به گزارش صدای لنجان؛ به ناتوانی کامل یا جزئی در شنیدن صداها اختلال شنوایی (ناشنوایی یا کم شنوایی) گفته میشود.
میزان این اختلال ممکن است ملایم، متوسط، شدید یا عمیق باشد. فرد مبتلا به کم شنوایی ملایم ممکن است در درک گفتار مشکلاتی داشته باشد، بهویژه اگر صداهای زیادی در اطراف وجود داشته باشد. افراد دارای کم شنوایی متوسط برای درک گفتار نیاز به سمعک دارند.
افراد مبتلا به کم شنوایی شدید تا عمیق برای برقراری ارتباط با دیگران از سمعک و لب خوانی کمک میگیرند. افرادی هم که کم شنوایی عمیق دارند، هیچ چیزی نمیشنوند و میتوانند از سمعک، دستگاه کاشت حلزون و لب خوانی یا زبان اشاره کمک بگیرند.
در تقویم جهانی ۳۰ سپتامبر مصادف با ۸ مهر به عنوان روز ناشنوا نام گذاری شده است.
فدراسیون جهانی ناشنوایان در سال ۱۹۵۱ به عنوان نهادی غیردولتی با هدف حمایت از ناشنوایان و بهبود مشکلات زندگی روزمره آنها و همچنین فراهم کردن شرایط تحصیل، اشتغال و زندگی برابر با سایر افراد تشکیل شد و بیش از ۱۳۰ کشور جهان در آن عضو هستند.
شعار روز جهانی ناشنوایان ۲۰۲۱« تجلیل از جامعه پرشور ناشنوایان، گسترش زبان اشاره» نام گذاری شده است.
زبان اشاره
زبان اشاره زبان اصلی ناشنوایان در سراسر جهان است. تاکنون در تحقیقات مختلف بیش از صد زبان اشاره گوناگون نام برده شده است. این زبانها دارای ویژگی بصری – فضایی هستند.
دستها و حالت چهره در این زبانها نقش اساسی دارند چراکه بسیاری از اطلاعات دستوری مثل استفهام، قید و … از طریق حالات چشم، ابرو و لبها بیان میشود. در زبانهای اشاره برای نشان دادن زمان افعال از فضا استفاده میشود برای مثال هنگام ادای افعالی که مربوط به گذشتهاند به پشت سر اشاره میشود.
به همین ترتیب اشاراتی که از محل اشاره به سمت جلوتر متمایل شوند مفهوم آینده را میرسانند. در این حالت کمر و گردن به سمت جلوی بدن متمایل میشوند. زبانهای اشاره زبانهایی مستقل از زبانهای گفتاری و البته تحت تأثیر آنها هستند. در زبان اشاره ترتیب کلمات جمله بیشتر به صورت فاعل – فعل – مفعول است.
جبار باغچهبان، اولین معلم ناشنوایان در ایران
جبار عسگر زاده ملقب به جبار باغچهبان (۱۹ اردیبهشت ۱۲۶۴، ایروان – ۴ آذر ۱۳۴۵، تهران) بنیانگذار نخستین کودکستان و نخستین مدرسه ناشنوایان در تبریز است.
باغچه اطفال نام کودکستان میرزا جبار عسگرزاده در تبریز بود که به واسطه آن، نام خانوادگی خود را از عسگرزاده به باغچه بان تغییر داد.او سالها برای آموزش به ناشنوایان فعالیت کرد.
از ابداعات باغچه بان در تعلیم کودکان ناشنوا می توان به موارد زیر اشاره کرد:
روش شفاهی در تعلیم ناشنوایان
آموزش روش حساب ذهنی به ناشنوایان
الفبای گویا
اختراع گوشی استخوانی یا تلفن گنگ
اختراع گاه نما وسیلهای برای نشان دادن پشتی و بلندیهای اقیانوسها روی نقشه به کودکان
کشف خواص صوتها و تقسیم بندی آنها
تهیه وسایل مختلف بصری برای تدریس ناشنوایان
استفاده از روشهای ترکیبی و نوین در آموزش
مشکلات ناشنوایان
هزینههای سرسام آور وسایل کمک توانبخشی، کمبود رابط زبان اشاره، بیمیلی کارفرمایان برای اشتغال، موانع ازدواج، مستمری اندک و امروز هم کرونا مشکلات عدیده در آموزش مجازی و نبود ماسک استاندارد را ایجاد کرده و همگی تنها گوشهای از مشکلات ناشنوایان است.
ناشنوایان از برنامه های تلویزیونی هم استفاده کنند زیرا تعداد کمی از برنامه ها دارای رابط ناشنوایان است.
ناشنوایی شایع ترین معلولیت
محمد نفریه معاون توانبخشی سازمان بهزیستی کشور درباره ناشنوایی گفت:شایعترین معلولیتی که افراد با آن به دنیا میآیند ناشنوایی است و به تنهایی دو برابر بقیه اختلالات قابل شناسایی را در بر میگیرد.
نفریه، افزود: در حال حاضر در بهزیستی بیش از ۲۲۲ هزار فرد دارای معلولیت ناشنوایی تحت پوشش هستند که (۱۲.۷ درصد را شامل میشود) و با تقسیمبندیهای مختلف معلولیت خفیف، متوسط، شدید و خیلی شدید تقسیم میشوند.
