین افشاگری علیه شان، به رقم شکل دادن واکنش های مردمی، با هیچ واکنشی از طرف مسئولان مواجه نشده، ترجیح داده‌اند ضربه اول را در دعوای شکل نگرفته بزنند و با گران کردن نرخ، به جامعه بفمانند که اگر نرخشان ارزان بود، برای استفاده از پالم بود و برای حذف آن، مصرف کنندگان باید پول بیشتری بپردازند!
