به گزارش لنجانا به نقل از ایمنا حمیدرضا ترقی، عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی که سابقه همکاری طولانی مدت با مرحوم علی اکبر پرورش در این حزب را داشت، در گفت‌و‌گو با ایمنا و در بیان ویژگی‌های شخصیتی مرحوم پرورش گفت: آشنایی بنده با مرحوم پرورش به سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و دوران وزارت ایشان در وزارت آموزش و پرورش باز می‌گردد.
وی با بیان آنکه از زمان عضویت در حزب جهوری اسلامی با مرحوم پرورش آشنا شده بود، افزود: بنده در شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی از نزدیک توفیق آشنایی با روحیات و اخلاقیات ارزنده ایشان را داشتم.
ترقی ضمن اشاره به آنکه مرحوم پرورش با تلاش مجدانه خود در دین توانسته بود دست به تفسیر قرآن زند، تصریح کرد: می‌توان گفت ایشان روحانی بدون عمامه‌ای بود که توانست نسل جوان را با زبان خودشان با متون و فقه و اخلاق اسلامی آشنا کند. استاد پرورش علاوه بر آنکه در اصفهان محور تربیت جوانان انقلابی و متقی بود، در هر جایی که قرار می‌گرفت می‌توانست در کادرسازی و پرورش نیروهای انسانی طراز انقلاب نقش بسیار موثری داشته باشد.
عضو شورای مرکزی حزب موتلفه اسلامی از مشی سیاسی علی اکبر پرورش سخن گفت و افزود: ایشان از ابتدا از مریدان و معتقدان به حضرت امام (ره) بود و تفکر اسلامی و انقلابی وی، همواره او را در خط امام (ره) و رهبری حفظ کرد چرا که پایه دینی و اعتقادی وی محکم بود و می‌توانست جریان‌های انحرافی اسلام را به خوبی تشخیص داده و بشناسد. لذا در دوران مبارزات و فعالیت‌های سیاسی خود نسبت به جریان‌هایی که ذره‌ای از مبانی اسلامی منحرف شده بودند حساسیت بسیار بالایی داشت و به درستی می‌توانست آنها را کشف کند.
وی با اشاره به علت اصلی اختلاف استاد پرورش و میر حسین موسوی در دوران نخست وزیری موسوی گفت: علت اصلی اختلاف مرحوم پرورش با موسوی ناشی از همین شناخت بود چرا که پرورش به تفاوت‌های فکری موسوی با حضرت امام (ره) پی برده بود.
وی ازدوران ریاست جمهوری ابوالحسن بنی صدر سخن به میان آورد و تصریح کرد: زمانی که استاد پرورش در مجلس شورای اسلامی حضور داشت علاوه بر تشخیص سریع و به موقع انحرافات بنی صدر، همراه با مرحوم دیالمه به مقابله با وی پرداخت. شناخت مرحوم پرورش از منافقین، شناختی بسیار مهم و قابل توجه بود.
ترقی خاطر نشان کرد: تمامی این موضوعات ناشی از شناخت وی از اسلام ناب محمدی (ص) و قرائت حضرت امام (ره) از اسلام بود که با بهره از آنها توانست هم انحراف شناس باشد و هم اسلام شناسی غیر روحانی.
وی در ادامه و با اشاره به مهم‌ترین رویداد سیاسی اواخر حیات مرحوم پرورش یعنی انتخابات سال ۸۸ و وقایع پس از آن اظهار داشت: مرحوم پرورش همان گونه که در قضایای سال ۷۶ و حوادث ۱۸ تیر، موضع کاملا بصیرانه‌ای نسبت به جریان‌های اصلاح طلب داشت، در سال ۸۸ نیز این حادثه را با عنوان یک ” فتنه ” تعبیر می‌کرد. ایشان معتقد بود که شرایط به وجود آمده در سال ۸۸ جنگ میان دو جریان معتقد به انقلاب و مدعی ایمان بود که تنها با بصیرت قابل تشخیص بود.
ترقی افزود: مرحوم پرورش، ضرورت بصیرت برای اهل ایمان را در فتنه ۸۸ بسیار مهم تقلی می‌کرد. ایشان جریان فتنه را با صراحت به قانون شکنی و تمرد از حسن الختابی رهبری قلمداد می‌کرد و بر این باور بود که این جریان فریب طراحان فتنه در خارج از کشور را خورده است.
عضو ارشد حزب موتلفه اسلامی گفت: به دلیل علاقه‌ای که تمامی گروه‌های اصول گرا به ایشان داشتند و همچون مرحوم عسگر اولادی مورد توجه همگان بود، پس از وقایع سال ۷۶ به همراه تعدادی از سران اصول گرا به دیدار مقام معظم رهبری رفتند و گروه وفاق را تشکیل دادند.
وی در ادامه ابراز داشت: تلاش مرحوم پرورش در ایجاد وفاق میان اصول گرایان، تلاشی بسیار مجدانه بود. ایشان گاهی در جلسات، نقل قول‌‌هایی از سخنان مقام معظم رهبری ذکر و تحلیل‌های بسیار قابل توجهی را نیز از آنها ارائه می‌کرد. این موضوع به روشنی آشکار می‌ساخت که مرحوم پرورش خط حرکت صحیح در مسیر انقلاب را از مقام معظم رهبری دریافت کرده بود.
ترقی افزود: مقام معظم رهبری در آن دیدار با سران اصول‌گرا، خطوط را به طور کاملا روشن تبیین، راه راهبردی اصول گرایان را مشخص و تفاوت خودی‌ها و غیر خودی‌ها را روشن کرده بودند.
وی همچنین اظهار داشت: مقام معظم رهبری در آن جلسه تلاش کرده بودند تا با تبیین جریان‌های موجود در کشور، جاذبه اصول گرایان به حداکثر و دافعه ایشان به حداقل برسد و اصول گرایان بتوانند با این تعریف چتر اصول گرایی را گسترش دهند و زمینه موفقیت خود در انتخابات را فراهم کنند.
وی در ادامه گفت: در تمامی جلساتی که با حضور مرحوم پرورش برگزار می‌شد، عشق ایشان به ولایت و رهبری و دغدغه فراوان وی برای عدم تنها ماندن رهبری در عرصه سیاسی کشور و مقابله با نفاق و دشمنان خارجی و داخلی کاملا قابل لمس بود. گاهی حتی شاهد اشک‌های ایشان برای ظلمی که برخی جریان‌ها در حق رهبری می‌کردند، بودیم.
ترقی در تشریح خاطره‌ای از دوران همکاری خود با مرحوم پرورش گفت: ایشان در دوران وزارت برای تدریس با اتومبیل وزارت به دانشگاه می‌رفت اما پس از آنکه ایشان از وزارت آموزش و پرورش کنار رفته بود، دیگر از بیت المال استفاده‌ای نمی‌کرد به طوری که یک بار با موتور خود به دانشگاه رفته بود و دم درب جلوی وی را گرفته و مانع ورود ایشان به داخل دانشگاه شده بودند چرا که باور نمی‌کردند که وی استاد پرورش باشد و با این وسیله به دانشگاه بیاید.
وی در پایان و ضمن بیان برخی نگاه‌های اشتباه به سمت‌های مدیریتی افزود: مرحوم پرورش خود همواره این داستان را تعریف می‌کرد و می‌گفت که ببینید ارزش وزارت به شخص نیست بلکه به اتومبیل است! تا دیروز که با اتومبیل وزارت به دانشگاه می‌رفتم مرا به داخل راه می‌دادند اما اکنون که آن اتومبیل را در اختیار ندارم اوضاع کاملا متفاوت شده است!