وی تامین وسائل کمک توانبخشی را یکی دیگر از اقدامات سازمان بهزیستی کشور برای جامعه کمشنوایان عنوان کرد و گفت: ۲۰ درصد از کل اعتبارات وسائل کمک توانبخشی برای افراد دارای معلولیت کمشنوایی و ناشنوایی هزینه میشود که بیش از ۳۱ میلیارد تومان است که در سال گذشته ۲۷۳ هزار نفر از وسائل کمک توانبخشی مانند سمعک و … استفاده کردند که در سال گذشته بیش از ۲۰ هزار دستگاه سمعک و ۲۵۲ هزار باطری سمعک و ۲۴۴ هزار مورد سایر وسائل کمک شنیداری تحویل شده است.
پرداخت سالانه ۲۴۰ هزار تومان کمک هزینه تامین باطری سمعک
نفریه، با بیان اینکه ۴۷ هزار و ۶۴۰ نفر با سرانه ۲۴۰ هزار تومان سالانه کمک هزینه تامین باطری سمعک برای مصرف یکساله دریافت کردند، افزود: بیش از ۱۰۱ هزار فرد ناشنوا و کمشنوا تحت پشش دریافت کمک هزینه معیشت توانبخشی یا مستمری هستند و یک هزار و ۱۱۶ نفر حق پرستاری دریافت میکنند که در سال جاری به یک میلیون تومان افزایش پیدا کرده است.
هزینه ۵۰۰ میلیون تومانی کاشت حلزون
کاشت حلوزون به ناشنوایان کمک می کند که از نعمت شنوایی برخوردار شوند. در حال حاضر هزینه کاشت حلزون حدود ۵۰۰ میلیون تومان است که خانواده ها ۵ تا ۶ میلیون تومان آن را پرداخت میکنند.
در کشور تا کنون بیش از ۱۳ هزار عمل کاشت حلزون انجام شده است.
سید احمد خادم معاون امور توانبخشی بهزیستی استان تهران در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان، به مناسبت هفته ناشنوایان اظهار کرد: تعداد کل معلولین شنوایی استان ۲۴ هزار و ۷۸۵ نفر است که اعتباری بالغ بر ۴۴ میلیارد و ۳۴۷ میلیون و ۷۳۰ هزار ریال از اعتبارات سال ۱۳۹۹ جهت تامین هزینه خرید سمعک و سایر اقلام مورد نیاز معلولین ناشنوا و کم شنوا اختصاص داده شده است.
وی افزود: از این اعتبار حدود هزار و ۵۷۵ دستگاه سمعک و۹۹۶۷ قلم کالای دیگر از جمله باتری سمعک، پردازشگر شنوایی و سایر اقلام مورد نیاز معلولین شنوایی خریداری شده است.
خادم بیان کرد: به تعداد ۳۵۱ نفر از معلولین شنوایی استان هزینه خرید توانپزشکی جهت جلسات درمانی گفتار درمانی و تربیت شنیداری اختصاص داده شده است که اعتباری بالغ بر ۳ میلیارد و ۴۱۰ میلیون ریال بوده است.
معاون امور توانبخشی بهزیستی استان تهران ادامه داد: از اعتبارات سال ۱۳۹۹ تعداد حدود ۴۰ نفر از هزینه عمل جراحی کاشت حلزون سرانه هر نفر مبلغ ۶۶ میلیون ریال و جمعا اعتباری بالغ بر ۲ میلیارد و ۶۴۰ میلیون ریال و تعداد حدود ۱۶۳ نفر از هزینه تعمیر و تعویض قطعات کاشت حلزون اعتباری بالغ بر ۳ میلیارد و ۳۱۳ میلیون و ۵۷۰ هزار ریال بهرهمند شده اند؛ تا پایان سال ۹۹ کلیه افراد پشت نوبت عمل جراحی کاشت حلزون از هزینه عمل جراحی بهرهمند شدند و فردی پشت نوبت باقی نماند.
وی گفت: با عنایت به بالا بودن هزینه عمل جراحی کاشت حلزون، و تعداد افراد جدید پشت نوبت در سال جاری برآورد میشود اعتباری حدود یک میلیارد تومان مورد نیاز است که در صورتی که دستورالعملهای مالی سازمان اجازه دهد بتوانیم هزینه عمل جراحی افراد نیازمند کاشت حلزون و تعمیر و تعویض قطعات کاشت را به صورت کامل پرداخت کنیم.
وی در پایان بیان کرد: تعداد معلولین کل کشور ۱ میلیون و ۳۰۶ هزار و ۷۸۱ نفر است که از این تعداد ۲۴۷ هزار و ۵۶۴ نفر معلولین ناشنوا هستند در استان تهران نیز ۱۲۲ هزار و ۷۱۹ معلولیت دارند که از این تعداد ۲۴ هزار و ۹۴۳ در استان تهران جزو معلولان ناشنوا هستند.
ناشنوایان در جامعه مشکلات زیادی دارند و با شیوع کرونا هم به مشکلات آنها افزوده شده است زیرا به دلیل استفاده افراد از ماسک آنها قادر به لب خوانی و برقراری ارتباط با دیگران نیستند.
همچنین به دلیل مجازی شدن آموزش ها و کمبود رابط ناشنوایی در حوزه آموزش هم با مشکلاتی رو به رو هستند که باعث شده دنیای ناشنوایان ساکت تر شود و لازم است دولت برای حل مسائل این قشر گوش شنوا تری داشته باشد.
انتهای پیام/