انتقاد از اسرائیل برای مصرف داخلی؛ سکوت و لبخند پیرامون اسرائیل برای مجامع خارجی

به گزارش لنجانا به نقل از  رجانیوز، در روزهای اخیر محمد جواد ظریف رفتاری از خود نشان داد که برخلاف موضع جمهوری اسلامی در قبال رژیم صهیونیستی  است.
بی تفاوتی نسبت به حضور وزیر جنگ رژیم صهیونیستی در مراسم  سخنرانی اجلاس امنیتی مونیخ و اظهارات بی سابقه درباره هولوکاست در گفتگو با یک رسانه غربی و همچنین طفره رفتن از بیان مواضع جمهوری اسلامی درباره موجودیت اسراییل  از جمله اقدامات ظریف بود که حتی شگفت زدگی رسانه های صهیونیستی را به همراه داشت.
وزیر امور خارجه پس از آن سخنرانی خود در اجلاس امنیتی مونیخ را آغاز کرد که موشه یعلون وزیر جنگ اسرائیل در ردیف جلو در کنار یوکیو امانو مدیرکل آژانس انرژی اتمی و وزیر خارجه سوئد نشسته بود و جلسه را ترک نکرد.
این در حالی بود که پس از پیروزی انقلاب اسلامی در هیچ یک از مجامع و مراسم های بین المللی نمایندگان ایران و رژیم صهیونیستی در جلسه ای که با حضور مقامات دیگری تشکیل می شد، حضور نمی یافتند، به ویژه مقامات ایرانی با توجه به رسیمت نشناختن رژیم صهیونیستی به عنوان یک کشور مستقل حساسیت بیشتری در این باره اعمال می کردند.
حتی وزرشکاران ایرانی از روبرو شدن با نمایندگان رژیم صهیونیستی در مسابقات ورزشی ابا داشتند، با این حال محمد جواد ظریف بدون آنکه واکنشی به حضور وزیر جنگ رژیم صهیونیستی نشان دهد سخنان خود در این اجلاس را به پایان برد.
البته کارشناسان و خبرنگاران گمان می کردند با حضور «موشه یعلون» در مراسم سخنرانی ظریف، وزیر امور خارجه ایران در اعتراض به اظهارات توهین آمیز و اقدامات خصمانه مقامات رژیم صهیونیستی علیه مردم ایران جلسه را ترک کند و یا حداقل اشاره ای به جنایت های رژیم صهیونسیتی علیه مردم فلسطین و یا ترور دانشمندان ایرانی که با دخالت سرویس های امنیتی این رژیم صورت گرفته است، داشته باشد مشابه همان اقدامی که اردوغان در اجلاس داووس 2010 از خود نشان داد ولی ظریف ترجیح داد سیاست سکوت و لبخند را پیش گیرد.

نکته قابل تامل دیگر درباره همین اجلاس آنکه به هنگام سخنرانی وزیر امور خارجه نمایندگان کشورهای عربی از جمله وزیر امور خارجه عربستان و قطر جلسه را ترک کردند.

اما جدای از این موضوع این سوال وجود دارد، مقامات وزارت امور خارجه چه سیاستی را در پیش گرفتند که یک مقام ارشد صهیونیستی این جرات را به خود می دهد و در جلسه رسمی که سخنران اصلی آن یک مقام ارشد ایرانی است حضورپیدا می کند  و مطمئن است آن مقام ایرانی هیچ واکنشی نشان نمی دهد؟

