به گزارش لنجانا هرچند که شیرجه در بین سایر رشته‌های پر زرق و برق مظلوم واقع شده است، اما مسئولان فدراسیون در سال های اخیر با وجود همه کمبودها و مشکلات تمام تلاش خود را برای تعالی و به اوج رساندن آن به کار گرفته‌اند و برنامه‌های مدونی را ترتیب داده‌اند.
مهمترین مشکلی که اهالی شیرجه از قدیم تا همین امروز با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، کمبود زیرساخت، امکانات و تخته‌های دایو بوده است که همچنان کم و بیش با آن مبارزه می‌کنند. با تمام این مشکلات، ظاهراً فدراسیون شنا و شیرجه و واترپلو به آرامشی رسیده است تا ورزشکاران این رشته‌ها بتوانند در رقابت‌های مختلف موفقیت کسب کنند.
با این وجود استارت جدی تیم ملی شیرجه برای کسب مدال در آسیا بعد از تعطیلات عید فطر تمرینات داخل آب شیرجه‌روها آغاز شد تا ملی‌پوشان بتوانند به اهداف خود در مسابقات پیش‌رو که مهمترین آن رقابت‌های قهرمانی آسیا است برسند. ۲۱ شیرجه‌رو را از سراسر کشور به اردو دعوت شدند و هدف اصلی از تعداد بالای نفرات دعوت شده، آماده‌سازی جوان‌ترها در کنار بزرگسالان بود تا مسئولان بتوانند آرام آرام جوان‌سازی در تیم ملی را انجام دهند.
در سطح کشور ۲۰۰ شیرجه‌رو هستند که در مسابقات قهرمانی کشور و جشنواره‌ها شرکت می‌کنند، انتخاب ۲۱ نفر از بین ۲۰۰ نفر کار بسیار سختی نبود. بر اساس محاسبه امتیازات شیرجه‌روها در مسابقات و نفراتی که شرایط بهتری داشتند با پراکندگی نسبی در کل کشور گزینش شدند.
درمورد شیرجه‌روهایی که به اردوی تیم ملی آمدند هم باید گفت که پراکندگی استانی آنها جالب توجه بود؛ تیم ایران از شرق، غرب،شمال و جنوب کشور نماینده داشت که از جمع آنها برترین‌ها انتخاب شدند. ۴ شیرجه‌رو از استان آذربایجان شرقی، ۷ شیرجه‌رو از استان تهران، ۲ شیرجه‌رو از استان مرکزی، ۳ شیرجه‌رو از استان فارس، ۳ شیرجه‌رو از استان کرمانشاه، یک شیرجه‌رو از استان خراسان رضوی و یک نفر از گیلان را به اردو دعوت شدند و در پایان مسابقات انتخابی ۶ شیرجه‌رو در اردو باقی ماندند. بسیاری از شیرجه‌روهای ایران در شهرستان‌ها و به دور از امکانات، تمرینات خود را پیگیری می‌کردند. صحبت این است که اگر این استعدادها توانسته‌اند در آن شرایط رشد کنند، قطعاً با امکانات و اردوهای منسجم، پیشرفت آنها در مدت کوتاه بسیار محسوس خواهد بود که همینگونه هم شد.
مسئولان شیرجه می گویند که رضوانی رئیس فدراسیون از کمیته‌ها، مخصوصا کمیته شیرجه درخواست کرده پشتوانه‌سازی و جوان‌سازی تیم ملی را در برنامه داشته باشند تا اگر زمانی که قهرمانان به جرگه مربیگری پیوستند برای آنها جایگزین داشته باشند. با این توضیحات تصمیم بر این شده که اگر استعدادی کشف شود که بتواند پله‌های ترقی را سریع طی کند و جایگزینی برای بزرگسالان باشد، حتما در اردوها باقی بماند حتی اگر به مسابقات اعزام نشود.
به هر حال مسابقات انتخابی هم برگزار شد و در نهایت شهنام نظرپور، مجتبی ولی‌پور، علی شکول و محمدحامد بزمی عضو تیم ملی بزرگسالان ایران شدند. با تصمیم کمیته فنی شیرجه مسعود وکیلی و محمد دوام دو ورزشکار جوان استان‌های کرمانشاه و تهران هم به منظور پشتوانه سازی به صورت مقطعی بزرگسالان کشور را همراهی کردند.
تیم ملی ایران خود را برای حضور در رقابت‌های قهرمانی آسیا آماده کرد؛ مسابقات بزرگی که بهترین‌های آسیا مانند چین، ژاپن و کره‌جنوبی با تیم‌های اصلی خود حضور داشتند و ایران برای کسب نتیجه قابل قبول تمرینات مستمر داشت.
همه می‌دانستند پیش از هرچیزی باید از تیم ملی شیرجه انتظارات به جا داشت؛ شیرجه ایران بیشتر از تمام رشته‌های دیگر پتانسیل توسعه و پیشرفت در بعد قهرمانی دارد، اما متاسفانه در چند سال گذشته شیرجه با افتی مقطعی روبرو شد. اعزام به مسابقات و حتی اردوهای شیرجه تا حدودی متوقف شده بودند. مشکلات فقدان ثبات مدیریت در سال‌های اخیر تاثیر منفی خود را کاملا بر روی شیرجه گذاشته بود و حالا همه امیدوار بودند با حضور محسن رضوانی در راس فدراسیون، شیرجه به روزهای خوبش بازگردد که این اتفاق تا حدود زیادی رخ داد.
