به گزارش لنجان نا، «گلوب اند میل» گزارش داد: “استفان دیون،” وزیر امور خارجه کانادا علناً از تمایل دولت کانادا برای بازگشایی سفارت این کشور در تهران خبر داد. بر این اساس سفارت کانادا در سپتامبر ۲۰۱۲ (شهریور ۹۱) پس از یک سری اختلافات با دولت قبل جمهوری اسلامی ایران اقدام به بستن سفارت خود در تهران و قطع روابط دیپلماتیک با ایران کرد.
با این حال سفارت ایران در اوتاوا همچنان یک ساختمان قفل شده، پشت میله های آهنی بلند است که پرچم ایران در محوطه آن به چشم می خورد. ولی به نظر می رسد سفارت چهار طبقه کانادا در خیابان شهید سرافراز تهران خود را برای برقراری روابط جدید با تهران آماده می کند. اما بازگشایی سفارت هرگز به معنای فراخوان سیاستمداران دو کشور یا رقص دیپلماتیک و حساسیت سیاسی نیست بلکه نیازمند گامهای اساسی است.
جان ماندی، سفیر کامل کانادا بر این باور است که ماه ها برای برقراری روابط سیاسی بین دو کشور نیاز است. روابط از صفر آغاز می شود و احتمال دارد تا سال ۲۰۱۷ به طول انجامد.
پس چگونه دولت کانادا می تواند در تهران سفارت باز کند. سخنگوی امور بین الملل کانادا بر این باور است که راه استانداردی وجود ندارد ولی برخی کارشناسان ۷ گام را برای بازگشایی سفارت کانادا در تهران پیشنهاد می دهند.
گام اول: قصد کانادا مشخص نیست. “دیون” این قصد را به شکل علنی نشان داده ولی بصورت خصوصی؛ روابط متقابل که امری کلیدی است، عنوان نشده است. ایران نیز مجبور به اجرای این روابط است. بازگشایی سفارت در تهران منوط به بازگشایی سفارت ایران در اوتاوا است.
گام دوم: کانادا بطور معمول باید منافع خود در ایران را با سازماندهی وزارت خارجه ایران، بار دیگر بدست بگیرد که این نیز با برقراری روابط متقابل بیشتر امکان پذیر است.
گام سوم: جلسات حضوری بین مقامات ایرانی و کانادایی باید در وهله اول صورت بگیرد. این جلسات باید در یک مکان بی طرف همچون نیویورک و با حفظ ملاحظات سیاسی برقرار شود.
گام چهارم: مسائل اصلی روی میز مذاکره قرار بگیرد. گام چهارم پیچیده ترین مرحله است چراکه به طرفین اجازه می دهد تا شرایط خود برای بازگشایی سفارت را بیان کنند. کانادا در این مرحله باید تصمیم بگیرد که آزادی زندانیان ایرانی و کانادایی بعد از بازگشایی سفارت ها باشد یا پس از آزادی زندانیان اقدام به بازگشایی سفارت ها شود. این در حالی است که دولت کانادا در صورت اول، نیازمند تضمین دولت ایران است. تهران نیز در این مرحله باید نسبت به وعده های دولت کانادا مبنی بر لغو تحریم ها مطمئن باشد.
گام پنجم: اعزام یک گروه کوچک از کارشناسان کانادایی برای بررسی شرایط داخلی ایران از نظر امنیتی ضروری است. شرایط برای حضور ۵۰ نفر از کارکنان سفارت کانادا باید مهیا باشد.
گام ششم: مهاجرت خدمه سفارت باید به صورت مرحله به مرحله باشد. ریاست سفارت در وهله اول بر عهده کاردار و پس از گذشت مدت زمانی با حضور سفیر باشد. همچنین چند سال برای برقراری اداره مهاجرت زمان نیاز است.
گام هفتم: تعیین سفرای کامل است که باید پس از ایجاد روابط کاربردی ممکن شود.
باشگاه خبرنگاران جوان
انتهای پیام/
