به گزارش صدای لنجان، پیشرفت صنایع کوچک، ایجاد شهرک صنعتی و جایگزینی ابزارآلات سنتی با دستگاه‌های مدرن و پیشرفته اگرچه رفاه و شکوفایی اقتصادی قابل‌توجهی را برای جامعه به دنبال داشته ولی به دنبال همین تغییرات مشکلاتی نظیر آلودگی هوا نیز گریبان‌گیر مردم شده است.
در این روزها که بیشتر مجموعه‌های صنعتی خود را دوستدار محیط‌زیست می‌دانند و همواره به دنبال خروج از لیست صنایع آلاینده در کشور هستند، شاهدیم که همین مراکز سهم بسزایی در آلودگی محیط‌زیست را به خود اختصاص داده‌اند.
نداشتن درآمد پایدار و وابسته بودن برخی از مراکز و نهادها به عوارض آلایندگی صنایع سبب شده است تا شاهد عدم پیگیری جدی برخی مسؤولان در خصوص کاهش آلایندگی باشیم موضوع دل‌خراشی که به قدری تامل و یا شاید به تحمل نیاز دارد!
می‌گویند مباحث مربوط به آلایندگی را به متولیان نهادهایی چون محیط‌زیست بسپارید و زمانی که مقام مسؤولی در محیط‌زیست از وضعیت نامطلوب آلاینده‌ها در صنایع سخن به میان می‌آورد مورد شماتت همین افراد قرار می‌گیرند که چرا می‌خواهید با تعطیلی این صنعت کارگران را بیکار کنید.
چندی پیش شاهد اعتراض جدی مدیرکل حفاظت از محیط‌زیست استان اصفهان در خصوص آلایندگی ذوب‌آهن اصفهان بودیم که در این اعتراض به عدم توجه مسؤولان این واحد صنعتی به کاهش آلایندگی تأکید شده بود.
** به جای حل مشکل چرا صورت مسأله را پاک می‌کنید
مسئولان این مجموعه صنعتی شب خوابی برخی کارگران ذوب‌آهن را عامل انتشار بوی نامطبوع در منطقه می‌دانند و در اینجاست که حقیقت ادعای برخی از افراد مبنی بر تفاوت فعالیت‌های شبانه و روزانه این کارخانه آشکار می‌شود.
بی‌توجهی به مباحث نظارتی و شانه خالی کردن مسؤولان از پاسخگویی شفاف ازیک‌طرف و گازسوز نکردن دستگاه‌های موجود در ذوب‌آهن از طرف دیگر سبب شد تا موج عظیمی از اعتراضات مردمی نسبت به اقدامات این کارخانه را شاهد باشیم اعتراضاتی که بعضاً تجمع‌های نمادینی را هم در گوشه گوشه شهرستان لنجان به دنبال داشت.
**جلوگیری از بیکاری ۱۵ هزار نفر توجیهی برای آلودگی ذوب‌آهن
اخیرا مدیرعامل ذوب‌آهن اصفهان مطرح کرده است که با توجه وضعیت موجود، کارخانه ذوب‌آهن در حال نابود شدن است و اگر شرایط اقتصادی و مشکلات مدیریتی کشور در خصوص این مجموعه صنعتی حل نشود به کمک محیط‌زیست آن را تعطیل خواهیم کرد، البته با تعطیلی این کارخانه ۱۵ هزار نفر نیز بیکار خواهند شد.
زمانی که ذوب‌آهن اصفهان از پایین بودن سطح درآمد سالیانه و بدهی‌های معوق خود رنج می‌برد و وقتی‌که صحبت از حل مشکلات مدیریتی کلان به میان می‌آید چند سؤال ذهن مخاطبان را درگیر می‌کند که نیازمند پاسخ شفاف مسؤولان ذی‌ربط است!
اول: دولتمردانی که پروژه ریل ملی را نماد افتخاری در عملکرد چهارساله خود می‌دانند و قرار بود این پروژه سهم قابل‌توجهی از نیازهای داخلی کشور را تأمین کند چرا مورد بی‌توجهی وزارتخانه‌های متبوع قرارگرفته است؟
دوم: چرا مسؤولان کارخانه ذوب‌آهن به صراحت خواسته‌های خود را از دولت مطالبه نمی‌کنند و مردم منطقه را در جریان این مطالبات قرار نمی‌دهند، مگر نه اینکه بوی کک این کارخانه پیش از همه به مشام همین مردم می‌رسد؟!
سوم: چرا به‌جای استفاده از عباراتی نظیر تعطیلی کارخانه، شب خوابی کارگران، بیکاری ۱۵ هزار نیرو و القای نگرانی در جامعه به دنبال حل اساسی مشکلات نیستید؟
بی‌توجهی دولتمردان به ظرفیت‌های داخلی کشور و عدم ارائه راهکار صحیح برای تقویت واحدهای تولیدی سبب شده است تا یک مجموعه عظیم صنعتی نظیر ذوب‌آهن اصفهان در شرایط نامساعد اقتصادی قرار بگیرد، هرچند این شرایط نامساعد توجیه قابل قبولی برای آلایندگی محیط‌زیست نبوده و نخواهد بود.
با توجه به خطر آلاینده‌ها برای سلامت مردم به طور یقین اولویت مسؤولان دلسوز منطقه سلامت جامعه و دست‌یابی به درآمدهای پایدار خواهد بود و نگرانی از سلامت محیط‌زیست، دیگر جایی برای نگرانی از تقسیم عوارض آلایندگی را نخواهد گذاشت.
انتهای پیام/