در سال‌های بسیار دور شیرجه روهایی که شاید برخی از آنها نامشان به فراموشی سپرده شده، شیرجه‌هایی را انجام دادند که هیچکس قدرت و شهامت اجرای آنها را نداشت و اندک کسانی در جهان برخی از آن حرکات را در آن زمان اجرا می‌کردند. مهندس منوچهر فصیحی، خانم شهلا شهوندی، حمید خزاعی، تقی عسگری، یدالله باشت‌باوی، کورش خلیلی، حسن لطفی، علی نکوئی و میلاد خیبری و… از جمله شیرجه‌روهای قدیمی ایران هستند، اما حالا جوانان مستعدی آمده‌اند که می‌توانند جایگزین خوبی برای پیشکسوتان این رشته جذاب باشند. مجتبی ولی پور، شهنام نظرپور، شهباز شهنازی و مهدی آقارضایی هم از جمله جوانان مستعد این رشته هستند که زیر نظر یک مدیریت واحد و مناسب می‌توانند در میدان‌های مختلف بین‌المللی برای ایران افتخار آفرینی کنند. افقی که بعد از نقطه عطف رقابت های قهرمانی آسیا در ژاپن در دسترس می نماید.
توکیو میزبان شیرجه‌روهای شایسته ایرانی بود؛ تیم ملی شیرجه ایران با ترکیب شهنام نظرپور و مجتبی ولی پور به سرمربیگری قائم میرابیان توانست در شیرجه هماهنگ سکوی ۱۰ متر برای نخستین بار در تاریخ شیرجه کشورمان به مدال برنز مسابقات قهرمانی آسیا دست پیدا کند. چین و ژاپن به ترتیب مقام اول و دوم را کسب کردند. همچنین در رقابت‌های شیرجه هماهنگ تخته ۳ متر با کم لطفی داوران پس از چین، مالزی و ژاپن در رده چهارم قرارگرفت. تیم ایران تنها با ۷ امتیاز اختلاف نسبت به ژاپن چهارم شد.
هرچند که این مدال نخستین مدال آسیایی شیرجه برای ایران نبود، اما به واقع می‌توان گفت که مدالی تاریخی بود، چراکه پیش از این حدود ۶ دهه از کسب مدال آسیایی شیرجه برای ایران می‌گذرد. به هر حال مجتبی ولی‌پور و شهنام نظرپور توانستند چراغ شیرجه ایران را در سرزمین آفتاب تابان روشن نگه‌دارند و بدرخشند.
ولی‌پور درمورد این موفقیت اظهار داشت: سال‌ها زحمت کشیدم تا بتوانم به مدال مسابقات قهرمانی آسیا دست پیدا کنم و خوشحالم از اینکه به این مهم دست پیدا کردم. سطح مسابقات آسیایی بسیار بالا بود و تیم‌های خوبی در این رقابت‌ها حضور داشتند، اما ما پس از ۲۱ سال وقفه و حضور نداشتن در مسابقات قهرمانی آسیا توانستیم به مدال برنز این تورنمنت برسیم.
وی گفت: در طول این مدت خیلی زحمت کشیدیم و اذیت شدیم، اما بازهم دست از تلاش برنداشتیم و با کمک قائم میرابیان، سرمربی تیم ملی شیرجه توانستیم پس از چین و ژاپن روی سکوی آسیا بایستیم.
همچنین شهنام نظرپور هم در این خصوص گفت: کسب عنوان سومی مسابقات شیرجه آن هم پس از گذشت بیست سال بسیار با ارزشمند بود و خوشحالم که توانستم به همراه مجتبی ولی‌پور برای ایران افتخار آفرینی کنیم و مدال برنز مسابقات قهرمانی آسیای توکیو ۲۰۱۶ را به دست آوریم.
وی تصریح کرد: ما در این تورنمنت با رقبای سختی مثل چین، مالزی و ژاپن که از امتیاز میزبانی این دوره از مسابقات بهره‌مند بود رقابت کردیم و معتقدم که نه تنها ملی‌پوشان این چند کشور بلکه سایر تیم های ملی شیرجه حاضر در این رقابت‌ها بسیار قدرتمند و سرسخت بودند.
به هر حال شیرجه‌روهای ایران و در راس آنها مجتبی ولی‌پور و شهنام نظرپور نشان دادند که می‌توانند در رده‌های بالای آسیایی و جهانی قرار بگیرند؛ به عنوان نمونه هنوز به یاد داریم که ولی‌پور تا آستانه المپیک لندن هم پیش رفت، اما نتوانست وارد این میدان بزرگ شود.
پس از رفع تقریبی مشکلاتی همچون کمبودی امکانات، حالا با برگزاری رقابت‌های لیگ شیرجه خانواده این رشته به یکی از خواسته‌های دیرین خود رسیدند. مسئولان هم هدف از برگزاری لیگ شیرجه را ارتقا کیفی و کمی جایگاه شیرجه در کشورمان و حمایت مالی از داوران، مربیان و شیرجه روها کشور، عنوان کردند. برگزاری لیگ در بسط و گسترش شیرجه در کشور بسیار موثر است و خوشبختانه برگزاری این پیکارها با استقبال خوب هیأت‌ها و تیم‌های شرکت کننده روبرو بوده است. اگر وزارت ورزش و فدراسیون شنا با سرمایه گذاری بیشتر در استان‌ها و با ایجاد امکانات سخت افزاری از این رشته حمایت بیشتری بعمل آورند قطعاً شاهد توسعه کمی و کیفی شیرجه ایران در آینده‌ای نزدیک خواهیم بود.
انتهای پیام/فارس
