به گزارش لنجانا به نقل از«تابناک»، به فاصله یک هفته از انتخاب پروفسور مجید سمیعی به عنوان برترین جراح مغز جهان، هنوز بازخوردهای این خبر خوشایند در جامعه، به ویژه میان کاربران ایرانی شبکه‌های اجتماعی ادامه دارد، در حالی که شواهد حکایت از نوعی سوءاستفاده از نام این جراح مشهور دارد.
نخستین ابهام ماجرا آنجاست که می‌بینیم، اولین و تنها مرجع منتشر کننده خبر اعطای این جایزه به پروفسور سمیعی، یک سایت ایرانی است که خبر این انتخاب را با بیشترین سرعت ممکن از زمان وقوع روی خروجی خود آورده ـ و سپس در دیگر رسانه‌ها بازنشر یافته ـ و جز این مرجع، خبر اعطای جایزه برترین جراح مغز جهان را ـ ولو با تأخیر طولانی ـ هیچ منبع خبری دیگری منتشر نکرده و حتی از بازنشر آن در خبرگزاری معتبر در زمینه پزشکی در جهان ردی نمی‌توان یافت!
بدین ترتیب می‌توان حدس زد چرا این رخداد، هیچ بازخوردی در سطح کلان به همراه نداشته و مثلا حتی به صدور یک پیام تبریک از طرف مقامات رسمی کشورمان یا نهادهای بین‌المللی و افراد سر‌شناس در عرصه جراحی منجر نشد؛ حال آنکه می‌دانیم بار‌ها و بار‌ها تقدیر از این جراح سر‌شناس توسط مقامات مختلف در کشورمان به بهانه‌های گوناگون در دستور کار قرار گرفته و از این حیث، نمی‌توان مدعی بی‌خبری مسئولان از افتخارآفرینی‌های این دانشمند ایرانی الاصل شد.
اما اشکال بزرگ‌تر هنگامی آشکار می‌شود که می‌بینیم این جایزه را مؤسسه‌ای با نام «آکادمی جهانی جراحی اعصاب» (WORLD ACADEMY OF NEUROLOGICAL SURGERY) به پروفسور سمیعی اعطا کرده که نهادی خصوصی، ناشناخته و البته تقریبا تازه کار است که از سوی هیچ نهاد علمی تأیید نشده و بیشتر به جمعی دوستانه و دورهمی شباهت دارد تا یک نهاد معتبر علمی که رویکردهای دقیقی برای پاسداشت جایگاه علم و عالمان داشته و تلاش دارد در پیشبرد اهداف پزشکی گام بردارد.
آن گونه که در سایت این نهاد آمده، آکادمی جهانی جراحی اعصاب که معلوم نیست مقرش در کجاست و در کدام کشور به ثبت رسیده، در سال ۲۰۰۵ آغاز به کار کرده و تاکنون چهار پروفسور را در مقاطع زمانی نامنظم، بر پایه اسلوب نا‌آشکار مستحق اعطای جایزه و عنوان عصب طلایی (Golden Neuron Award) دانسته است که آخرینشان پروفسور سمیعی است.
نخستین فردی که این عنوان به وی اعطا شده، قاضی یاشارگیل از ترکیه (سال ۲۰۰۷)، بعدی آلبرت روتون از آمریکا (سال ۲۰۰۹)، نفر سوم جان جین از آمریکا (سال ۲۰۱۱) و آخرین فرد فهرست، مجید سمیعی در سال ۲۰۱۴ است؛ یعنی معلوم نیست روند اعطای این جایزه هر چند وقت یک بار است؟!
این در حالی است که بخش «آکادمی جایزه» در سایت این مؤسسه خالی است تا نتوان مکانیزم این انتخاب‌ها و ملاک‌های مرتبط با آن را دریافت و افزون بر آن، هیچ توضیحی برای چرایی انتخاب این افراد یا دست کم اشاره‌ای یک خطی به رزومه درخشانشان یا حتی معرفی ایشان در چند کلمه هم در سایت این مؤسسه درج نشده است؛ برای نمونه، معلوم نیست چرا پروفسور سمیعی از دید کارگزاران این مجموعه مستحق دریافت جایزه دانسته شده، چه چیزی این انتخاب را تا به امروز به تأخیر انداخته بوده و براستی چرا این دانشمند سر‌شناس چند سال پیش نتوانسته در فهرست برندگان این جایزه قرار گیرد؟!
از این نکات جالب‌تر آنجاست که می‌بینیم در تاریخچه گردهمایی‌های آکادمی جهانی جراحی اعصاب هم نظم خاصی به چشم نمی‌خورد تا آنجا که می‌بینیم در سال ۲۰۱۳ هیچ نشستی برگزار نشده و به فاصله یک هفته از برگزاری همایش اخیر ایشان ـ که انتخاب پروفسور سمیعی در آنجا رقم خورده ـ حتی سایت مؤسسه به روز نشده است!
این توضیحات هنگامی کامل می‌شود که تصاویر نشست‌های برگزار شده قبلی این آکادمی را مرور کنیم تا دریابیم آنچه با نام پر طمطراق آکادمی فلان پشت سر جایزه اعطا شده به جراح سر‌شناس ایرانی است، در حقیقت به گعده‌ای دوستانه شباهت دارد که به هیچ عنوان قابلیت قیاس با «کنگره جراحان اعصاب» با بیش از شصت سال سن و «انجمن جراحان اعصاب آمریکا» با عمری حدود ۸۰ سال و دارا بودن چندین هزار عضو را ندارد.
با این تفاسیر، آشکار می‌شود که اگر قرار است درباره پروفسور مشهور ایرانی سخن بگوییم، بهتر است، اعطای این جایزه کذایی را ندید گرفته و به گونه‌ای عمل نکنیم که اگر احیانا فردا روزی پشت پرده این مؤسسه کذایی و جایزه‌هایش آشکارا شد، خدای نکرده خدشه‌ای متوجه پروفسور سمیعی شده و مایه سرخوردگی جامعه را فراهم آوریم!