خنده روحانی درباره مشروعیت رژیم صهیونیستی

برای پاسخ دادن به این سئوال باید مواضع اخیر وزیر امور خارجه و رئیس جمهور درباره رژیم صهیونیستی در اجلاس داووس و مونیخ و همیچنین حواشی مربوط به آن را بررسی کرد.
رئیس جمهور در نشست داووس در پاسخ به سئوالی درباره به رسیمت شناختن رژیم صهیونیستی از سوی ایران، ترجیح داد فقط لبخند بزند.
آقای روحانی در بخشی از اظهاراتش در این اجلاس گفت: همه کشورهایی که داخل این دایره هستند شرق و غرب ، جنوب و شمال هیچ استثنایی وجود ندارد، ما با برخی از کشورها در گذشته تخاصماتی داشتیم اما دلمان می‌خواهد آینده ما آینده بهتری باشد و بتوانیم گره‌های گذشته را باز کنیم و یک روابط بسیار خوب و سالم با همه کشور‌ها داشته باشیم.
شواب (رئیس مجمع جهانی اقتصاد) پرسید با “همه کشورها” و روحانی جواب داد: ما همان All رو گفتیم! گفتیم با همه کشورهایی که به رسمیت شناخته‌ایم… و شواب گفت: کشورهایی که به رسمیت میشناسید یا کشورهایی که ممکن است به رسمیت بشناسید! روحانی هم در جواب خندید!

موضع ظریف درباره مشروعیت رژیم صهیونیستی

محمد جواد ظریف نیز در حاشیه حضورش در اجلاس مونیخ در گفتگو با رسانه های آلمانی وقتی با این سئوال روبرو شد که آیا شما موجودیت اسرائیل را به رسمیت می شناسید؟ به جای آنکه مواضع جمهوری اسلامی را بیان کند، سیاست ایران در به رسمیت نشاختن رژیم صهیونیستی را سانسور کرد.  روایت خبرگزاری دویچه وله از اظهارات ظریف درباره به رسمیت شناختن اسرائیل: «در این گفت‌وگو خبرنگار تلویزیون آلمان ضمن اشاره به مواضع ضداسرائیلی احمدی‌نژاد و موضع او پیرامون انکار هولوکاست گفت: وزیر امور خارجه ایران مخالف انکار هولوکاست است و این موضوع را بارها تکرار کرده، «اما آیا ظریف حاضر است که گامی فراتر نهد و در آلمان اعلام کند که دولت اسرائیل را هم به‌رسمیت می‌شناسد؟»
ظریف از پاسخ مستقیم به این پرسش طفره رفت و تکرار کرد: کشتار جمعی یهودیان را نمی‌توان انکار کرد و هیچ‌‌کسی نیز قادر به انکار آن نیست. وی افزود: باید از تکرار چنین جنایتی جلوگیری کرد.
دویچه‌وله در ادامه نوشت: ظریف به جای پاسخ مستقیم به پرسش خبرنگار، به اشغال مناطق فلسطینی و موانع موجود بر سر راه بازگشت آوارگان فلسطینی اشاره کرد.”شمیزه” بار دیگر از ظریف خواست که به این پرسش مستقیم پیرامون «حق حیات دولت اسرائیل» پاسخ گوید. شمیزه پرسید «صرف نظر از اینکه شما در باره دولت اسرائیل چه فکر می‌کنید، آیا اسرائیل را به عنوان یک دولت به رسمیت می‌شناسید؟» ظریف گفت: «این موضوع باید از سوی فلسطینیان حل شود. ما از این منطقه دور هستیم.»
وی افزود: این وظیفه ما نیست که اسرائیل را به رسمیت بشناسیم یا نه، بلکه این موضوع باید از سوی فلسطینیان مورد پذیرش قرار گیرد. به گفته ظریف باید پیشنهادهایی روی میز قرار گیرند که مورد قبول فلسطینیان باشند.»
البته یک مقام وزارت امور خارجه  گفته در تماسی که با ظریف داشته او این اظهارات را تکذیب کرده اما این مقام وزارت امور خارجه درباره این موضوع که چرا تکذبیه ای برای رسانه های آلمان فرستاده نشده پاسخی نداده است.
با این حال،  مشخص نیست که اگر رژیم صهیونیستی آنقدر از نظر وی قبیح و غیرقابل پذیرش است که وزیر امور خارجه که برای  تحت فشار قرار دادن و تضعیف منتقدان داخلی خود آنها  را همسو با رژیم صهیونیستی معرفی می کند، چرا در مجامع بین المللی سیاست های این رژیم را به چالش نمی کشد و حتی بارها اصرار بر تایید خط تبلیغاتی آنها درباره مقوله های همچون هولوکاست را دارد؟