به گزارش لنجانا به نقل از خبرگزاری تسنیم، تازه‌ترین کارگاه شعر آیینی حوزه هنری با خوانش اشعار منظومه شاهدنامه الهامی کرمانشاهی توسط پیشکسوتان شعر آیینی حاضر در جلسه عصر دیروز در سالن سلمان هراتی حوزه هنری آغاز شد.
فردوسی شاه کربلا الهامی است
علی انسانی شاعر آیینی و مداح اهل بیت (ع) با تاکید بر این که برخی ابیات الهامی کرمانشاهی به فردوسی نزدیک است، عنوان کرد: اگر بخواهیم در شعرای مذهبی سمتی برای کسی بیاوریم، فردوسی کربلا، الهامی است.
میرشکاک: برای سرودن شعر آیینی به استقبال اشعار عاشقانه و زمینی نرویم
یوسفعلی میرشکاک نیز خطاب به شاعران آیینی سرا، گفت: اگر بخواهیم در استقبال اشعار عاشقانه و زمینی همچون اشعار مرحوم حسین منزوی، شعری برای ائمه (ع) بسراییم مغفول خواهیم شد. برای سرودن شعر آیینی باید یا از شعر آیینی استقبال کرد و یا شاعر اجازه بدهد شعر به او برسد.
انسانی: شاعران آیینی به مقاتل و متون تاریخی رجوع کنند
در ادامه مراسم انسانی با اشاره به کتاب “با کاروان نیزه” علیرضا قزوه، گفت: متاسفانه شاعران با ردیف، قافیه و بحر ترکیب بند محتشم کاشانی اشعار یکسان سروده‌اند و البته خوشبختانه آقای قزوه در ترکیب بند “با کاروان نیزه” بحر و ردیف تازه ای قرار داده است و قوافی ابداعی آورده‌اند.
این شاعر آیینی و مداح اهل بیت (ع) گفت: شاعر مذهبی دو راه برای ترقی دارد. یکی این که به مقتل ها، تاریخ و متونی که در این رابطه نوشته شده رجوع کند و همچنین در جامعه، هیات ها و مجالس مذهبی پا بگذارد، خوراک مردم را تشخیص بدهد و یافته های ذهن خود را با بافته های ذوقی اش عجین کند تا در شعر آیینی موفق شود. شعرا بدانند باید این دو مسیر را طی کنند تا حرف تازه برای گفتن داشته باشند.
علیرضا قزوه مدیر مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری نیز بعد از خواندن بخش هایی از ترکیب بند “با کاروان نیزه”، گفت: برخی تصاویری که در این اشعار توصیف کرده ام پیشتر جایی ندیده ام و تکیه بر ذهنیات خودم بوده است.
میرشکاک: به مقدمه و موخره “با کاروان نیزه” نقد دارم
میرشکاک دیگر شاعر آیینی و انقلابی حاضر در مراسم با بیان این که با مقدمه و موخره کتاب “با کاروان نیزه” موافق نیستم، اظهار کرد: اگر قرار باشد این اثر را نقد کنم مقدمه علی معلم دامغانی و موخره عبدالجبار کاکایی را نقد می‌کنم.
وی ادامه داد: از زمانی که فضای شعر کلاسیک عوض شده است، شاعران بخواهند یا نخواهند از منظر گسسته به همه موضوعات نگاه می کنند. این منظر گسسته در فقه، سیاست، اقتصاد و دیگر بخش های جامعه هم وجود دارد و در برگزاری جشنواره ها هم این دگردیسی اندک اندک دیده می شود. فکر می کنم این که بخواهیم مسیر شعر آیینی را به روزگاران پیوستگی برگردانیم محال است.
میرشکاک: نمی‌شود کار گذشتگان را در هیچ زمینه‌ای تکرار کرد
وی با بیان این که از عصر گسستگی شعر گسسته تولید می شود، عنوان کرد: چه ضرورتی دارد از قزوه توقع داشته باشیم کار محتشم را انجام دهد، در این روزگار نمی شود کار گذشتگان را در هیچ زمینه ای تکرار کرد. اگر حکومت و دولت جمهوری اسلامی ایران پول و بودجه هم خرج کند که یک شاهدنامه تولید شود باز هم نمی‌شود.
میرشکاک افزود: در دوره‌ای سپاه پاسداران به صورت مسابقه یا نمی‌دانم چگونه به برخی سفارش داد که منظومه ای درباره شهدا بگویند و یک نمونه اش مثنوی علیرضا قزوه بود که این مثنوی را در نقدی که بر کار ایشان نوشتم نادیده گرفتم، چرا که 3 بار خواندم و دیدم هیچ ربطی به شهید کلاهدوز ندارد و شاعر به زور سعی کرده کلاهدوز را وارد شعر کند.
این شاعر آیینی همچنین گفت: ای کاش میشد علیرضا قزوه به شعر نیمایی و یا سپید برگردد، البته من به نیمایی‌های قزوه اعتقاد و توجه بیشتری دارم. ای کاش قزوه “با کاروان نیزه” را در شعر نیمایی بسراید تا ببینیم آنجا چه چیزی حاصل می‌شود. ایشان منظر نو و پسانیمایی را به ترکیب‌بند برده است و مشکلات همه از این جا می‌آید.
در این مراسم همچنین شاعران جوان و پیشکسوت تازه ترین اشعار آیینی خود را خوانند و این اشعار مورد نقد و بررسی کارشناسان قرار گرفت.
