به گزارش لنجانا به نقل از ایسنا، این روزها در بیشتر کتابفروشیها بخشی هم برای لوازم دیگر درنظر گرفته شده، چیزهایی مثل لیوان و لوازم تزیینی. در کنار این لوازم، قفسهای هم برای کتابهای کوچک ایجاد شده است؛ کتابهایی با طرح و شکل فانتزی که فروش خوبی دارند و بیشتر برای هدیه دادن خریداری میشوند.
با قدم زدن در کتابفروشیها و گشتن بین این کتابها، میتوانید نمونههایی از اینجور کتابها را مربوط به شاعران مختلف پیدا کنید. به نظر میرسد بیشتر این کتابها با یک ورق زدن سر دستی از میان مجموعههای شعر شاعران مختلف سر همبندی شده و در واقع برشهایی از شعرهای آنها و یا چیزی با عنوان گزینگویه یا جملههای قصار هستند که با یک جستوجوی کوچک اینترنتی هم میتوان به حجم زیادی از آنها دست پیدا کرد.
این روزها نمونه اینجور کتابها که از آنها با عنوان کتابسازی یاد میشود برای شعرهای سهراب سپهری زیاد شده است. سهراب شاعری است با شعرهای لطیف و پراحساس و همراه با نمادهایی از طبیعت و شاید همین ویژگیها سبب شده که این شاعر گزینه خوبی برای کتابسازها به نظر برسد. در واقع اینجور کتابسازیها گذشته از آنکه حقوق مؤلف و ناشر را زیر سؤال میبرد، سبب میشود درک نصف و نیمه از شعر یک شاعر به مخاطب برسد.
اما متأسفانه به گفته فروشندگان این کتابها، این دست کتابها از مجموعه شعرهای خود سهراب هم بیشتر فروش میروند.
برخی رواج نتگردی و سیر کردن در شبکههای اجتماعی و عادت کردن به خواندن مطالب دم دستی را دلیل استقبال از این نوع کتابها میدانند.
اما خریدن و خواندن این کتابها در واقع محروم کردن خودمان از شعرهای شاعری است که در روزگاری که جامعه را یأس گرفته بود، از طبیعت، امید و شادی میسرود.
مهرماه سالگرد تولد سهراب، شاعر آب و آیینه و گل، است؛ شاعری که اندیشههای ناب عرفانی در شعرهایش به چشم میخورد.
سهراب سپهری پانزدهم مهرماه 1307 در کاشان به دنیا آمد. اولین مجموعه شعر او با نام «مرگ رنگ» در سال 1330 منتشر شد. «زندگی خوابها»، «آوار آفتاب»، «صدای پای آب»، «شرق اندوه»، «حجم سبز»، «ما هیچ، ما نگاه»، «در کنار چمن» و «هشت کتاب» از آثار این شاعرند.
سهراب علاوه بر شعر، به نقاشی هم به صورت حرفهیی میپرداخت. از نقاشیهای او نیز میتوان به تابلوهای «طبیعت بیجان» (۱۳۳۶)، «شقایقها، جویبار و تنه درخت» (۱۳۳۹)، «علفها و تنه درخت» (۱۳۴۱) ، «ترکیببندی با نوارهای رنگی» (۱۳۴۹)، «ترکیببندی با مربعها» (۱۳۵۱) و «منظره کویری» (۱۳۵۷) اشاره کرد.
سهراب سپهری در غروب اول اردیبهشتماه سال 1359 به علت ابتلا به بیماری سرطان خون در بیمارستان پارس تهران درگذشت. صحن امامزاده سلطانعلی روستای مشهد اردهال واقع در اطراف کاشان میزبان ابدی این شاعر و نقاش است.