به گزارش صدای لنجان؛ مهدی نصر در نشست خبری خود با اصحاب رسانه شهرستان لنجان اظهار کرد: با توجه به بحران کم آبی دولت صنایع را مکلف به استفاده از پساب کرده و انجام این کار در ذوب آهن اصفهان بر اساس بالاترین استانداردها انجام شده است.
معاون برنامه ریزی و توسعه شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان خاطرنشان کرد: آبفا پساب را پس از جمع آوری و تصفیه بیولوژیکی به صنایع انتقال می دهد که ما پساب را خریداری و بخشی از پساب صنعتی کارخانه که قبلا در لاگن های زرین شهر ریخته می شد تصفیه می شود.
نصر تصریح کرد: در سال های گذشته ذوب آهن مجبور به خرید پساب شد که بخشی از پساب همان ۶۰ لیتر بر ثانیه است که بر اساس درخواست محیط زیست و تقاضای منطقه خریداری شده است.
وی یادآور شد: الزامات محیط زیستی و شورای کیفی زاینده رود، ذوب آهن را بر آن داشت که ۶۰ لیتر در ثانیه خریداری کرد که در سال ۹۳ پیمانکاری انتخاب شد و چهار پمپ خانه در زرین شهر، کنار لاگن ها، آبیاری فضای سبز و برای انتقال بین راهی ایجاد شد.
نصر افزود: هزینه انجام این وظایف و تکالیف ۸ میلیارد تومان بود که با احتساب قیمت های الان حدود ۵۰ میلیارد هزینه شده تا مشکل پساب زرین شهر حل شود.
وی با اشاره به تاریخچه خرید آب گفت: ما در حوضه زاینده رود هستیم زمان احداث ذوب آهن ، این شرکت برای تونل ۲ کوهرنگ که آورده ای حدود ۲۲۰میلیون متر مکعب بود هزینه کرد و به نام ذوب آهن ثبت شد والا این آب به کارون می ریخت و از موجودی حوضه چهار محال و بختیاری نبود.
پسابی که وارد لاگن نمی شود!
وی خاطرنشان کرد: تصفیه خانه ۱۵۰ متر مکعب با ۱۸ میلیون یورو سرمایه گذاری به شکل بی او تی ایجاد شده تا پساب فولاد شهر و زرین شهر را تصفیه کند و پساب حاصل از ذوب آهن را به مقدار ۱۳۰ میلیون مترمکعب بازچرخانی و سهم آب زاینده رود آرام آرام به صفر برسد.
معاون برنامه ریزی و توسعه شرکت سهامی ذوب آهن اصفهان با بیان اینکه پساب مستقیم به تصفیه خانه آمده و وارد لاگن ها نمی شود، اظهار کرد: تصفیه اولیه توسط آبفا به صورت گندزدایی، باکتری زدایی است که ۱۰ درصد آن پساب وارد لاگن ها می شود و بقیه در خط تولید باچرخانی می شود.
وی به منافع متقابل ذوب آهن و منطقه اشاره کرد و متذکر شد: ذوب آهن نقش تعیین کننده ای در پیشرفت و صنعتی شدن و رونق اقتصادی منطقه ایفا کرد و ذوب آهن نیز در عوض از نیروی کار و دلسوزی منطقه استفاده کرد.
نصر ادامه داد: در خصوص مصرف آب از ۳۰ میلیون مترمکعب در سال ۷۵ به ۱۷ و نیم میلیون مترمکعب در حال حاضر رسیدیم و بر این باور هستیم که متکی بودن صرف به آب خام زاینده رود نمی تواند پایدار باشد.
وی با اشاره به افزایش مصارف آب در طول سال های گذشته اظهار کرد: چه بخواهیم و چه نخواهیم باید به سمت کاهش مصرف آب حرکت کنیم و ذوب آهن نیز باید خود را با این شرایط وفق دهد.
انتهای پیام/