به گزارش پایگاه خبری تحلیلی لنجانا، حجت‌الاسلام و المسلمین ابراهیم بهاری، کارشناس مسائل مذهبی در خصوص فضایل خاص امیرالمؤمنین(ع) اظهارکرد: احادیث بسیاری در کتب اهل سنت و شیعیان از فضائل و عجایب خلقت حضرت علی(ع) نقل شده که نمونه بارز آن دعای «نادعلی» است که در آن از ایشان به عنوان «مظهر العجائب» تعبیر شده است.
وی افزود: مظهر العجائب خوانده شدن حضرت علی(ع) به خاطر بروز اتفاقات بسیاری درزندگی ایشان از جمله سخن گفتن خداوند با پیامبر(ص) در معراج با صدای امیر المومنین(ع) است.
بهاری عنوان کرد: در حدیثی از کتاب فخر رازی نقل شده است که رسول خدا(ص) می‌فرماید «هنگامی که به معراج رفتم در آسمان اول ملائکه از من جویای احوال علی(ع) شدند. از آنها پرسیدم: مگر شما اورا می شناسید؟ گفتند: علی(ع) استاد و دعاگوی ما هستند. در آسمان چهارم هم خود علی(ع) را دیدم و از خداوند پرسیدم که آیا او نیز به معراج آمده است ؟ پروردگار فرمود: ملائکه آنقدر مشتاق دیدار علی(ع) هستند، ملکی شبیه به او را آفریده ام تا از دیدارش لذت ببرند. ایشان می‌فرمایند: در آسمان هفتم علی(ع) را برروی زمین دیدم که با من سخن می‌گفت و من صدای او را می‌شنیدم و پس از آن هنگامی که خداوند(عزوجل) با من سخن گفت باز هم صدای علی(ع) را شنیدم و خداوند فرمود: به خاطر علاقه تو به علی(ع) من با صدای او باتو صحبت می کنم.»
وی به نقل از شیخ مفید افزود: رسول اکرم(ص) در زمان مبعث به حضرت علی(ع) که در آن زمان ۱۰ سال داشتند، فرمود «ای علی به من ایمان بیاور که من به پیامبری مبعوث شدم. ایشان فرمود: الان ایمان بیاورم ؟ من زمانی به شما ایمان آوردم که خداوند هنوز از روح خود در بدن آدم ابو البشر ندمیده بود.»
این کارشناس مسائل مذهبی با بیان اینکه پیشگویی امام علی(ع) در رابطه با اتفاقات در پیش رو از دیگر عجایب خلقت آن حضرت است، گفت: در کتب اهل سنت نقل شده که در مجلسی حضرت علی(ع) از حاضران خواستند تا هر سوالی که دارند از ایشان بپرسند، سعد بن ابی وقاص از حضرت پرسید «ای علی بگو تعداد ریش های من چه مقدار است؟ حضرت علی(ع) فرمود: به خدا قسم که می دانم اما شما را به واقعه دیگری بشارت می دهم و آن این است که تو در خانه پسری داری که قاتل فرزند من خواهدشد.»
وی خاطرنشان کرد: ابن عباس روایت می‌کند که شب پیش از جنگ نهروان به همراه حضرت علی(ع) برای بازدید از آرایش نظامی دشمن به نزدیکی خیمه‌های آنها رفتیم که نغمه صوت قرآن از تمام خیمه ها به گوش می‌رسید، در بین این صوت ناگهان یک صدا مرا میخکوب کرد اما ایشان دست مرا گرفت و از آن محل دور کرد. پس از پایان جنگ امیر المومنین(ع) مرا به سوی جسدی از اجساد دشمن برد و فرمود «این همان ملعونی است که شب پیش تو را با صوت خود فریفت و آن صوت تنها حربه‌ای از سوی دشمن برای تضعیف روحیه رزمندگان بود.»
وی در پایان بیان کرد: واقعیت این است که جز خدا و رسول الله(ص)، احدی ذات مقدس حضرت علی(ع) را نشناخته و نخواهد شناخت.
باشگاه خبرنگاران جوان
انتهای پیام/
